Inhoud

• Stappen
• Tips

Emotionele gevoeligheid is gezond, maar op een bepaald moment in je leven kan het schadelijk zijn. Beheer je eigen gevoelens zodat ze je bondgenoten zijn, niet vijanden. Overgevoeligheid kan ervoor zorgen dat u aanneemt dat u zich fouten heeft voorgesteld of dat deze onbedoeld zijn. Verkeerde interpretaties van uw constructieve dagelijkse interacties kunnen uw vermogen om een ​​gezond en gelukkig leven te leiden, beperken. Breng uw gevoeligheid in evenwicht met gezond verstand, zelfvertrouwen en veerkracht, zodat u niet overdreven reageert op alledaagse gebeurtenissen.

Stappen

Deel 1 van 3: Je gevoelens onderzoeken

1. 

   
   

   

   
   
   
   

   

   Chloe Carmichael, PhD
   Psycholoog

   Onze expert is het ermee eens: in plaats van jezelf te labelen, benoem je gevoelens. Leer een gevoel te associëren met een concrete naam, zoals schaamte, angst, opwinding, etc. Dit kalmeert mensen vaak.

2. 

   Bepaal waardoor uw gevoeligheid wordt geactiveerd. U kunt heel goed weten waardoor uw extreem gevoelige reacties al dan niet worden veroorzaakt. Uw hersenen hebben mogelijk een patroon van "automatische reactiviteit" ontwikkeld op bepaalde prikkels, zoals stressvolle ervaringen. Na verloop van tijd wordt zo'n patroon een gewoonte, totdat je onmiddellijk reageert op een bepaalde gebeurtenis van je of er zelfs maar over nadenkt. Gelukkig kun je weer leren je brein te trainen en nieuwe patronen te vormen.
   • De volgende keer dat je een emotie tegenkomt, zoals paniek, angst of woede, stop dan met wat je doet en concentreer je op je zintuiglijke ervaringen. Wat doen uw vijf zintuigen? Beoordeel uw ervaringen niet, maar identificeer ze.
   • Dit is een praktijk van "zelfobservatie" die je kan helpen de verschillende "informatiestromen" waaruit je ervaringen bestaan, te scheiden. Vaak voelen mensen zich overweldigd of overweldigd door een emotie en kunnen ze de emotionele verwarring en zintuiglijke ervaringen die ze tegelijkertijd ervaren niet onderscheiden. Kalmeren, je concentreren op elk van je zintuigen en deze informatiewegen van elkaar scheiden, zal je helpen de "automatische" gewoonten van je hersenen te herstructureren.
   • Uw hersenen kunnen bijvoorbeeld op stress reageren door uw hartslag te verhogen, waardoor u onrustig of nerveus kunt worden. Als u beseft dat dit de standaardreactie van uw lichaam is, kunt u uw reacties anders interpreteren.
   • Ook het bijhouden van een dagboek kan u hierbij helpen. Elke keer dat je voelt dat je emotioneel reageert, schrijf dan het moment op waarop je besefte dat je aanhankelijk was, wat je voelde, hoe je lichamelijke zintuigen reageerden, wat je dacht en details van de omstandigheden. Met deze kennis kun je jezelf trainen om anders te reageren.
   • Soms kunnen zintuiglijke ervaringen - zoals op een specifieke locatie zijn of een bekende geur ruiken - een emotionele reactie oproepen. Dit is niet altijd een geval van "hoge gevoeligheid". Het ruiken van een appeltaart kan bijvoorbeeld een emotionele reactie van verdriet oproepen, omdat jij en je oma, die is overleden, vroeger samen appeltaart maakten. Het herkennen van deze reactie is een gezonde bezigheid. Denk er even bewust over na en kijk waarom het gebeurt: "Ik voel me verdrietig omdat ik zoveel plezier had met mijn grootmoeder die appeltaarten maakte. Ze wordt erg gemist." Dus, na dat gevoel te hebben geëerd, ga je verder met iets positiefs: "Vandaag ga ik een appeltaart maken om het te onthouden".

3. 

