Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Andere secties

Opstandigheid komt veel voor bij kinderen van alle leeftijden. Het kan de taak van het ouderschap echter veel moeilijker maken en tot gedragsproblemen op de lange termijn leiden als het kind geen redelijke consequenties krijgt. Door consistente gedragsverwachtingen te communiceren en passende discipline te bieden, kunt u het voorkomen van opstandig gedrag verminderen en ervoor zorgen dat uw kind volwassen wordt. U moet zich ook bewust zijn van ernstigere gedragsstoornissen die zich kunnen manifesteren als uitdagendheid.

Stappen

Deel 1 van 3: communiceren met uw kind

1. 

   Stel redelijke gedragsverwachtingen op. U moet verwachtingen scheppen over het gedrag van uw kind die zowel consistent als duidelijk gecommuniceerd zijn. Houd echter bij het ontwikkelen van deze verwachtingen rekening met de gedragsvaardigheden en capaciteiten van uw kind op hun leeftijd. Het is bijvoorbeeld misschien niet redelijk om uw 8-jarige te vragen om meerdere uren achter elkaar te blijven zitten en stil te blijven. Als je verwachtingen voor volwassenheid oplegt die buiten de mogelijkheden van het kind liggen, stel je je regels op voor mislukking.
   • Erken dat het deel van het brein van uw kind dat impulsen en emoties beheerst, zich voortdurend ontwikkelt, zelfs tot in de volwassenheid. Vraag uzelf eerlijk af welke regels uw kind kan volgen, zodat u voorbereid bent op de onvermijdelijke gedragsovertredingen.
   • Denk na over het maken van regels met de hulp van het kind. Dit kan hen een grotere stimulans geven om de regels te volgen, aangezien ze inspraak hadden bij het opstellen ervan.
   • Als uw kind heeft aangetoond dat het in staat is om aan bepaalde gedragsverwachtingen te voldoen, maar dit niet consequent doet, is dit waarschijnlijk een daad van opzettelijk verzet. Herken deze situaties en leg de juiste discipline op.
   • Neem de tijd om uw verwachtingen uit te leggen aan uw kind, vrij van andere afleidingen zoals televisie of speelgoed. Misschien wil je ze zelfs opschrijven en ergens in huis hangen waar ze elke dag zullen zien, zoals leraren vaak doen in lagere klaslokalen.

2. 

   
   
   Blijf kalm tijdens een driftbui. Kinderen die driftbuien krijgen, proberen vaak een reactie uit te lokken. Schreeuwen, bedreigen, smeken om ermee op te houden, of gewoon toegeven aan hun eisen, kan de driftbui op korte termijn al dan niet stoppen, maar zal hen niet leren om zich volwassen te gedragen. Geef het goede voorbeeld door kalm te blijven en standvastig te blijven. Uw kind kan zijn driftbui een tijdje voortzetten, maar zal uiteindelijk waarschijnlijk erkennen dat hij niet de gewenste reactie krijgt, zichzelf moe maken en meer volwassen manieren vinden om uw aandacht in de toekomst te trekken.
   • Begrijp dat driftbuien een natuurlijke reactie zijn uit de kindertijd op gevoelens van machteloosheid. Hoewel uw kind zal moeten leren omgaan met situaties waarin hij geen controle heeft, kunt u deze situaties wellicht verlichten door hem een ​​beetje controle te geven.
   • De beste manier om uw kind een beheersbare hoeveelheid persoonlijke vrijheid te geven, is door het aanvaardbare opties te geven in plaats van één enkele optie op te leggen. Als uw kind bijvoorbeeld de wens uitspreekt om zichzelf aan te kleden, leg dan 2 of 3 aanvaardbare kledingopties neer en laat hem kiezen. U kunt hetzelfde doen voor onder andere maaltijdopties en recreatieve activiteiten. Door op deze manier met uw kind te werken, zullen ze zich sterker voelen.
   • Als de driftbui in het openbaar voorkomt en je vindt het dringend om de situatie te verspreiden, zorg dan voor een back-upplan om ze te kalmeren, zoals ze een lolly geven of ermee instemmen om later iets te doen wat ze leuk vinden. Het is niet goed om consequent toe te geven, dus als u hun openbare gedrag consequent problematisch vindt, zorg dan voor thuiszorg wanneer u een openbare bijeenkomst moet bijwonen.

