Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap
• Tips
• Waarschuwingen

Andere secties

Schizofrenie is een complexe klinische diagnose met een zeer controversiële geschiedenis. U kunt geen diagnose stellen van schizofrenie. U dient een getrainde clinicus te raadplegen, zoals een psychiater of klinisch psycholoog. Alleen een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg kan een nauwkeurige diagnose van schizofrenie stellen. Als u zich echter zorgen maakt dat u mogelijk schizofrenie heeft, kunt u enkele criteria leren die u kunnen helpen begrijpen hoe schizofrenie eruitziet en of u risico loopt.

Stappen

Deel 1 van 5: Kenmerkende symptomen identificeren

1. 

   
   
   Herken kenmerkende symptomen (criterium A). Om schizofrenie te diagnosticeren, zal een arts in de geestelijke gezondheidszorg eerst naar symptomen zoeken in vijf 'domeinen': wanen, hallucinaties, ongeorganiseerde spraak en denken, sterk ongeorganiseerd of abnormaal motorisch gedrag (inclusief katatonie) en negatieve symptomen (symptomen die wijzen op een vermindering in gedrag).
   • U moet minimaal 2 (of meer) van deze symptomen hebben. Elk moet een aanzienlijk deel van de tijd aanwezig zijn gedurende een periode van 1 maand (minder als de symptomen zijn behandeld). Ten minste 1 van de minimum 2 symptomen moet waanvoorstellingen, hallucinaties of ongeorganiseerde spraak zijn.

2. 

   
   
   Overweeg of u misschien waanvoorstellingen heeft.Wanen zijn irrationele overtuigingen die vaak naar voren komen als reactie op een waargenomen dreiging die grotendeels of geheel niet wordt bevestigd door andere mensen. Waanideeën blijven bestaan ​​ondanks het bewijs dat ze niet waar zijn.
   • Er is een verschil tussen waanideeën en vermoedens. Veel mensen zullen af ​​en toe irrationele vermoedens hebben, zoals geloven dat een collega 'erop uit is om ze te pakken' te krijgen of dat ze een 'ongelukkige streak' hebben. Het verschil is of deze overtuigingen je verdriet bezorgen of het moeilijk maken om te functioneren.
   • Als u er bijvoorbeeld zo van overtuigd bent dat de overheid u bespioneert dat u weigert uw huis te verlaten om naar uw werk of school te gaan, is dat een teken dat uw overtuiging disfunctioneren in uw leven veroorzaakt.
   • Wanen kunnen soms bizar zijn, zoals geloven dat je een dier of een bovennatuurlijk wezen bent. Als je merkt dat je overtuigd bent van iets buiten de gebruikelijke mogelijkheden, dit kon een teken zijn van waanvoorstellingen (maar is zeker niet de enige mogelijkheid).

3. 

   
   
   Bedenk of u hallucinaties heeft.Hallucinaties zijn zintuiglijke ervaringen die echt lijken, maar in je geest worden gecreëerd. Vaak voorkomende hallucinaties kunnen auditief (dingen die je hoort), visueel (dingen die je ziet), olfactorisch (dingen die je ruikt) of tactiel (dingen die je voelt, zoals de griezelige kriebels op je huid) zijn. Hallucinaties kunnen uw zintuigen beïnvloeden.
   • Overweeg bijvoorbeeld of u vaak het gevoel ervaart dat dingen over uw lichaam kruipen.Hoor je stemmen als er niemand in de buurt is? Zie je dingen die er "niet zouden moeten" zijn, of die niemand anders ziet?

4. 

