Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen

Het doorstaan ​​van moeilijke omstandigheden kan emotioneel en mentaal vermoeiend zijn. Het hebben van een steungroep kan ervoor zorgen dat u zich minder alleen of gestrest voelt en u het gevoel geeft controle te hebben over uw situatie. Zelfs als u momenteel niemand kent die unieke ervaringen heeft gehad, kunt u advies inwinnen bij anderen en een ondersteunende gemeenschap creëren.

Stappen

Deel 1 van 3: Hulp zoeken

1. 

   Zoek naar bestaande groepen. Waarschijnlijk is er al minstens één nationale groep die zich op uw specifieke probleem richt. Mogelijk kunt u lid worden van een bestaande groep of, als er geen in uw regio is, kunt u een "satellietgroep" vormen met gemeenschappelijke waarden en interesses.
   • Om een ​​bestaande nationale groep te vinden, zoekt u naar de voorwaarden die u zoekt met de woorden "steungroep". U kunt uw zoekopdracht ook verfijnen tot uw lokale stad of staat.
   • Zorg voor gidsen of kits voor beginners die de nationale organisatie aanbiedt. Velen stellen dit materiaal gratis online beschikbaar. Als er geen nationale groep is, kijk dan of uw zoekresultaten modelgroepen in een ander deel van de wereld laten zien waarmee u contact kunt opnemen en herhaal het model in uw regio. Probeer groepssites en social media-pagina's te gebruiken om te zien of er lokale groepen zijn.

2. 

   
   
   Vraag de andere groepen hoe ze zijn begonnen. Door van anderen te leren, zelfs als hun groepen in andere behoeften voorzien dan degene waarmee u wilt beginnen, kunt u vanaf het begin alles plannen wat u nodig heeft.

3. 

   Zoek professionele hulp voordat u een steungroep start. Op die manier heb je, nadat je je groep hebt georganiseerd, de begeleiding die je nodig hebt om aan de slag te gaan. Maatschappelijk werkers, geestelijken en artsen of therapeuten kunnen op verschillende manieren behulpzaam zijn, door verwijzingen of ontmoetingsruimte te bieden of zelfs andere noodzakelijke bronnen te vinden.

Deel 2 van 3: Je steungroep plannen

1. 

   
   
   Begrijp uw motivatie om een ​​steungroep te starten. Hoewel het acceptabel is om de steun van anderen nodig te hebben, mag je zo'n groep niet beginnen om in je eigen behoeften te voorzien. Gebruik uw ervaring en begrip van wat u nodig heeft om elkaar te ondersteunen en zorg ervoor dat allemaal in de groep krijgen ze de hulp die ze nodig hebben voor hun problemen.

2. 

   
   
   Bepaal de reikwijdte van uw groep. U wilt zoveel mogelijk mensen helpen, maar als de groep te groot wordt, kan het moeilijk zijn om elk lid voldoende spreektijd te geven. Tegelijkertijd is het niet goed om te restrictief te zijn met de parameters. Als u weet wat de ideale omvang is, kunt u de groep voor andere mensen openstellen.

3. 

   Bepaal of uw steungroep tijdelijk, seizoensgebonden / korte termijn of permanent zal zijn. Als u weet of u met tijdsdruk moet werken, kunt u de agenda van uw groep plannen en bepalen wat er moet worden bereikt en wanneer.
   • Vraag uzelf af of de kwesties die u hoopt te bespreken permanent en levenslang, tijdelijk of cyclisch zijn. Ondersteuning voor mensen met chronische gezondheidsproblemen heeft waarschijnlijk een permanente groep nodig; een steungroep voor leerlingen met moeilijkheden op school hoeft bijvoorbeeld niet samen te komen tijdens de vakantie.

4. 

   Bedenk hoe vaak de groep bijeen moet komen. Zijn de problemen urgent genoeg voor wekelijkse bijeenkomsten of zelfs twee keer per week? Hebben deelnemers tijd nodig om strategieën te implementeren en toekomstige bijeenkomsten te plannen? Is er een ondersteuningssysteem voor noodgevallen tussen vergaderingen door?

5. 

   Bepaal de indeling van uw groep. De drie meest voorkomende die het overwegen waard zijn, zijn:
   • Gebaseerd op curriculum, waarin lezingen worden doorgegeven en discussies zich richten op de vragen van een lezing.
   • Op onderwerp gebaseerd, waarin thema's worden geïntroduceerd en de discussie draait om het thema van die week.
   • Open forums, waarin er geen vooraf bepaalde structuur is, en de onderwerpen voor discussie variëren afhankelijk van wat de leden meebrengen.

6. 

   Zoek een geschikte ontmoetingsplaats en tijd. Probeer gratis of goedkope vergaderruimte te krijgen bij een plaatselijke kerk, bibliotheek, buurthuis, ziekenhuis of sociale dienst. Stoelen moeten in een cirkel worden geplaatst en een lesvorm vermijden.
   • Zoek een kamer met een iets grotere capaciteit dan het publiek dat u verwacht te hebben. Een te grote ruimte zal spelonkachtig en leeg lijken; een heel kleine plaats zal druk en ongemakkelijk lijken.

7. 