3. 

   
   
   Oefen actief luisteren. Kinderen voelen zich vaak machteloos en ongehoord, wat leidt tot driftbuien en uitdagend gedrag. Laat uw kind zichzelf uiten en reageren zonder oordeel of evaluatie. Herken in plaats daarvan het punt dat ze maken en herhaal het aan hen om uit te drukken dat je hun gevoelens respecteert en probeert ze echt te begrijpen. Dit toont niet alleen empathische volwassenheid aan, maar maakt het ook waarschijnlijker dat ze uw reactie zullen respecteren en begrijpen.
   • Als uw kind bijvoorbeeld niet naar school wil, in plaats van erop te staan ​​of te proberen hen ervan te overtuigen dat ze dat wel willen, vraag het dan waarom, erken hun zorgen en probeer manieren te bedenken waarop het ermee om kan gaan. Nadat je hun gevoelens hebt erkend, leg dan in eenvoudige en eerlijke bewoordingen uit waarom ze aanwezig moeten zijn.
   • De gevoelens van uw kind accepteren is niet hetzelfde als ermee instemmen of toegeven. Actief luisteren gaat over het tonen van volwassenheid en empathie, zodat uw kind leert door het goede voorbeeld te geven.

4. 

   
   
   Beloon goed gedrag. Goed gedrag duidelijk stimuleren is net zo belangrijk als het afschrikken van slecht gedrag. Als uw kind zich aan uw geboden houdt, moet u op zijn minst dankbaarheid en bewondering uiten voor zijn goede gedrag. Beter nog, zorg voor kleine beloningen zoals extra speeltijd, extra televisietijd of hun favoriete snack.
   • Aan de andere kant, vermijd kritiek en straffen, aangezien dit negatieve versterkingen zijn. Focussen op wat ze correct doen en complimenten geven, is een betere manier om ze ertoe te brengen het positieve gedrag voort te zetten. Positieve bekrachtiging is gewoon effectiever.

Deel 2 van 3: Je kind disciplineren

1. 

   Maak een plan en houd je eraan. Bedenk redelijke straffen voor specifiek problematisch gedrag voordat u met verzet wordt geconfronteerd. Dit verwijdert emotie uit je discipline en voorkomt dat je willekeurig overkomt. Hoe consequenter uw regels worden toegepast, hoe groter de kans dat uw kind zich eraan zal aanpassen.

2. 

   Stel privileges in die kunnen worden ingetrokken. Bied uw kind een consistent voorrecht, zoals de mogelijkheid om elke week een nieuw speeltje te kopen of een vaste hoeveelheid internettijd per dag. Maak duidelijk dat dit privileges zijn, geen rechten, en dat ze zullen worden weggenomen als ze uitdagend handelen.
   • Stel een tijdslimiet in voor het verwijderen van privileges, zoals geen internet (of computer in het algemeen) voor een week. Het is belangrijk om uit te drukken dat het voorrecht moet worden terugverdiend en als het uitdagende gedrag aanhoudt, zal de duur van de straf toenemen.

3. 

   Gebruik time-outs. Gebruik time-outs voor meer ernstig slecht gedrag. Studies tonen aan dat time-outs de meest effectieve vorm van negatieve bekrachtiging zijn en kunnen dienen als een effectief afschrikmiddel voor opzettelijk verzet wanneer ze correct worden toegediend.
   • Geef uw kind eerst een waarschuwing en daarna een time-out als het slechte gedrag aanhoudt.
   • Stuur uw kind naar een kamer zonder televisie, spelletjes of internet. Ze dwingen om in een hoek of met hun gezicht naar een muur te gaan staan, kan als een escalerende factor worden gebruikt als uw aanvankelijke time-outs niet werken.
   • Als uw kind jonger is dan 6 jaar, begin dan door tijdens de time-outs bij het kind te zitten en een positieve activiteit uit te voeren, zoals een boek lezen of samen een puzzel maken. Dit zal hen helpen zich aan te passen aan het idee van een afkoelperiode na een driftbui.

4. 