   
   
   Controleer of u codependent bent of niet. Een wederzijdse afhankelijkheidsrelatie ontstaat wanneer u denkt dat uw zelfrespect en identiteit afhangen van andermans acties en reacties. U kunt het gevoel hebben dat het uw doel in het leven is om offers te brengen voor uw partner. U kunt zich er kapot van voelen als uw partner het niet eens is met iets dat u deed of voelde. Codependency is heel gebruikelijk in een liefdesrelatie, maar kan in elk type relatie voorkomen. Hier zijn enkele tekenen van wederzijdse afhankelijkheid in een relatie:
   • Je hebt het gevoel dat je tevredenheid met het leven aan een specifiek persoon is gebonden.
   • U herkent ongezond gedrag bij uw partner, maar u blijft toch in de relatie.
   • U doet er alles aan om uw partner te ondersteunen, ook als dat betekent dat u uw behoeften of uw gezondheid moet opofferen.
   • Je voelt je constant bezorgd over de status van je relatie.
   • Je hebt geen goed gevoel voor persoonlijke grenzen.
   • Je voelt je echt slecht als je "nee" zegt tegen iemand of iets
   • Je reageert op de gevoelens en gedachten van andere mensen door het met hen eens te zijn of extreem defensief te worden.
   • Codependency kan worden behandeld. Het is het beste idee om hulp te zoeken bij een professional in de geestelijke gezondheidszorg, hoewel er ook groepsprogramma's zijn die u kunnen helpen.

4. 

   
   
   Doe het rustig aan. Het is erg moeilijk om je emoties te verkennen, vooral de meest gevoelige gebieden. Eis niet te veel van je tegelijk. De psychologie heeft bewezen dat het verlaten van de comfortzone noodzakelijk is voor onze rijping, maar te snel proberen kan schadelijk zijn.
   • Probeer een "afspraak" met uzelf te maken om uw gevoeligheden te onderzoeken. Probeer dit 30 minuten per dag te doen. Als je klaar bent, doe dan een ontspannende of plezierige activiteit om je energie te vernieuwen.
   • Let op wanneer u misschien niet aan uw gevoeligheden denkt, zodat het erg moeilijk of ongemakkelijk is. Uitstelgedrag wordt meestal gedreven door angst: we zijn bang dat een activiteit onaangenaam is, en daarom stellen we het uit. Onthoud dat je sterk genoeg bent om hiermee om te gaan.
   • Als je het moeilijk vindt om gezond verstand te verzamelen om je emoties het hoofd te bieden, probeer dan een beter haalbaar doel voor jezelf te stellen. Begin met 30 seconden, als je wilt. Het enige dat u hoeft te doen, is uw gevoeligheden gedurende 30 seconden onder ogen te zien. Jij kan! Doe dit daarna nog eens 30 seconden. U zult merken dat deze kleine prestaties een grote bron van motivatie zijn.

5. 

   Sta jezelf toe om je emoties te voelen. Afstand nemen van uw hoge emotionele gevoeligheid betekent niet dat u uw emoties niet meer volledig hoeft te voelen. Het kan zelfs schadelijk zijn om uw emoties te onderdrukken of te ontkennen. In plaats daarvan zou het uw doel moeten zijn om "onaangename" emoties te herkennen, zoals woede, pijn, angst en lijden; deze emoties zijn even noodzakelijk voor de geestelijke gezondheid als 'positieve' emoties, zoals vreugde en plezier, maar het is belangrijk om ze niet te laten overnemen. Zoek een balans tussen je emoties.
   • Probeer jezelf een "veilige ruimte" te geven om uit te drukken wat je voelt. Als je bijvoorbeeld te maken hebt met de pijn van een verlies, gun jezelf dan elke dag wat tijd om dat gevoel eruit te krijgen. Maak tijd vrij en schrijf in je dagboek over je emoties, huil, praat in jezelf over je gevoelens - alles wat je nodig hebt om te doen. Keer aan het einde van de tijd terug naar de activiteiten van uw dag die u eerder deed. U zult zich beter voelen als u weet dat u uw gevoelens hebt geëerd. Je zult ook voorkomen dat je de hele dag in angst doorbrengt met een enkel gevoel, wat erg schadelijk kan zijn. Als u weet dat u uw "veilige plek" zult hebben om uit te drukken wat u voelt, kunt u beter omgaan met uw dagelijkse verantwoordelijkheden.