   Denk na over uw religieuze overtuigingen en culturele normen. Een overtuiging hebben die anderen misschien als 'vreemd' beschouwen, betekent niet dat je waanideeën hebt. Evenzo is het zien van dingen die anderen misschien niet zien, niet altijd een gevaarlijke hallucinatie. Overtuigingen kunnen alleen worden beoordeeld als "waanvoorstellingen" of gevaarlijk in overeenstemming met lokale culturele en religieuze normen. Overtuigingen en visioenen worden meestal alleen als tekenen van psychose of schizofrenie beschouwd als ze ongewenste of disfunctionele obstakels in uw dagelijks leven creëren.
   • Bijvoorbeeld, de overtuiging dat slechte daden zullen worden bestraft met "het lot" of "karma" kan voor sommige culturen een waanvoorstelling lijken, maar voor andere niet.
   • Wat als hallucinaties geldt, houdt ook verband met culturele normen. Kinderen in veel culturen kunnen bijvoorbeeld auditieve of visuele hallucinaties ervaren - zoals het horen van de stem van een overleden familielid - zonder als psychotisch te worden beschouwd, en zonder later in hun leven een psychose te ontwikkelen.
   • Zeer religieuze mensen zullen eerder geneigd zijn bepaalde dingen te zien of te horen, zoals het horen van de stem van hun godheid of het zien van een engel. Veel geloofssystemen aanvaarden deze ervaringen als echt en productief, zelfs als iets om naar te zoeken. Tenzij de ervaring de persoon of anderen van streek maakt of in gevaar brengt, zijn deze visioenen over het algemeen geen reden tot bezorgdheid.

5. 

   Overweeg of uw spraak en denken ongeorganiseerd zijn.Ongeorganiseerde spraak en denken zijn eigenlijk hoe ze klinken. Het kan voor u moeilijk zijn om vragen effectief of volledig te beantwoorden. Antwoorden kunnen tangentieel, gefragmenteerd of onvolledig zijn. In veel gevallen gaat ongeorganiseerde spraak gepaard met het onvermogen of de onwil om oogcontact te onderhouden of non-verbale communicatie te gebruiken, zoals gebaren of andere lichaamstaal. Mogelijk hebt u de hulp van anderen nodig om te weten of dit gebeurt.
   • In de meest ernstige gevallen kan spraak een 'woordsalade' zijn, reeksen woorden of ideeën die geen verband houden en niet logisch zijn voor luisteraars.
   • Net als bij andere symptomen in deze sectie, moet u rekening houden met "ongeorganiseerde" spraak en moet u denken binnen uw eigen sociale en culturele context. Sommige religieuze overtuigingen zijn bijvoorbeeld van mening dat individuen in vreemde of onverstaanbare taal zullen spreken wanneer ze in contact komen met een religieuze figuur. Bovendien zijn verhalen heel verschillend gestructureerd tussen culturen, dus verhalen die door mensen in één cultuur worden verteld, kunnen 'raar' of 'ongeorganiseerd' overkomen voor een buitenstaander die niet bekend is met die culturele normen en tradities.
   • Uw taal is waarschijnlijk alleen ‘ongeorganiseerd’ als anderen die bekend zijn met uw religieuze en culturele normen het niet kunnen begrijpen of interpreteren (of het komt voor in situaties waarin uw taal ‘zou moeten’ begrijpelijk zijn).

6. 

   Identificeer grof ongeorganiseerd of catatonisch gedrag.Over het algemeen ongeorganiseerd of catatonisch gedrag kan zich op een aantal manieren manifesteren. U kunt zich ongericht voelen, waardoor het moeilijk is om zelfs eenvoudige taken uit te voeren, zoals uw handen wassen. U kunt zich op onvoorspelbare manieren geagiteerd, dom of opgewonden voelen. "Abnormaal" motorisch gedrag kan ongepast, ongericht, buitensporig of doelloos zijn. U kunt bijvoorbeeld verwoed met uw handen zwaaien of een vreemde houding aannemen.
   • Catatonie is een ander teken van abnormaal motorisch gedrag. In ernstige gevallen van schizofrenie kunt u dagenlang stil en stil blijven. Catatonische individuen zullen niet reageren op externe prikkels, zoals conversaties of zelfs fysieke aansporingen, zoals aanraken of porren.

7. 

   Bedenk of u een functieverlies heeft ervaren.Negatieve symptomen zijn symptomen die een "afname" of vermindering van "normaal" gedrag laten zien. Een afname van het emotionele bereik of de expressie zou bijvoorbeeld een 'negatief symptoom' zijn. Dat geldt ook voor een verlies van interesse in dingen die je vroeger leuk vond, of een gebrek aan motivatie om dingen te doen.
   • Negatieve symptomen kunnen ook cognitief zijn, zoals concentratiestoornissen. Deze cognitieve symptomen zijn meestal meer zelfvernietigend en duidelijker voor anderen dan de onoplettendheid of concentratieproblemen die typisch worden gezien bij mensen met de diagnose ADHD.
   • In tegenstelling tot ADD of ADHD zullen deze cognitieve problemen zich voordoen in de meeste soorten situaties die u tegenkomt, en ze veroorzaken aanzienlijke problemen voor u op veel gebieden van uw leven.

