Inhoud

• Stappen
• Waarschuwingen

Wonden afpellen is een moeilijke gewoonte om te overwinnen, maar het kan wonden nog erger en duidelijker maken - en vatbaarder voor infecties, vlekken of littekens. Wanneer de persoon kan niet als ze onder controle is, kan het zijn dat ze lijdt aan een "excoriatiestoornis", een van de variaties van de repetitieve gedragsstoornis gericht op het lichaam. Hoewel het moeilijk is, is het mogelijk om de verslaving te doorbreken: wees geduldig, wijd je toe en zoek, indien nodig, hulp van buitenaf.

Stappen

Methode 1 van 3: Wonden behandelen

1. 

   Desinfecteer de wond. Open wonden maken het lichaam vatbaarder voor infecties. Was het gebied altijd grondig met water en zeep zodra u zich bezeert. Breng vervolgens een antiseptisch weefsel of een beetje zalf (Neosporin) aan en breng een verband aan op het gebied. Je kunt ook povidonjodium of waterstofperoxide gebruiken om de wond schoon te maken en bacteriën te verwijderen om dit te voorkomen.

2. 

   
   
   Bescherm de schaal. De schalen worden gevormd om de proliferatie van ziektekiemen ter plaatse te voorkomen, terwijl het lichaam cellen en epitheelweefsel regenereert. Creëer een beschermende barrière over de wond.
   • Als u geen verband kunt aanbrengen, breng dan een vochtinbrengende crème, lotion of crème aan. De schelpen vormen minder littekens als ze beschermd zijn. Bovendien verbetert de beweging van het aanbrengen van de vochtinbrengende crème de doorbloeding ter plaatse.
   • Breng een nagelvijl aan op de huid totdat deze meer gelijk is met de huid. U zult dus minder in de verleiding komen om het van tevoren uit te trekken.

3. 

   
   
   Wees proactief. Gebruik geschikte producten die geen bijwerkingen of vlekken veroorzaken om de gewonde huid te reinigen.

Methode 2 van 3: De gewoonte doorbreken

1. 

   Denk na over de situatie. Mogelijk probeert u om verschillende redenen de schelpen eraf te trekken, of deze nu fysiek (jeuken) of mentaal en emotioneel zijn (bijvoorbeeld om de dagelijkse spanning te verlichten). Begrijp deze reden om de gewoonte te doorbreken.
   • Niet iedereen die de huid van zijn wonden scheurt, heeft gedragsproblemen. Soms nemen mensen de gewoonte aan omdat ze huidproblemen hebben, ontwenningsverschijnselen ervaren of iets dergelijks. De stoornis zelf ontstaat wanneer de gewoonte vaak voorkomt en andere aspecten van het leven beïnvloedt.
   • Mensen scheuren om verschillende redenen de huid van hun wonden: verveling, proberen om negatieve gevoelens te bestrijden, depressie, stress, enz. Soms is de gewoonte onbewust; bij anderen voelt het individu zich schuldig.
   • Noteer het proces in een dagboek, zodat u begrijpt wanneer, waar en hoe u de huid van de wonden begint te trekken, vooral als deze bewusteloos is.

2. 

   
   
   Ontwikkel effectieve strategieën om de gewoonte te doorbreken. Als je begint te begrijpen "wanneer" en "waarom" je de huid van je wonden aanraakt, probeer dan andere dingen te doen om jezelf af te leiden in tijden van zwakte. Dit zal niet gemakkelijk zijn: bedenk strategieën en methoden die specifiek zijn voor elke situatie.

3. 

   Moedig uw eigen vooruitgang aan. Als je van uitdagingen houdt, bedenk dan een manier om van het proces een wedstrijd te maken. Volg een aantal dagen of uren om te voorkomen dat de schelpen bewegen - en verhoog deze intervallen geleidelijk. Beloon ten slotte al je vorderingen.

4. 

   Maak het uw kant moeilijk. Het proces kan een beetje gemakkelijker worden als u fysieke barrières voor uzelf opwerpt. Knip je nagels af, draag handschoenen of bedek bijvoorbeeld de schillen. Het zal dus moeilijker zijn om de schillen te verwijderen of er zelfs rechtstreeks naar te kijken.
   • Draag katoenen handschoenen. Ze vormen niet alleen een barrière over de schors, ze kunnen je er ook altijd aan herinneren dat je probeert te stoppen.
   • Als je vaak knoeit met de schelpen op je armen en benen, draag dan waar mogelijk kleding met lange mouwen en een broek. Als de wond zich in het enkelgebied bevindt, draag dan hoge sokken. Op die manier hoeft u, zelfs als u toegeeft aan verleiding, alleen de stof aan te raken die de plek bedekt.