Deel 2 van 3: Je gedachten onderzoeken

1. 

   Leer de cognitieve verstoringen te herkennen die uw hooggevoeligheid kunnen veroorzaken. Cognitieve vervormingen zijn nutteloze gewoonten van gedachten en reacties die uw hersenen in de loop van de tijd leren. U kunt deze verstoringen leren herkennen en uitdagen wanneer ze zich voordoen.
   • Cognitieve vervormingen komen over het algemeen niet op zichzelf voor. Als je je denkpatronen onderzoekt, zul je merken dat je verschillende vervormingen ervaart als reactie op een enkel gevoel of gebeurtenis. Door de tijd te nemen om uw reacties grondig te onderzoeken, kunt u bepalen wat nuttig is en wat niet.
   • Er zijn zoveel soorten cognitieve vervorming, maar enkele van de meest voorkomende en verantwoordelijk voor hooggevoeligheid zijn personalisatie, etikettering, 'zou moeten'-zinnen, emotionele redeneringen en overhaaste conclusies.

2. 

   Herken personalisatie en daag deze uit. "Personalisatie" is een veel voorkomende vervorming die een hoge gevoeligheid kan veroorzaken. Het doet zich voor wanneer u denkt dat u verantwoordelijk bent voor dingen die niet uw zaak zijn of waar u geen controle over heeft. U kunt dingen ook "persoonlijk" opvatten, zelfs als ze geen verband houden met u.
   • Als uw kinderen zich bijvoorbeeld slecht gedragen op school en worden uitgescholden door de leraar, kunt u die kritiek rechtstreeks op u als persoon afstemmen: "Lorena's leraar vindt me een slechte vader! Hoe ze de moed had gehad om mij te beledigen. als vader? " Deze interpretatie kan ervoor zorgen dat u een zeer gevoelige reactie krijgt, omdat u kritiek als schuld interpreteert.
   • Probeer in plaats daarvan de situatie logisch te bekijken (het vergt oefening, dus heb geduld met jezelf). Onderzoek precies wat er aan de hand is en wat u van de situatie "weet". Als de lerares van Lorena een bericht heeft gestuurd dat ze bijvoorbeeld meer aandacht aan de lessen moet besteden, geeft ze je niet de schuld dat je een slechte ouder bent. Ze geeft belangrijke informatie die u kunt gebruiken om uw dochter te helpen het goed te doen op school. Dit is een kans op groei, niet de schuld.

3. 

   Herken de letters en daag ze uit. "Belettering" is een "alles of niets" manier van denken. Het komt meestal voor in combinatie met personalisatie. Door jezelf te labelen, generaliseer je op basis van een enkele actie of gebeurtenis in plaats van te erkennen dat wat je "doet" anders is dan wat je "bent".
   • Als je bijvoorbeeld negatieve feedback hebt gekregen in een essay, kun je jezelf een "verliezer" of "verliezer" noemen. Jezelf bestempelen als "mislukking" betekent dat je het gevoel hebt dat je nooit beter zult worden, dus het is niet eens de moeite waard. Dit kan leiden tot schuldgevoelens en schaamte. Deze houding maakt het ook erg moeilijk om opbouwende kritiek te accepteren, omdat je elke kritiek ziet als een teken van "mislukking".
   • Herken in plaats daarvan fouten en daag uit wat ze zijn: specifieke situaties waaruit u kunt leren volwassen te worden voor de toekomst. In plaats van jezelf een 'mislukking' te noemen als je een slecht cijfer haalt voor een schoolopdracht, erken je fouten en denk na over de dingen die je over die ervaring kunt leren: 'Oké, ik heb het niet zo goed gedaan in dit essay. teleurstellend zijn, maar het is ook niet het einde van de wereld. Ik ga met mijn leraar praten over wat ik kan doen om de volgende keer te verbeteren ”.