Deel 2 van 5: Overweeg je leven met anderen

1. 

   Overweeg of uw beroep of sociaal leven functioneert (criterium B). Het tweede criterium voor een diagnose van schizofrenie is 'sociale / beroepsstoornissen'. Deze disfunctie moet een aanzienlijk deel van de tijd aanwezig zijn sinds u symptomen begon te vertonen. Veel aandoeningen kunnen disfunctioneren in uw werk en sociale leven veroorzaken, dus zelfs als u problemen ondervindt op een of meer van deze gebieden, betekent dit niet noodzakelijk dat u schizofrenie heeft. Een of meer gebieden van "hoofd" functioneren moeten worden aangetast:
   • Werk / Academici
   • Interpersoonlijke relaties
   • Zelfzorg

2. 

   Bedenk hoe u met uw werk omgaat. Een van de criteria voor 'disfunctioneren' is of u in staat bent om aan de eisen van uw baan te voldoen. Als je een voltijdstudent bent, kan je vermogen om op school te presteren worden overwogen. Stel je de volgende situatie voor:
   • Voel je je psychologisch in staat om de deur uit te gaan om naar je werk of school te gaan?
   • Heeft u het moeilijk gehad om op tijd binnen te komen of regelmatig te komen opdagen?
   • Zijn er delen van je werk waar je nu bang voor bent?
   • Als u een student bent, lijden uw academische prestaties er dan onder?

3. 

   Denk na over uw relaties met andere mensen. Dit moet worden overwogen in het licht van wat normaal voor u is. Als je altijd een gereserveerd persoon bent geweest, is het niet willen socialiseren niet per se een teken van disfunctioneren. Als je echter merkt dat je gedrag en motivaties veranderen in dingen die niet 'normaal' voor je zijn, kan dit iets zijn om met een professional in de geestelijke gezondheidszorg over te praten.
   • Geniet je van dezelfde relaties als vroeger?
   • Houd je van gezelligheid zoals vroeger?
   • Heeft u beduidend minder zin om met anderen te praten dan vroeger?
   • Voel je je bang of maak je je grote zorgen over de omgang met anderen?
   • Heb je het gevoel dat je door anderen wordt vervolgd, of dat anderen bijbedoelingen jegens jou hebben?

4. 

   Denk na over uw zelfzorggedrag. "Zelfzorg" verwijst naar uw vermogen om voor uzelf te zorgen en gezond en functioneel te blijven. Dit moet ook worden beoordeeld binnen het domein van 'normaal voor jou'. Als u bijvoorbeeld gewoonlijk 2-3 keer per week traint, maar binnen 3 maanden geen zin hebt om te gaan, kan dit een teken zijn van verstoring. De volgende gedragingen zijn ook tekenen van vervallen zelfzorg:
   • U bent begonnen met het misbruiken van middelen, zoals alcohol of drugs
   • Je slaapt niet goed, of je slaapcyclus varieert sterk (bijvoorbeeld 2 uur de ene nacht, 14 uur de volgende nacht, enz.)
   • Je 'voelt' niet zoveel, of je voelt je 'plat'
   • Uw hygiëne is erger geworden
   • U zorgt niet voor uw leefruimte

Deel 3 van 5: Nadenken over andere mogelijkheden

1. 

   Bedenk hoe lang de symptomen zijn opgetreden (criterium C). Om schizofrenie te diagnosticeren, zal een professional in de geestelijke gezondheidszorg u vragen hoe lang de stoornissen en symptomen aan de gang zijn. Om voor de diagnose schizofrenie in aanmerking te komen, moet de stoornis minimaal 6 maanden actief zijn geweest.
   • Deze periode moet ten minste 1 maand "actieve fase" -symptomen uit deel 1 (criterium A) omvatten, hoewel de behoefte van 1 maand mogelijk minder is als de symptomen zijn behandeld.
   • Deze periode van zes maanden kan ook perioden van "prodromale" of resterende symptomen omvatten. Tijdens deze periodes kunnen de symptomen minder extreem zijn (d.w.z. "verzwakt") of kunt u alleen "negatieve symptomen" ervaren, zoals minder emotie voelen of niets willen doen.

