Inhoud

• stadia
• Deel 1 Onderzoek het letsel
• Deel 2 Geef de gewonden eerste hulp

In dit artikel: De wond onderzoeken De gewonden met eerste hulp verstrekken23 Referenties

Craniaal trauma kan verschillende oorzaken hebben, zoals een hoofdschot dat onbeduidend lijkt. Weten hoe je de symptomen van een dergelijke verwonding kunt herkennen, is belangrijk omdat de toestand van het slachtoffer kan verslechteren zonder waarschuwingssignalen. Door de situatie onder de loep te nemen en snel te handelen, kan elk hoofdtrauma worden vastgesteld. Na het identificeren van de wonden, start de behandeling terwijl u wacht op redding.

stadia

Deel 1 Onderzoek het letsel

1. 
   

   
   Zorg ervoor dat de patiënt bij bewustzijn is. Zelfs als het slachtoffer nog wakker is, moet je goed uitkijken voor andere tekenen. U zult snel moeten controleren of zij op de hoogte is en reageert. Een uitstekende tip om erachter te komen is het gebruik van de AVPU-schaal. Het is een afkorting voor "Alert, Voice, Pain, Unresponsive" waarmee u de bewustzijnstoestand van een slachtoffer snel kunt beoordelen.
   • waarschuwing (het bewustzijn): controleer of de patiënt bij bewustzijn is en ogen open heeft. Beantwoordt hij de vragen?
   • verbaal (zeg): stel hem een ​​eenvoudige vraag en kijk of hij kan antwoorden. Je kunt hem ook instructies geven zoals "ga hier zitten" om zijn niveau van begrip te testen.
   • brood (pijn): Als hij je niet antwoordt, probeer hem dan te knijpen. Controleer of hij pijn voelt, op zijn minst beweegt of zijn ogen opent. Schud het niet, vooral als het gedesoriënteerd lijkt te zijn.
   • onverschillig (geen antwoord): als het slachtoffer nog steeds niet reageert, schud het dan een beetje. Als ze nog steeds bewusteloos is, is de kans groot dat ze lijdt aan een ernstig hoofdletsel.

2. 
   

   
   
   
   Let op het verschijnen van bloedingen. Als het slachtoffer bloedt, controleer dan op snijwonden of krassen. Bloeden uit de neus of oren kan een teken zijn van een hersenletsel.

3. 
   

   
   Zoek naar fracturen van de schedel. Sommige fracturen zijn gemakkelijker te herkennen, vooral als er een open fractuur is (als deze door de huid is gebroken). Let op de locatie van het letsel, zodat u de hulpverlener kunt informeren zodra deze aankomt.
   • Sommige botten kunnen onder de huid breken en zijn niet onmiddellijk zichtbaar. Het verschijnen van blauwe plekken rond de ogen of achter het oor kan wijzen op de aanwezigheid van een breuk aan de basis van de schedel. Als er vloeistof uit de neus of het oor komt, kan dit wijzen op lekkage van de hersenvocht, een typisch teken van een gebroken schedel.

4. 
   

   
   
   
   Let op de tekenen van een wervelkolomletsel. Ruggenmergletsels zijn uiterst ernstig en vereisen medische hulp. Hier zijn enkele tekenen waar u op kunt letten:
   • het hoofd bevindt zich in een abnormale positie waarbij de patiënt zijn nek of rug niet kan of wil bewegen,
   • gevoelloosheid, tintelingen of verlamming van de ledematen. Puls op de armen of benen is ook zwakker dan hartimpulsen,
   • een gevoel van zwakte en moeite met lopen,
   • fecale of urine-incontinentie,
   • bewustzijnsverlies of verminderde alertheid,
   • nek-, hoofd- of nekpijn
   • Als u de indruk heeft dat de patiënt een blessure aan de wervelkolom heeft, zorg er dan voor dat de patiënt volledig stil is en gaat liggen totdat de ambulance is gearriveerd.