4. 

   Herken en controleer uzelf voor het niet gebruiken van "zouden" -zinnen. Dat zijn schadelijk, omdat ze jou (en anderen) in patronen houden die over het algemeen irrationeel zijn. Ze zijn meestal afhankelijk van ideeën van buitenaf in plaats van dingen die echt iets voor je betekenen. Door een 'zou moeten' te overtreden, kun je jezelf ervoor straffen, waardoor je motivatie voor verandering nog verder afneemt. Deze ideeën kunnen schuldgevoelens, frustratie en woede veroorzaken.
   • Je kunt bijvoorbeeld tegen jezelf zeggen: "Ik zou echt op dieet moeten zijn. Ik zou niet zo lui moeten zijn". Je probeert jezelf in feite de schuld te geven dat je iets hebt gedaan, maar schuldgevoel is geen goede motivator.
   • U kunt deze gedachten uitdagen door te onderzoeken wat er werkelijk achter het "zou moeten" schuilgaan. Bent u bijvoorbeeld van mening dat u op dieet moet gaan omdat andere mensen dat hebben gezegd? Of omdat je vanuit sociale normen druk voelt om een ​​bepaald soort uiterlijk te hebben? Dit zijn geen gezonde of nuttige redenen om iets te doen.
   • Als je echter het gevoel hebt dat je op dieet moet gaan omdat je met een voedingsdeskundige hebt gesproken en hij was het ermee eens dat het goed zou zijn voor je gezondheid, dan kun je je uitdrukking 'zou moeten' veranderen in iets constructievers: 'Ik zou graag willen zorg beter voor mijn gezondheid, dus ik ga gezonder eten voor mijn eigen bestwil ". Op die manier dwing je jezelf niet om iets te doen door schuldgevoelens, maar door positieve motivatie (en dit is op de lange termijn veel effectiever).
   • 'Schouders'-uitdrukkingen kunnen ook een hoge emotionele gevoeligheid veroorzaken wanneer u ze naar andere mensen verwijst. U kunt bijvoorbeeld gefrustreerd raken wanneer u een gesprek voert met een persoon die niet reageert zoals u zou willen. Als u tegen uzelf zei:' Ze 'zou moeten' opgewonden zijn over het nieuws dat ik net heb verteld ", je zult gefrustreerd raken en mogelijk gekwetst zijn als de persoon zich niet voelt zoals je denkt dat ze" zou moeten ". Onthoud dat je de reacties en gevoelens van anderen niet kunt beheersen. Probeer situaties te vermijden waarin je verwacht bepaalde reacties en acties van anderen.

5. 

   Herken emotionele redeneringen en daag ze uit. Door "emotioneel redeneren" te gebruiken, ga je ervan uit dat je gevoelens feiten zijn. Dit type vervorming komt heel vaak voor, maar met een beetje moeite kun je het leren herkennen en bestrijden.
   • U kunt zich bijvoorbeeld gekwetst voelen omdat uw baas een aantal fouten heeft vastgesteld in een groot project dat u net hebt voltooid. Wanneer u uw emotionele redenering gebruikt, kunt u ervan uitgaan dat uw baas oneerlijk is omdat u negatieve emoties voelt. U kunt ervan uitgaan dat u, omdat u zich een "loser" voelt, geen belangrijke werknemer bent. Deze aannames hebben geen logisch bewijs.
   • Om uw emotionele redenering uit te dagen, probeert u enkele situaties op te schrijven waarop u negatieve emotionele reacties hebt gevoeld. Schrijf vervolgens de gedachten op die in je opkwamen. Schrijf de gevoelens op die je voelde na die gedachten. Onderzoek ten slotte de echte consequentie van de situatie. Passen ze bij wat uw emoties als 'realiteit' beschouwden? U zult vaak merken dat uw gevoelens geen goed bewijs waren.

6. 