2. 

   Sluit andere mogelijke boosdoeners uit (Criterium D). Schizoaffectieve stoornis en depressieve of bipolaire stoornis met psychotische kenmerken kunnen symptomen veroorzaken die sterk lijken op die bij schizofrenie. Andere ziekten of fysieke trauma's, zoals beroertes en tumoren, kunnen psychotische symptomen veroorzaken. Dit is waarom het is cruciaal om hulp te zoeken bij een opgeleide arts in de geestelijke gezondheidszorg. U kunt dit onderscheid niet alleen maken.
   • Uw arts zal vragen of u depressieve of manische episodes heeft gehad op hetzelfde moment als uw "actieve fase" symptomen.
   • Een depressieve episode omvat ten minste een van de volgende zaken gedurende een periode van ten minste 2 weken: depressieve stemming of verlies van interesse of plezier in dingen die u vroeger leuk vond. Het omvat ook andere regelmatige of vrijwel constante symptomen in dat tijdsbestek, zoals aanzienlijke gewichtsveranderingen, verstoring van het slaappatroon, vermoeidheid, opwinding of traagheid, schuldgevoelens of waardeloosheid, moeite met concentreren en denken, of terugkerende gedachten over de dood . Een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg zal u helpen bepalen of u een depressieve episode heeft doorgemaakt.
   • Een manische episode is een aparte periode (gewoonlijk minstens 1 week) waarin u een abnormaal verhoogde, geïrriteerde of expansieve stemming ervaart. U zult ook ten minste drie andere symptomen vertonen, zoals verminderde slaapbehoefte, opgeblazen ideeën over uzelf, vluchtige of verspreide gedachten, afleidbaarheid, verhoogde betrokkenheid bij doelgerichte activiteiten of een overmatige betrokkenheid bij plezierige activiteiten, vooral die met een high risico of potentieel voor negatieve gevolgen. Een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg zal u helpen bepalen of u een manische episode heeft doorgemaakt.
   • U wordt ook gevraagd hoe lang deze stemmingsepisodes duurden tijdens uw symptomen in de "actieve fase". Als uw stemmingsperioden kort waren in vergelijking met hoe lang de actieve en resterende perioden duurden, kan dit een teken zijn van schizofrenie.

3. 

   Sluit middelengebruik uit (Criterium E). Het gebruik van middelen, zoals drugs of alcohol, kan symptomen veroorzaken die lijken op die bij schizofrenie. Bij het diagnosticeren van u zal uw arts ervoor zorgen dat de stoornissen en symptomen die u ervaart niet het gevolg zijn van de "directe fysiologische effecten" van een stof, zoals een illegale drug of medicatie.
   • Zelfs legale, voorgeschreven medicijnen kunnen bijwerkingen zoals hallucinaties veroorzaken. Het is belangrijk dat een getrainde arts een diagnose bij u stelt, zodat hij / zij onderscheid kan maken tussen bijwerkingen van een stof en symptomen van een ziekte.
   • Stoornissen in het gebruik van middelen (algemeen bekend als "middelenmisbruik") komen vaak samen met schizofrenie voor. Veel mensen die aan schizofrenie lijden, kunnen proberen hun symptomen 'zelfmedicatie' te geven met medicatie, alcohol en drugs. Uw professional in de geestelijke gezondheidszorg zal u helpen bepalen of u een stoornis in het gebruik van middelen heeft.

4. 

   Overweeg de relatie met wereldwijde ontwikkelingsachterstand of autismespectrumstoornis. Dit is een ander element dat moet worden behandeld door een getrainde clinicus. Wereldwijde ontwikkelingsachterstand of autismespectrumstoornis kunnen enkele symptomen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met die bij schizofrenie.
   • Als er een geschiedenis is van een autismespectrumstoornis of andere communicatiestoornissen die in de kindertijd beginnen, zal de diagnose schizofrenie alleen worden gesteld als er sprake is van prominent aanwezige wanen of hallucinaties.

5. 

