Inhoud

• Stappen
• Tips

Elke huiskat is vatbaar voor vergiftiging, zowel thuis als op straat. Door de nieuwsgierige aard en obsessie met het schoonmaken van deze dieren komen ze van tijd tot tijd in risicovolle situaties terecht. Tot de meest voorkomende gifstoffen behoren insecticiden, medicijnen voor mensen, bepaalde planten en voedingsmiddelen die bepaalde chemicaliën bevatten die katten niet kunnen metaboliseren. Lees het onderstaande artikel om te zien wat u moet doen.

Stappen

Deel 1 van 3: Helping the Cat

1. 

   Leer de symptomen van vergiftiging te herkennen. Uw kat kan vergiftigd zijn als hij een van de volgende symptomen vertoont:
   • Ademhalingsproblemen.
   • Blauwe tong en kauwgom.
   • Hijgend.
   • Epileptische aanvallen van braken of diarree.
   • Maag irritatie.
   • Hoesten en niezen.
   • Depressie.
   • Speekselvloed.
   • Convulsies, tremoren en onvrijwillige spierspasmen.
   • Zwakte en verlies van bewustzijn.
   • Verwijde pupillen.
   • Frequent urineren.
   • Donkere urine.
   • Rillingen.

2. 

   
   
   Breng de kat naar een goed geventileerde ruimte. Als u denkt dat uw kat vergiftigd is en hij ligt, bewusteloos of zwak, verwijder hem dan onmiddellijk uit de ruimte en breng hem naar een heldere, geventileerde plaats.
   • Draag een T-shirt met lange mouwen of handschoenen om uzelf tegen het gif te beschermen. Bovendien kan de kat iemand die dichtbij komt bijten of krabben, omdat hij boos en bang is.
   • Het is het instinct van elke kat om zich te verbergen als hij zich angstig of onwel voelt. Als de kever vergiftigd is, moet je op de symptomen letten om te voorkomen dat hij verdwijnt. Neem het - voorzichtig, maar hard - mee naar een veilige plaats met toegang tot water, zoals de badkamer of keuken.
   • Als het gif zich in dat gebied bevindt, verwijder het dan voorzichtig buiten het bereik van dieren en mensen.

3. 

   
   
   Bel onmiddellijk het kantoor van de dierenarts. Elke ervaren dierenarts kan helpen de situatie te verlichten en u nauwkeurige instructies geven over wat u moet doen om voor de kat te zorgen. Bovendien heeft het poesje meer kans om te overleven als je meteen naar de professionals wendt, direct na het stabiliseren.
   • U kunt ook dierenhulpdiensten in uw stad bellen.
   • Dierenklinieken en spoedeisende hulp vragen bijna altijd een vergoeding voor zorg.

Deel 2 van 3: Eerste hulp toedienen

1. 

   
   
   Identificeer indien mogelijk het gif. Zo weet u of u de kat kunt overgeven of niet. Als u toegang heeft tot de productverpakking die hij heeft ingeslikt of ingeademd, zoek dan naar de volgende informatie: merk, actieve ingrediënten en sterkte. Probeer ook in te schatten hoeveel de kat heeft geconsumeerd: was de doos nieuw? Hoeveel ervan blijft er over?
   • Neem eerst contact op met uw dierenarts, dierenarts en productfabrikant.
   • Als u toegang heeft tot internet, zoek dan naar het actieve ingrediënt van het product met zoiets als "Is het giftig voor katten?"
   • Sommige producten zijn niet schadelijk bij inname. Maak u dan geen zorgen; zo niet, besluit dan of u de kat al dan niet wilt laten braken.

2. 

   Geef de kat geen huismiddeltjes (tenzij de dierenarts dit aanbeveelt). Geen eten, ander voedsel, water, melk, zout, olie en olijfolie of iets dergelijks - tenzij u weet wat de kat heeft ingenomen en wat de beste vorm van eerste hulp voor u is. Anders kan het beeld zelfs erger worden.
   • De dierenarts heeft meer informatie en expertise om te bepalen wat hij moet doen en hoe hij de toestand van de kat moet behandelen.

3. 

   Vraag uw dierenarts om advies voordat u de kat aanzet tot braken. Dwing de kat niet om iets te doen zonder instructies van de professional. Sommige gifstoffen (voornamelijk bijtende zuren) kunnen het beeld nog erger maken. Wek alleen braken op als:
   • De kat heeft het gif binnen twee uur ingenomen. Als hij het product langer dan dat heeft ingenomen, is de stof al opgenomen - en het heeft geen zin hem te laten braken.
   • De kat is bij bewustzijn en kan slikken. Dwing een bewusteloze, halfbewuste of katachtige nooit om epileptische aanvallen of iets dergelijks te krijgen om iets in te nemen.
   • Het vergif Nee het is een zuur, basisch of op aardolie gebaseerd product.
   • U bent er absoluut zeker van dat de kat het gif heeft ingeslikt.

4. 