   De uitgemaakte conclusies erkennen en betwisten. De overhaaste conclusies lijken erg op emotioneel redeneren. Als je overhaast een conclusie trekt, klamp je je vast aan een negatieve interpretatie van een situatie zonder dat er feiten zijn die je interpretatie ondersteunen. In extreme gevallen kun je "catastroferen", dat wil zeggen, je gedachten uit de hand laten lopen totdat je aan het ergste mogelijke geval denkt.
   • "Gedachtenlezen" is een soort uitgemaakte zaak die bijdraagt ​​aan een hoge emotionele gevoeligheid. Als je een gedachten probeert te lezen, ga je ervan uit dat mensen negatief reageren op iets over jou, ook al is daar geen bewijs voor.
   • Als uw partner bijvoorbeeld niet reageert op uw bericht met de vraag wat hij graag wil eten, kunt u concluderen dat hij u negeert. Er is geen bewijs dat dit het geval is, maar zulke overhaaste interpretaties kunnen u pijn doen of nerveus maken.
   • Cartomantie is een andere manier om snel conclusies te trekken. Dit gebeurt wanneer iemand voorspelt dat er iets ergs gaat gebeuren zonder het minste bewijs daarvan. U kunt bijvoorbeeld op het werk niet eens een nieuw project bedenken omdat u ervan uitgaat dat uw baas het niet zal accepteren.
   • Een extreme vorm van uitgemaakte zaak doet zich voor wanneer u een situatie "catastrofeert". Als uw partner bijvoorbeeld niet op een sms van u reageert, kunt u ervan uitgaan dat hij boos op u is. Misschien kom je op het idee dat hij het vermijden met je te praten omdat hij iets verbergt, alsof hij niet meer van je houdt. Je kunt er dus van uitgaan dat je relatie uit elkaar valt en dat je alleen in de kelder van je ouders zult moeten wonen. Dit is een extreem voorbeeld, maar het toont het soort logische sprongen aan die optreden als je te snel conclusies trekt.
   • Daag gedachtenlezen uit door open en eerlijk met mensen te praten. Praat niet met hen om hen iets te beschuldigen of de schuld te geven. Vraag in plaats daarvan wat er werkelijk aan de hand is. U kunt bijvoorbeeld het volgende bericht naar uw partner sturen: "Hé, is er iets gebeurd? Zou u ergens met mij over willen praten?" Als hij zegt dat het oké is, accepteer het dan als waar.
   • Daag cartomantie en catastrofering uit door logisch bewijs voor elke stap van uw denkproces te onderzoeken. Heeft u bewijs uit het verleden voor uw aanname? Merk je in de huidige situatie iets op dat een actueel bewijs is van je gedachten? Als u de tijd neemt om uw reacties stap voor stap door te werken, maakt u vaak een logische sprong die niet wordt ondersteund. Met oefenen kun je die sprongen beter stoppen.

Deel 3 van 3: Actie ondernemen

1. 

   Mediteren. Meditatie - vooral mindfulness - kan je helpen om de reacties op je emoties te beheersen, en het kan zelfs helpen om de reactiviteit van je hersenen op stressoren te verbeteren. Mindfulness richt zich op het herkennen en accepteren van je emoties op het moment dat ze zich voordoen, zonder ze te beoordelen. Dit is erg handig om een ​​hoge emotionele gevoeligheid te overwinnen. Je kunt lessen volgen, een online meditatiegids gebruiken of zelf bewuste meditatie leren doen.
   • Zoek een rustige plek waar u niet gestoord of afgeleid wordt. Ga rechtop zitten, op de grond of in een stoel met een rechte rug. Een slechte houding maakt het moeilijk om goed te ademen.
   • Begin met je te concentreren op een enkel element van je ademhaling, zoals het gevoel van lucht die je longen binnenkomt en verlaat of het geluid dat het maakt. Concentreer je een paar minuten op dat element terwijl je diep en gelijkmatig ademt.
   • Verbreed uw focus om meer van uw zintuigen op te nemen. Begin bijvoorbeeld door te focussen op wat je hoort, ruikt of aanraakt. Dit kan je helpen om je ogen gesloten te houden, aangezien we de neiging hebben om gemakkelijk visueel afgeleid te worden.
   • Accepteer de gedachten en gevoelens die je ervaart, maar beoordeel ze niet als "goed" of "slecht". Dit helpt om ze bewust te herkennen als ze zich voordoen, vooral in het begin: "Ik voel dat mijn tenen koud zijn. Ik denk dat ik afgeleid ben."
   • Als je voelt dat je je afleidt, concentreer je dan weer op je ademhaling. Breng ongeveer 15 minuten per dag door met mediteren.
   • Op verschillende websites zijn handleidingen voor mindfulness-meditatie te vinden.