5. 
   

   
   Controleer op tekenen van ernstig hoofdletsel. Als u deze symptomen ziet, moet u onmiddellijk de hulpdiensten bellen. Controleer of het slachtoffer:
   • wordt erg slaperig,
   • begint zich vreemd te gedragen,
   • Plotseling heeft u ernstige hoofdpijn of een stijve nek,
   • heeft een anisocorie (een verschil in grootte tussen de twee leerlingen). Dit kan wijzen op een beroerte,
   • kan geen ledematen bewegen, zoals armen of benen,
   • bewustzijn verloren. Zelfs een kort bewustzijnsverlies kan wijzen op een ernstig probleem,
   • braakt meerdere keren.

6. 
   

   
   Let op elk teken van een hersenschudding. Hersenschudding is een hersenletsel dat moeilijk te identificeren is in vergelijking met snijwonden en blauwe plekken. De symptomen van hersenschudding zijn verschillend, dus u moet ze altijd goed in de gaten houden:
   • hoofdpijn of tinnitus,
   • mentale verwarring, duizeligheid, duizeligheid of geheugenverlies gerelateerd aan recente gebeurtenissen,
   • misselijkheid en braken,
   • problemen met delocutie of late antwoorden op vragen.
   • Beoordeel de symptomen na een paar minuten opnieuw. Sommige tekenen van een hersenschudding verschijnen mogelijk niet onmiddellijk. Met andere woorden, als u denkt dat de patiënt een hersenschudding heeft gehad, laat hem dan even rusten en kijken of de symptomen verschijnen.
   • Als sommige tekenen verergeren, kan dit erop wijzen dat dit een ernstiger medisch probleem is. In dit geval moet het slachtoffer zo snel mogelijk medische hulp krijgen. Let op tekenen van ernstige hoofd- en nekpijn, zwakte of gevoelloosheid in de armen en benen, herhaaldelijk braken, verhoogde verwarring of een gevoel van mentale mist, spraakstoornissen en dépilepsie crisis.

7. 
   

   
   Zoek naar kindspecifieke symptomen. Er zijn verschillende andere typische symptomen bij kinderen met hoofdtrauma. Sommige van deze tekenen vereisen een zorgvuldige overweging omdat kinderen niet mondeling kunnen klagen over hun toestand als volwassenen. Omdat de schedel en de hersenen van kinderen niet volledig zijn ontwikkeld, kan hoofdtrauma zeer ernstig zijn en zo snel mogelijk worden behandeld. Als u vermoedt dat een kind mogelijk ernstig hoofdletsel heeft opgelopen, let dan op de volgende tekenen:
   • aanhoudend huilen,
   • een weigering om te eten,
   • herhaald braken.
   • Let bij baby's op zwelling op het fontanel.
   • Als het kind symptomen van hoofdletsel heeft, til het dan niet op.

Deel 2 Geef de gewonden eerste hulp

1. 
   

   
   Vraag de patiënt om te gaan zitten. In het geval van een hoofdletsel, is het eerste wat je moet doen om het slachtoffer te vragen rustig te zitten en iets kouds op de wond aan te brengen. Je kunt koude kompressen of zakken met ijsblokjes gebruiken, en als je thuis bent, een zak met bevroren groenten.
   • Het slachtoffer mag niet bewegen behalve om naar een veiligere plek te gaan. Als het een kind is dat net is gevallen, til het dan niet op tenzij het absoluut noodzakelijk is.

2. 
   

   
   Maak hem een cardiopulmonale reanimatie. Als de patiënt plotseling bij bewustzijn raakt of niet ademt, moet u hem onmiddellijk reanimeren. Probeer de persoon op zijn rug te houden en druk op zijn borst. Als je getraind en gewend bent aan cardiopulmonale reanimatie, haal dan een paar keer adem om de luchtwegen te openen. Herhaal dit zo vaak als nodig.
   • Terwijl u wacht op de komst van de ambulance, moet u uw ademhaling, pols of een teken controleren om de staat van bewustzijn en alertheid te beoordelen.