   Weet wat u moet doen om om te gaan met zure, basische en op aardolie gebaseerde producten. Deze stoffen kunnen bijtende brandwonden veroorzaken. Het maakt niet uit wanneer de kat ze heeft ingenomen, Nee braken opwekken, aangezien dit alleen de slokdarm, keel en mond beschadigt wanneer het product terugkeert.
   • Sterke zuren en basen worden aangetroffen in producten die roest bestrijden, glasvloeistoffen en schoonmaakproducten zoals bleekmiddel. Op aardolie gebaseerde stoffen zijn op hun beurt lichtere vloeistoffen, benzine en kerosine.
   • Zoals hierboven vermeld, dwing de kat niet om te braken; Moedig hem in plaats daarvan aan om room te drinken of een rauw ei te eten. Als hij weerstand biedt, gebruik dan een kinderspuit om tot 100 ml melk in zijn mond te druppelen. Deze stoffen helpen het zuur en de base te verdunnen en te neutraliseren.

5. 

   Laat de kat overgeven als de dierenarts het aanbeveelt. U heeft een oplossing van 3% waterstofperoxide nodig (Nee gebruik de meer geconcentreerde waterstofperoxide die bij tincturen wordt geleverd) en een theelepel of een kinderspuit. Het water toedienen is gemakkelijker met de injectiespuit. Blijf ook op de hoogte van de onderstaande details:
   • De dosis van 3% waterstofperoxide is 5 ml (1 theelepel) voor elke 2 kg gewicht. Een volwassen kat weegt gemiddeld 4 kg; u heeft dus 10 ml (2 theelepels) nodig. Herhaal de applicatie elke tien minuten en maximaal drie keer.
   • Om de dosis toe te dienen, houdt u de kat voorzichtig vast en steekt u de spuit in zijn bek, achter de bovenste hoektanden. Druk op de zuiger en breng elke keer een klein beetje waterstofperoxide aan op de tong van het dier. Laat hem dan slikken - geef het nooit allemaal tegelijk, anders kan hij de stof met zijn longen stikken of inademen.

6. 

   Gebruik actieve kool. Nadat de kat heeft overgegeven, moet u de opname van het gif dat door de darm is gegaan, verminderen. Hiervoor is het goed om actieve kool te gebruiken. Meet 1 g poeder voor elke 500 g gewicht van het poesje. Gemiddeld heeft een volwassen kat 10 gram nodig.
   • Los de houtskool op in een zo klein mogelijke hoeveelheid water om een ​​dikke pasta te vormen. Breng het vervolgens over in een spuit en breng het aan op de mond van het dier. Herhaal het proces om de twee of drie uur totdat u vier doses heeft ingenomen.

Deel 3 van 3: Voor de kat zorgen

1. 

   Kijk of er besmettingsresten in de vacht van de kat zitten. Als dat zo is, kan hij uiteindelijk iets inslikken als hij opruimt en de toestand verergert. Borstel de vacht van het dier als het gif poeder is. Als het een olie of iets plakkerigs is, kan het zijn dat u een specifiek reinigingsproduct moet gebruiken (hetzelfde als bijvoorbeeld monteurs). Geef het poesje tien minuten een warmwaterbad om eventuele resten te verwijderen en spoel het daarna af.
   • Als niets anders werkt, kunt u ook het deel van het haar dat het meest wordt aangetast, met een schaar knippen. Voorkomen is beter dan genezen!

2. 

   Laat de kat water drinken. Veel gifstoffen zijn schadelijk voor de lever, de nieren of beide. Om deze risico's te verkleinen nadat het poesje het product heeft opgenomen, moet het veel water drinken - spontaan of met een injectiespuit. Laat één milliliter per keer vallen, zodat hij kan slikken.
   • Een volwassen kat heeft ongeveer 250 ml water per dag nodig. Wees niet bang om de spuit meerdere keren bij te vullen!

3. 

   Neem een ​​monster van het vermeende gif. Voeg alle verpakkingen en flessen toe om de nodige informatie door te geven aan de dierenarts. Dit kan zelfs andere katten helpen die in de toekomst dezelfde situatie doormaken!

4. 

   Breng de kat naar de dierenarts. De professional zal u moeten onderzoeken om te zien of het goed met hem gaat, naast het bepalen of u alle resten van het gif heeft verwijderd en of er geen risico is op gevolgen of zoiets.

Tips

• De dosis actieve kool voor acute vergiftiging is 2-8 gram / kg. Dien het product elke 6-8 uur toe gedurende drie tot vijf dagen. Je kunt het mengen met water en een injectiespuit gebruiken.
• Pectine: 1-2 g / kg om de zes uur gedurende vijf tot zeven dagen.
• 3% waterstofperoxide: 2-4 ml / kg onmiddellijk na inname van bepaalde gifstoffen.
• Verdun de melk met water in dezelfde verhouding of geef de kat puur product om een ​​aantal van de hierboven genoemde gifstoffen te bestrijden. Meet 10-15 ml / kg of hoeveel het dier kan consumeren.
• Hoe dan ook, het beste is om professionele veterinaire zorg te zoeken.