2. 

   Leer om assertieve communicatie. Soms worden mensen zeer gevoelig omdat ze hun behoeften en gevoelens niet duidelijk kunnen communiceren. Als je erg passief bent in de manier waarop je communiceert, heb je het uiteindelijk moeilijk om "nee" te zeggen en je gedachten en gevoelens niet duidelijk en eerlijk te communiceren. Door assertieve communicatie te leren, kunt u uw behoeften en gevoelens met anderen overbrengen, en kunt u zich gehoord en gewaardeerd voelen.
   • Gebruik zinnen als 'ik' om je gevoelens te uiten, bijvoorbeeld: 'ik voelde me slecht toen je te laat was voor onze date' of 'ik vertrek liever vroeg voor mijn afspraken, omdat ik bang ben te denken dat ik te laat kan komen'. Kijk niet alsof je de ander de schuld geeft en blijf gefocust op je eigen emoties.
   • Stel tijdens een gesprek een paar vervolgvragen. Door vragen te stellen om uw begrip te verduidelijken, vooral wanneer het gesprek emotioneel geladen is, kunt u voorkomen dat u overdreven reageert. Zeg bijvoorbeeld aan het einde van de toespraak van de andere persoon: "Zoals ik het begrijp, zei je _______. Is het niet?" Geef haar dan de kans om te verduidelijken wat er werd gezegd.
   • Vermijd de "categorische imperatief". Woorden als "zouden" of "nodig hebben" een morele beoordeling van het gedrag van andere mensen en kunnen ervoor zorgen dat je eruitziet alsof je kieskeurig bent of hen de schuld geeft. In plaats van ze te gebruiken, kunt u die woorden proberen te vervangen door "Ik geef de voorkeur" of "Ik zou u graag willen". Zeg bijvoorbeeld in plaats van "Je moet eraan denken om de prullenbak buiten te zetten", maar "Ik zou graag willen dat je eraan denkt de vuilnis buiten te zetten, want ik heb het gevoel dat ik alle verantwoordelijkheid moet nemen als je dingen vergeet".
   • Breek de aannames. Concludeer niet op voorhand dat u weet wat er aan de hand is. Nodig mensen uit om hun eigen gedachten en ervaringen te delen. Gebruik uitdrukkingen als "Wat denk je?" of "Heeft u suggesties?"
   • Erken dat mensen verschillende ervaringen hebben. Als u in een bepaalde situatie bespreekt wie 'gelijk' heeft, kunt u zich erg gestimuleerd en boos voelen. Emoties zijn subjectief; onthoud dat er gewoonlijk geen "juist" antwoord is als u met hen te maken heeft. Gebruik uitdrukkingen als 'Mijn ervaring is anders' als je de emoties van anderen herkent. Op die manier is er ruimte voor ieders ervaringen.

3. 

   Wacht tot je rustiger bent voordat je handelt. Uw emoties kunnen uw reactie op een situatie verstoren. Handelen in het heetst van de strijd kan ervoor zorgen dat je later spijt krijgt van je acties. Stop even - zelfs maar voor een paar minuten - voordat je reageert op een situatie die je emotioneel geschokt heeft achtergelaten.
   • Vraag jezelf af "Als ... dan". "ALS ik dit nu doe, wat kan er dan gebeuren?" Overweeg de mogelijke gevolgen - positief en negatief - voor uw mogelijke acties. Plaats vervolgens de consequenties en uw acties op een schaal.
   • Stel u bijvoorbeeld voor dat u ruzie had met uw partner. Nu ben je zo boos en gekwetst dat je zin hebt om om een ​​scheiding te vragen. Neem de tijd om af te koelen en stel jezelf de vragen met "Als ... dan". Wat kan er gebeuren als u om echtscheiding vraagt? Als een echtgenoot zich gekwetst of onbemind zou kunnen voelen. Later herinnert hij zich misschien dat hij je niet kan vertrouwen als hij boos is.Of hij kan zo boos zijn op het moment van het gevecht dat hij ermee instemt te scheiden. Wil je een van deze gevolgen?