3. 
   

   
   Bel 112. Als u een ernstig hoofdletsel, bloeding of ernstige schedelbreuk vermoedt, belt u de hulpdiensten. Zorg dat u tijdens het bellen kalm blijft terwijl u uitlegt wat er is gebeurd en wat voor soort assistentie nodig is. Zorg ervoor dat u uw positie opgeeft zodat de ambulance voor u kan zorgen. Blijf aan de lijn totdat de operator ophangt, zodat hij indien nodig advies kan geven.

4. 
   

   
   Interveniëren in geval van letsel aan de wervelkolom. SCI kan verlamming of andere ernstige aandoeningen veroorzaken. De meeste behandelingen worden verzorgd door gezondheidswerkers. Er kunnen echter verschillende maatregelen worden genomen om te voorkomen dat de situatie verslechtert tot de komst van een ambulance.
   • Houd de patiënt stil. Houd indien nodig zijn hoofd of nek vast zodat hij niet beweegt of plaats een dikke handdoek aan beide zijden van de nek om de stabiliteit te behouden.
   • Probeer de subluxatie van de kaak, ook bekend als de Ehsmarsh-techniek, te oefenen als de patiënt geen tekenen van ademhaling vertoont. Leun niet met uw hoofd achterover om de luchtwegen vrij te maken. Kniel in plaats daarvan achter het hoofd van het slachtoffer en plaats een hand aan elke kant van zijn kaak. Houd uw hoofd stevig vast, duw de onderkaak naar boven: de onderkaak moet verder reiken dan de bovenkaak. Maak geen mond op mond, alleen borstcompressies.
   • Als de patiënt begint te braken, moet u hem terugsturen zodat hij niet stikt. Vraag iemand anders om uw hoofd, nek en rug op één lijn te houden. Een van jullie moet zijn hoofd houden en de ander moet aan zijn zijde staan.

5. 
   

   
   Grijp in bij hemorragische laesies. Als het slachtoffer hoofdletsel heeft, moet u het bloeden stoppen. Doe al het mogelijke om de wond niet te infecteren.
   • Gebruik water, indien aanwezig, om de wond schoon te maken en het meeste vuil te verwijderen.
   • Leg een droge doek direct op de wond en druk erop om het bloeden te stoppen. Bevestig het verband met gaas en tape als je er een hebt. Zo niet, zorg er dan voor dat iemand hem op zijn plaats houdt.
   • Als u een schedelbreuk vermoedt onder het letsel, oefen dan lichte druk uit. Probeer niet te hard te drukken om te voorkomen dat je al gebroken botten beschadigt, of duw fragmenten terug in de hersenen.
   • Als de wond diep is of veel bloedt, moet je deze niet wassen.

6. 
   

   
   Weet wat je moet doen in geval van schedelbreuken. Hoewel het grootste werk in het geval van schedelfracturen door gezondheidswerkers wordt gedaan, zijn er verschillende stappen die u kunt nemen om de patiënt te helpen voordat de redding arriveert.
   • Kijk zonder iets aan te raken naar het gebroken gebied om de situatie te beoordelen. Deze informatie kan nuttig zijn voor ambulance bij aankomst. Raak de wond niet aan met een vreemd voorwerp, inclusief je vingers.
   • Controleer op bloeding door de wond met een droog weefsel te bedekken. Zelfs als u dat niet doet, verwijdert u het niet. Voeg in plaats daarvan nog een stof toe en blijf drukken zoals nodig.
   • Pas op dat u de patiënt niet verplaatst. Als je het moet verplaatsen, doe dan je best zodat zijn hoofd en nek niet bewegen. Houd ze geïmmobiliseerd.
   • Als de patiënt begint te braken, draai hem dan langzaam opzij zodat hij niet stikt door te braken.