   Gebruik geen geweld. Slaan, klappen of een ander lichamelijk kind zal eerder vijandigheid ontwikkelen dan het gedrag van een uitdagend kind corrigeren. Zelfs als het met milde kracht wordt gedaan, is fysieke discipline sterk verbonden met agressie uit de kindertijd, asociaal gedrag en geestelijke gezondheidsproblemen later in het leven.

Deel 3 van 3: Gedragsstoornissen herkennen

1. 

   Ken de tekenen van Oppositional Defiant Disorder (ODD). Als het verzet van uw kind extreem en aanhoudend is, kan het een Oppositional Defiant Disorder hebben. U heeft een diagnose van een psychiater nodig om dit te bevestigen en klinische gesprekstherapie om het te behandelen.
   • De klassieke symptomen van ODD zijn onder meer een consequent prikkelbare stemming, een extreme neiging tot argumentativiteit, impulsiviteit, wraakzuchtigheid en aanzienlijke gedragsproblemen op school. ODD gaat vaak gepaard met antisociaal gedrag en zelfbeschadiging.
   • De symptomen van ODD beginnen over het algemeen te verschijnen vóór de leeftijd van 8 jaar. De symptomen moeten minimaal zes maanden aanhouden voordat een diagnose kan worden gesteld.

2. 

   Ken de tekenen van Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD). ADHD is een steeds vaker voorkomende diagnose bij kinderen met aanhoudende gedragsproblemen. Om dit te bevestigen heeft u een diagnose van een psychiater nodig. Er zijn tal van cognitieve en gesprekstherapieën die zijn ontworpen om ADHD te behandelen en om medicijnen zoals Ritalin en Adderall te stimuleren.
   • ADHD wordt gekenmerkt door een aanhoudend onvermogen om gefocust te blijven. Het kan ook gepaard gaan met hyperactiviteit, verstrooidheid, vergeetachtigheid, stemmingswisselingen, angst en depressie.
   • Praat regelmatig met uw kinderen, zodat u weet wat er in hun leven aan de hand is. Handelen kan te maken hebben met stress die ze ervaren en die geen verband houden met de huidige situatie. Misschien worden ze bijvoorbeeld gepest of zijn ze verveeld met wat ze wordt geleerd. Dit kan leiden tot gedrag dat lijkt op ADHD.

3. 

   Ken de tekenen van trauma. Aanhoudende verzet kan een teken zijn van traumatische stress bij kinderen. De oorzaak van trauma kan lichamelijk zijn, zoals mishandeling, pesten of een auto-ongeluk meemaken, of meer emotioneel, zoals een ouderlijke scheiding of de dood van een familielid. Als uw kind slecht gedrag vertoont vanwege traumatische stress, moet u waarschijnlijk een therapeut raadplegen voor meer informatie over oorzaken en behandeling.
   • Een scherpe verandering in gedrag en stemming na een mogelijk traumatische gebeurtenis is een duidelijk teken dat deze verband houdt met de gebeurtenis. Antisociaal gedrag, stemmingswisselingen en een verlies van cognitieve vaardigheden bij het oplossen van problemen zijn ook waarschuwingssignalen dat slecht gedrag verband houdt met trauma.
   • Door met een therapeut te praten, kunt u de echte problemen achter het gedrag van uw kind ontdekken. Medicijnen kunnen de symptomen gewoon op afstand houden.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Mijn kind heeft autisme en laat graag negatieve aandacht zien. Ze bevindt zich aan de hoge kant van het spectrum, maar ik noem het gedrag dat ze vertoont als ODD. Zou het kunnen?

Een goede vuistregel is dat als je hoofdpijn hebt maar niet denkt dat het "gewoon hoofdpijn" is, je met meer doktoren blijft praten totdat ze ontdekken wat er mis is of je ervan overtuigd bent dat het niets is. Maar als wat Advil voorlopig helpt bij deze hoofdpijn, neem dat dan eerst. Mijn punt is, of het nu autisme, OCS, ODD, Asperger of welke andere naam dan ook is, het probleem moet worden aangepakt, en hoe dat te doen hangt minder af van de definitie dan van de betrokken personen. Dus zoek uit wat het precies is, maar help haar eerst haar gedrag op elke mogelijke manier te verbeteren.