4. 

   Benader anderen en jezelf met mededogen. U kunt uiteindelijk stressvolle of onaangename situaties vermijden vanwege uw hoge gevoeligheid. Je kunt concluderen dat elke fout in een relatie het einde ervan betekent en daarom besluit je ze te vermijden of gewoon oppervlakkige relaties te hebben. Benader anderen (en jezelf) met mededogen. Verwacht het beste van mensen, vooral van degenen die je kent. Als u zich gekwetst voelt, concludeer dan niet dat het opzettelijk was: toon medeleven door te begrijpen dat mensen, inclusief familie en vrienden, fouten maken.
   • Als iemand je pijn doet, gebruik assertieve communicatie om uit te drukken wat je voelt met de persoon die ervoor verantwoordelijk is. De persoon die je pijn heeft gedaan, weet misschien niet eens dat ze het heeft gedaan, en als ze echt om je geeft, wil ze weten hoe ze het in de toekomst kan voorkomen.
   • Bekritiseer de ander niet. Als een vriend je bijvoorbeeld pijn heeft gedaan omdat hij vergat dat hij had afgesproken om met je te lunchen, zeg dan niets als 'Je vergat me en het deed me veel pijn'. Zeg in plaats daarvan: "Ik was gekwetst toen je onze lunch vergat, want tijd met je doorbrengen is erg belangrijk voor me." Vraag vervolgens wat er met je vriend is gebeurd: "Is er iets gebeurd? Wil je erover praten?"
   • Onthoud dat andere mensen het misschien niet zo prettig vinden om over hun gevoelens of ervaringen te praten, vooral als het recent is. Vat het niet persoonlijk op als de persoon niet meteen wilde praten. Dit is geen teken dat u iets verkeerd heeft gedaan; ze heeft gewoon tijd nodig om met haar eigen gevoelens om te gaan.
   • Behandel uzelf zoals u een vriend van wie u houdt en waar u veel om geeft, zou behandelen. Als je een vriend niet zou kwetsen of beoordelen, waarom zou je dat jezelf dan aandoen?

5. 

   Zoek indien nodig professionele hulp. Soms kunt u uw best doen om met uw emotionele gevoeligheden om te gaan en voelt u zich er toch door overweldigd. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan u helpen uw gevoelens en reacties verder te onderzoeken in een veilige en voorbereide omgeving. Een getrainde counselor of therapeut kan je helpen om ongezonde denkwijzen te ontdekken en je nieuwe vaardigheden leren om gezonder met je gevoelens om te gaan.
   • Gevoelige mensen hebben mogelijk extra hulp nodig om te leren omgaan met negatieve emoties en vaardigheden om met emotionele situaties om te gaan. Dit is niet per se een teken van een psychische aandoening, het is gewoon een manier om u te helpen de vaardigheden te verwerven die u nodig heeft voor sommige alledaagse situaties.
   • Gewone mensen worden geholpen door professionals in de geestelijke gezondheidszorg. U hoeft niet 'geestelijk ziek' te zijn of een verwoestend probleem te hebben om de voordelen van een counselor, psycholoog of therapeut te ontvangen. Het zijn gezondheidswerkers, evenals tandartsen, oogartsen en fysiotherapeuten. Hoewel behandelingen in de geestelijke gezondheidszorg vaak als taboe worden behandeld (in tegenstelling tot artritis, tandbederf of spierspanning), kunnen veel mensen er baat bij hebben.
   • Sommige mensen geloven misschien nog steeds dat deze persoon moet "vasthouden" en in zijn eentje sterk moet zijn. Deze mythe kan erg schadelijk zijn. Hoewel u uw best kunt doen om in uw eentje met uw emoties om te gaan, kunt u ook veel baat hebben bij de hulp van iemand anders. Sommige ziekten - zoals depressie, angst en bipolaire stoornis - kunnen het voor mensen onmogelijk maken om fysiek met hun eigen emoties om te gaan. Het kan geen kwaad om hulp te zoeken bij een professional. Deze houding laat zien dat je om jezelf geeft.
   • De meeste counselors en therapeuten kunnen geen medicatie voorschrijven. Een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg kan echter herkennen wanneer het tijd is om een ​​arts of specialist door te verwijzen die een diagnose kan stellen en medicijnen kan voorschrijven voor aandoeningen zoals angst en depressie.