   Zoek naar mensen die denken zoals jij. Vind een paar anderen die geïnteresseerd zijn in het openen van een groep door een brochure of brief door te geven waarin specifiek wordt vermeld hoe iemand contact met u kan opnemen als u geïnteresseerd bent om "samen met anderen te helpen bij het openen" van die groep. U kunt ook andere mensen die u kent vragen om uw contactpersoon door te geven aan geïnteresseerden.
   • Vermeld uw voornaam, uw telefoonnummer en andere relevante informatie.
   • Maak kopieën en plaats ze op plaatsen die u geschikt acht, zoals op de plaatselijke gemeenschapswebsite, in de bibliotheek, in het gemeenschapscentrum, in klinieken of op het postkantoor.
   • Stuur kopieën naar belangrijke mensen die misschien anderen kennen die op u lijken. Stuur uw bericht naar kranten en kerknieuwsbrieven en kijk of er een informatiecentrum voor zelfhulpgroepen in uw regio is om u op weg te helpen.

8. 

   Kondig uw steungroepbijeenkomsten in fasen aan. Stuur indien mogelijk een eerste kennisgeving enkele weken van tevoren en vervolgens een paar dagen of een week voor het evenement. Deze maatregelen zullen helpen om de blootstelling te maximaliseren en zullen geïnteresseerde partijen eraan herinneren dat er een evenement in aantocht is.

Deel 3 van 3: Uw steungroep starten

1. 

   Leid vergaderingen efficiënt. Als u eenmaal de indeling en frequentie van de groep heeft bepaald, moet u zich concentreren op hoe u elke bijeenkomst het beste kunt leiden. Uw groep kan baat hebben bij een of andere structuur of agenda, maar het is belangrijk dat ze vloeiend is en openstaat voor de behoeften van haar leden.
   • Maak de doelen van uw groep duidelijk. Als er een schema is, houd je daar dan aan.
   • Wees punctueel en vraag andere leden om dat ook te doen.

2. 

   Stel een verklaring van principes of doel op. Het moet worden gedaan met de hulp van uw kerngroep van mede-oprichters, zodat iedereen zich betrokken voelt bij het proces en ideeën kan geven over wat ze hopen te bereiken met de bijeenkomsten. De verklaring moet een structureel gevoel geven van de waarden, het doel en de doelstellingen van de groep, naast wat er zal worden gedaan om die doelstellingen te bereiken.
   • De beginselverklaring moet kort en bondig zijn. Probeer het samen te vatten in maximaal twee of drie zinnen.
   • Concentreer u bij het opstellen van de verklaring op de gewenste resultaten in plaats van op de methoden.
   • Bespreek en herzie de verklaring met behulp van de kerngroep van medeoprichters.
   • Nee beloof geen succes of prestatie in de doelverklaring. Veelbelovende resultaten kunnen leden vervreemden die ze niet binnen een veronderstelde periode krijgen.

3. 

   Verdeel verantwoordelijkheden en delegeer werk aan de groep. Bepaal wie de primaire contactpersoon wordt en overweeg de extra rollen die leden mogelijk hebben om de groep te laten werken.
   • Bepaal welke taken u bereid bent door te geven aan andere leden en delegeer die taken met dien verstande dat elke rol belangrijke verantwoordelijkheden zal omvatten.
   • Wees duidelijk wanneer u instructies geeft en de voorwaarden voor elke rol uiteenzet.
   • Geef eer aan iedereen die bijdraagt. Laat hen weten dat uw inspanningen worden erkend.

4. 

   Kies een naam voor de groep. Deel enkele opties tijdens uw eerste bijeenkomst om ideeën en antwoorden van leden te krijgen voordat u een besluit neemt. Het nominatieproces moet een leuk aspect zijn om een ​​steungroep op te richten en iedereen in staat te stellen een bijdrage te leveren.

5. 

   Publiceer en houd uw eerste openbare bijeenkomst. Geef de leden van de hoofdgroep ruim de tijd om hun interesses en werk te beschrijven, terwijl anderen de kans krijgen om te vertellen wat ze graag zouden willen zien dat de groep doet.
   • Identificeer gemeenschappelijke behoeften die de groep kan aanpakken.
   • Beslis of u een vertrouwelijkheidsbeleid wilt invoeren om te voorkomen dat tijdens vergaderingen gedeelde informatie de groep verlaat. Dit beleid kan leden op hun gemak stellen en degenen die aarzelen om hun ervaringen te delen, zich meer op hun gemak voelen om door te gaan.

6. 

   Maak plannen voor de volgende bijeenkomst. Laat iedereen na de bijeenkomst informeel socializen om het gemeenschapsgevoel en wederzijdse steun te versterken. U dient ook voor of na elke vergadering een contactblad uit te delen om uw contactgegevens up-to-date te houden.

Tips

• Maak een lijst met referenties voor degenen die meer hulp nodig hebben dan de groep kan geven, en laat exemplaren klaar voor verspreiding. De lijst kan bevatten:
  • Psychiaters
  • Psychologen
  • Gelicentieerde klinische maatschappelijk werkers
  • Geestelijken
  • Telefoons om te bellen in geval van crisis

Waarschuwingen

• Laat een overstuur of boos persoon de discussie niet storen of domineren. De leider of facilitator kan zich van tevoren voorbereiden op een assistent om deze situaties te helpen verspreiden wanneer ze zich voordoen. Deze assistent kan de persoon discreet vragen om met hem mee te gaan naar de volgende kamer of naar buiten, zodat hij kan kalmeren en de kwestie privé kan blijven bespreken.