   Begrijp dat deze criteria niet "garanderen" dat u schizofrenie heeft. De criteria voor schizofrenie en vele andere psychiatrische diagnoses zijn zogenaamde polythetisch. Dit betekent dat er veel manieren zijn om de symptomen te interpreteren, en verschillende manieren waarop de symptomen kunnen worden gecombineerd en voor anderen kunnen verschijnen. Het diagnosticeren van schizofrenie kan zelfs voor getrainde professionals moeilijk zijn.
   • Het is ook mogelijk, zoals eerder vermeld, dat uw symptomen het gevolg kunnen zijn van een ander trauma, ziekte of aandoening. U moet professionele medische en geestelijke hulp zoeken om een ​​aandoening of ziekte goed te diagnosticeren.
   • Culturele normen en lokale en persoonlijke eigenaardigheden in denken en spreken kunnen van invloed zijn op de vraag of uw gedrag voor anderen ‘normaal’ overkomt.

Deel 4 van 5: Acties ondernemen

1. 

   Vraag je vrienden en familie om hulp. Het kan moeilijk zijn om sommige dingen, zoals waanvoorstellingen, bij jezelf te identificeren. Vraag uw familie en vrienden om u te helpen erachter te komen of u deze symptomen vertoont.

2. 

   Een dagboek bijhouden. Schrijf op wanneer u denkt dat u mogelijk hallucinaties of andere symptomen heeft. Houd bij wat er vlak voor of tijdens deze afleveringen is gebeurd. Dit zal u helpen erachter te komen hoe vaak deze dingen voorkomen. Het zal ook helpen als u een professional raadpleegt voor een diagnose.

3. 

   Let op ongewoon gedrag. Schizofrenie, vooral bij tieners, kan langzaam toenemen gedurende een periode van 6-9 maanden. Als je merkt dat je je anders gedraagt ​​en niet weet waarom, praat dan met een geestelijke gezondheidswerker. Schrijf verschillende gedragingen niet zomaar af als niets, vooral als ze erg ongebruikelijk voor je zijn of je leed of disfunctioneren veroorzaken. Deze veranderingen zijn tekenen dat er iets mis is. Dat iets is misschien geen schizofrenie, maar het is belangrijk om te overwegen.

4. 

   Doe een screeningstest. Een online test kan u niet vertellen of u schizofrenie heeft. Alleen een getrainde arts kan een nauwkeurige diagnose stellen na tests, onderzoeken en interviews met u. Een betrouwbare screeningquiz kan u echter helpen erachter te komen welke symptomen u mogelijk heeft en of deze waarschijnlijk schizofrenie suggereren.
   • De Counseling Resource Mental Health Library heeft een gratis versie van de STEPI (Schizophrenia Test and Early Psychosis Indicator) op hun website.
   • Psych Central heeft ook een online screeningstest.

5. 

   Praat met een professional. Als u bang bent dat u schizofrenie heeft, overleg dan met uw arts of therapeut. Hoewel ze meestal niet de middelen hebben om schizofrenie te diagnosticeren, kan een huisarts of therapeut u helpen meer te begrijpen over wat schizofrenie is en of u een psychiater moet zien.
   • Uw arts kan u ook helpen andere oorzaken van symptomen uit te sluiten, zoals letsel of ziekte.

Deel 5 van 5: Weten wie er risico loopt

1. 

   Begrijp dat de oorzaken van schizofrenie nog steeds worden onderzocht. Hoewel onderzoekers enkele correlaties hebben vastgesteld tussen bepaalde factoren en de ontwikkeling of uitlokking van schizofrenie, is de exacte oorzaak van schizofrenie nog onbekend.
   • Bespreek uw familiegeschiedenis en medische achtergrond met uw arts of geestelijke gezondheidszorgverlener.

2. 

   Overweeg of u familieleden heeft met schizofrenie of soortgelijke aandoeningen. Schizofrenie is op zijn minst gedeeltelijk genetisch bepaald. Uw risico om schizofrenie te ontwikkelen is ongeveer 10% hoger als u ten minste één "eerstegraads" familielid (bijv. Ouder, broer of zus) heeft met de aandoening.
   • Als u een eeneiige tweeling met schizofrenie heeft, of als bij uw beide ouders schizofrenie is vastgesteld, is uw risico om het zelf te ontwikkelen meer als 40-65%.
   • Ongeveer 60% van de mensen met de diagnose schizofrenie heeft echter geen naaste familieleden met schizofrenie.
   • Als een ander familielid - of u - een andere aandoening heeft die lijkt op schizofrenie, zoals een waanstoornis, loopt u mogelijk een hoger risico om schizofrenie te ontwikkelen.