6. 

   De hoge gevoeligheid kan het gevolg zijn van een depressie of een ander probleem. Sommige mensen zijn vanaf de geboorte erg gevoelig, en dit is een duidelijk bewijs van hun kindertijd. Dit is geen stoornis, een psychische aandoening of iets "verkeerds" - het is een kenmerk. Als een persoon echter een normale gevoeligheid heeft en erg gevoelig, ‘delicaat’, ‘huilen’, ‘geïrriteerd’ of iets dergelijks wordt, kan dit een aanwijzing zijn dat er iets mis is met hem.
   • Soms kan hooggevoeligheid het gevolg zijn van een depressie, waardoor de persoon zich overweldigd voelt door zijn emoties (negatief en positief).
   • Chemische onevenwichtigheden kunnen ook een hoge emotionele gevoeligheid veroorzaken. Een zwangere vrouw kan bijvoorbeeld heel emotioneel reageren. Net als een jongen die de puberteit ingaat. Of een persoon met een schildklierprobleem. Sommige medicijnen of medische behandelingen kunnen emotionele veranderingen veroorzaken.
   • Een ervaren medische professional moet, indien van toepassing, de diagnose depressie kunnen stellen. Depressie is gemakkelijk zelf te diagnosticeren, maar uiteindelijk is het het beste om een ​​professional te zoeken die kan zien of de persoon depressief of hooggevoelig is vanwege andere factoren.

7. 

   Wees geduldig. Emotionele groei is als fysieke groei; het kost tijd en kan een beetje ongemakkelijk zijn als het zich voordoet. U leert van uw eigen fouten, die gemaakt zullen moeten worden. Tijdens het proces zijn enkele tegenslagen of uitdagingen nodig.
   • Een zeer gevoelig persoon zijn is in de jeugd vaak moeilijker dan op volwassen leeftijd. Naarmate u ouder wordt, leert u uw eigen gevoelens effectiever te beheersen en krijgt u waardevolle vaardigheden om ermee om te gaan.
   • Je moet het doel heel goed kennen voordat je het bereikt, anders zou het zijn alsof je een hele nieuwe plek wilt bereiken met behulp van een onbekende kaart (je zou het gebied niet goed genoeg begrijpen en zou waarschijnlijk verdwalen). Verken je mindmap en je zult een beter begrip krijgen van je gevoeligheden en hoe je ze kunt beheren

Tips

• Medeleven met de onvolkomenheden van anderen maakt een einde aan uw schuldgevoel en vergroot uw empathie voor anderen.
• Heb niet het gevoel dat het nodig is om uw angsten aan iemand uit te leggen, alleen maar om uw daden of emoties te rechtvaardigen. Het is geen probleem om ze alleen voor jou te bewaren.
• Daag je negatieve gedachten uit. De negatieve dialogen die mentaal kunnen plaatsvinden, kunnen zeer schadelijk zijn. Als je het gevoel hebt dat je te kritisch op jezelf begint te worden, bedenk dan het volgende: "Hoe zou iemand zich voelen als ik dit tegen hem zei?"
• De emotionele "triggers" zijn individueel voor elke persoon. Zelfs als iemand dezelfde emotionele trigger heeft als jij, kun je op verschillende manieren worden beïnvloed. Dit is toeval, geen regel.