3. 

   Stel vast of u in de baarmoeder aan bepaalde dingen bent blootgesteld. Baby's die in de baarmoeder worden blootgesteld aan virussen, toxines of ondervoeding, hebben meer kans op het ontwikkelen van schizofrenie. Dit geldt vooral als de blootstelling plaatsvond in het eerste en tweede trimester.
   • Baby's die tijdens de geboorte zuurstofgebrek krijgen, hebben mogelijk ook meer kans op het ontwikkelen van schizofrenie.
   • Baby's die worden geboren tijdens een hongersnood hebben meer dan twee keer zoveel kans op het ontwikkelen van schizofrenie. Dit kan zijn omdat ondervoede moeders tijdens hun zwangerschap niet genoeg voedingsstoffen kunnen krijgen.

4. 

   Denk aan de leeftijd van je vader. Sommige onderzoeken hebben een verband aangetoond tussen de leeftijd van de vader en het risico op het ontwikkelen van schizofrenie. Een studie toonde aan dat kinderen van wie de vaders 50 jaar of ouder waren toen ze werden geboren, drie keer zoveel kans hadden om schizofrenie te ontwikkelen als kinderen van wie de vaders 25 jaar of jonger waren.
   • Aangenomen wordt dat dit kan zijn omdat hoe ouder de vader is, hoe groter de kans is dat zijn sperma genetische mutaties ontwikkelt.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Ik heb het gevoel dat ik met de meeste van deze symptomen overeen kom en ik wil mijn familie hierover vertellen, maar ik denk niet dat ze me zullen geloven. Wat moet ik doen of zeggen?

Vertel hen dat u denkt dat er iets mis is, beschrijf uw symptomen misschien een beetje, zonder hen te vertellen over welke specifieke diagnose u zich zorgen maakt. Vraag om naar de dokter te worden gebracht. Het is het beste om eerst het advies van een medische professional in te winnen, die u kan adviseren over hoe u het uw familie het beste kunt vertellen als er eenmaal een officiële diagnose is gesteld.

Moet ik met mijn ouders praten over waanideeën dat de overheid me bespioneert, stemmen die me beledigen, het idee dat ik een vreemd geluk heb en mijn problemen met denken en praten?

Dat zou je absoluut moeten doen. Hoe eerder u hulp krijgt voor deze problemen, hoe beter.

Ik heb het gevoel dat ik hulp nodig heb, maar ik ben bang dat mijn ouders niet zullen geloven dat ik schizofrenie heb. Wat moet ik doen?

U moet uw ouders laten weten hoe u zich voelt en wat uw zorgen zijn. Als je echt bang bent dat je misschien schizofreen bent, moet je naar een professional en daarvoor heb je een gesprek met je ouders nodig. Zelfs als je schizofrenie niet specifiek wilt noemen, kun je je ouders vertellen dat je het gevoel hebt dat je echt een therapeut nodig hebt om over bepaalde problemen in je leven te praten.

Hoe overtuig ik mijn ouders ervan dat ik schizofrenie heb?

U hoeft ze niet te overtuigen dat u schizofrenie heeft. Je moet ze overtuigen dat je hulp nodig hebt. Onderzoek schizofrenie en andere onvoldoende erkende psychische aandoeningen, en vertel ze door wat u doormaakt.

Ik had geen idee dat het hebben van meerdere stemmen in je hoofd en tactiele hallucinaties symptomen waren van schizofrenie, ik heb ze altijd als normaal gezien. Moet ik voor meer informatie naar een therapeut gaan?

U hoeft niets te doen, maar als u advies wilt krijgen van een specialist, is dat altijd een goed idee. Je kunt maar zo veel leren van lezen - specialisten kunnen dingen uitleggen terwijl ze naar je luisteren, zodat ze specifieke informatie kunnen geven die voor jou persoonlijk nuttig is. Vraag dus zeker om meer informatie, maar onthoud dat schizofrenie veel meer symptomen heeft dan u beschrijft. Alleen omdat je er twee laat zien, wil nog niet zeggen dat je het hebt.

Ik vertelde mijn moeder dat ik dacht dat ik schizofrenie had, maar ze geloofde me niet. Een paar maanden later zei mijn therapeut dat ik het misschien zou krijgen. Hoe zorg ik ervoor dat ik me niet langer zorgen maak dat ze me niet accepteert?

Er zijn veel misvattingen over schizofrenie. Sommigen van hen bevatten misvattingen over mensen met schizofrenie die een laag IQ hebben, of een crimineel leven leiden, terwijl dat meestal precies het tegenovergestelde is van wat we zouden verwachten. Je moet dit met haar bespreken en ervoor zorgen dat ze weet dat je nog steeds dezelfde persoon bent als voordat je de diagnose schizofrenie kreeg.

Als ik stemmen in mijn hoofd heb, betekent dat dan dat ik schizofrenie heb?

Niet noodzakelijk. Er zijn een aantal aandoeningen die auditieve hallucinaties kunnen veroorzaken. U moet er met een arts over praten.

Ik hoor stemmen en hallucineer. Ik blijf het gevoel hebben dat iemand naar me kijkt, en ik kan niemand vertrouwen. Ik kan niet goed slapen, en het hindert op school. Wat moet ik doen als ik niet naar een therapeut kan?

Waarom kan je niet naar een therapeut gaan? U heeft beslist een psychische aandoening die onmiddellijk moet worden aangepakt. U hoeft het echter niet per se met een therapeut te bespreken. Maak een afspraak met uw arts en vertel hem wat er aan de hand is. Als je minderjarig bent, vertel dit dan aan je ouders en vraag ze om een ​​afspraak te maken. Als je dit om de een of andere reden niet kunt, neem dan contact op met je schooladviseur.

Wanneer begint schizofrenie gewoonlijk bij een persoon te verschijnen? Ik ben 16 en heb al langere tijd een aantal van deze symptomen gehad.

U kunt op bijna elke leeftijd schizofrenie ontwikkelen, maar de gemiddelde leeftijd waarop de ziekte begint is voor mannen 18 jaar en de gemiddelde leeftijd voor vrouwen is 25 jaar oud. Kinderen vanaf drie jaar kunnen echter schizofrenie ontwikkelen.

Is constant staren een kenmerk van schizofrenie?

Je kunt beslist geen diagnose stellen van een persoon met schizofrenie op basis van deze relatief onschadelijke eigenschap. Constant staren kan een teken zijn van allerlei verschillende psychische aandoeningen, of zelfs gewoon een bewijs dat de persoon onbeleefd is!

Tips

• Wees eerlijk tegen uw arts over uw symptomen. Het is belangrijk dat u al uw symptomen en ervaringen deelt. Uw arts of geestelijke gezondheidswerker is er niet om u te beoordelen, hij / zij is er om u te helpen.
• Schrijf al uw symptomen op. Vraag vrienden of familieleden of ze een gedragsverandering hebben gezien.
• Bedenk dat er veel sociale en culturele factoren zijn die bijdragen aan de manier waarop mensen schizofrenie waarnemen en identificeren. Voordat u zelf een psychiater ontmoet, kan het nuttig zijn om meer onderzoek te doen naar de geschiedenis van psychiatrische diagnose en behandeling van schizofrenie.
• Als u denkt dat u machtiger bent dan anderen, is dat ook een teken van schizofrenie.

Waarschuwingen

• Dit is alleen medische informatie, geen diagnose of behandeling. U kunt zelf geen diagnose stellen van schizofrenie. Schizofrenie is een ernstig medisch en psychologisch probleem en moet worden gediagnosticeerd en behandeld door een professional.
• Doen niet zelfmedicatie van uw symptomen met medicatie, alcohol of drugs. Dit maakt ze erger en kan mogelijk schadelijk of dodelijk zijn.
• Net als bij elke andere ziekte geldt dat hoe eerder u een diagnose krijgt en een behandeling zoekt, hoe groter de kans is om te overleven en een goed leven te leiden.
• Er is geen eenduidige "remedie" voor schizofrenie. Wees op uw hoede voor behandelingen of mensen die u proberen te vertellen dat ze u kunnen 'genezen', vooral als ze beloven dat het snel en gemakkelijk zal zijn.