5. 

   Breng acrylnagels aan. Dit is een andere manier om het proces te belemmeren - en van de gelegenheid gebruik te maken om in de mode te blijven. Het is moeilijker om de schillen te verplaatsen als de nagels dik en minder scherp zijn.
   • Als u voor deze strategie kiest, vraag de manicure dan om uw nagels te knippen en ze erg dik te laten om ongelukken te voorkomen.

6. 

   Ruil deze gewoonte in voor een andere, minder destructieve. Wanneer de drang opkomt, denk dan aan een afleiding of een manier om je energie op iets gezonder te richten. Lees een boek, ga wandelen of kijk bijvoorbeeld televisie.
   • Denk aan een gewoonte die je handen bezig houdt (iets wat mensen bijvoorbeeld ook doen als ze willen stoppen met roken). Tekenen, planten verzorgen, breien, puzzels in elkaar zetten, piano spelen, haken, etc. U kunt zelfs willekeurige voorwerpen vasthouden, zoals munten en paperclips. Als niets anders goed gaat, ga dan op je handen zitten.

7. 

   Zeg en denk positieve dingen. Respecteer uw toestand. Leg je hand op de schaal en zeg mentaal dat je van jezelf houdt en dat je jezelf wilt beschermen. Deze techniek is zeer effectief voor het slapengaan en wakker worden.

8. 

   Geef niet op! Het zal even duren voordat je de gewoonte hebt doorbroken, maar probeer het gewoon opnieuw als de eerste keer niet werkt. Wees trots op uw vooruitgang. Met toewijding en geduld zullen de dingen snel beter worden.

Methode 3 van 3: medische hulp inroepen

1. 

   Geef toe dat je een probleem hebt. De zogenaamde "ontvellingstoornis" wordt gekenmerkt door een dwang om de huid van de wonden aan te raken. Denk aan het volgende om te bepalen of dit het geval is:
   • Kost deze gewoonte veel tijd?
   • Heeft u duidelijke littekens door verslaving?
   • Voel je je schuldig als je eraan denkt om de schelpen aan te raken?
   • Heeft de gewoonte invloed op uw vermogen om sociaal en professioneel met mensen om te gaan?
   • Als het antwoord "ja" is op de bovenstaande vragen, hebt u mogelijk de aandoening.

2. 

   Zoek professionele hulp. De dwang om de wonden aan te raken, kan erop wijzen dat u een onthechtingsstoornis heeft of zoiets als psoriasis of eczeem. In dergelijke gevallen is het belangrijk om medische hulp in te roepen om de oorzaken van het probleem vast te stellen en of het onafhankelijk is of een symptoom van iets ergers.
   • Er zijn verschillende behandelingsvormen voor chronische ontvelling. Sommige omvatten medicijnen die eetbuien verlichten, terwijl andere gebaseerd zijn op gedragstherapie. Raadpleeg een arts om het beste alternatief te bepalen.
   • Excoriatiestoornis is een variatie op een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) vanwege de compulsieve aard van gedrag.
   • De stoornis kan ook verband houden met depressie, bipolaire stoornis, aandachtstekort en zelfs eetstoornissen. Andere serieuze voorbeelden zijn onder meer lichamelijke dysmorfe stoornis, trichotillomanie (dwang om haren te plukken) en nagelbijten.

3. 

   Volg de medische richtlijnen letterlijk op. Het kan zijn dat je verslaafd bent aan het aanraken van de schelpen omdat je een lichamelijk probleem hebt, geen mentaal of emotioneel probleem. Dermatologische voorbeelden zijn onder meer eczeem, een jeukende huidontsteking. In dat geval kan de arts medicijnen voorschrijven zoals corticosteroïden en crèmes en zalven.
   • Onthoud: het medicijn zal het probleem op uw huid behandelen, maar niet de gewoonte zelf. Zelfs als de bast geneest en verdwijnt, heb je misschien nog professionele hulp nodig om mentaal te herstellen.

4. 

   Zoek psychologische hulp. Als uw verslaving niet wordt veroorzaakt door lichamelijke problemen en wordt gekenmerkt als een ontlastingsstoornis, moet u mogelijk een psycholoog raadplegen die gespecialiseerd is in cognitieve gedragstherapie.
   • Cognitieve gedragstherapie helpt de patiënt om slechte gewoonten in te wisselen voor goede. Er zijn verschillende manieren om ontvellingstoornis te behandelen.
   • De behandeling kan bestaan ​​uit dermatologische therapie, antidepressiva, anxiolytica en antipsychotica.

5. 

   Volg de training om gewoonten om te keren. Deze training is een vorm van cognitieve gedragstherapie en is gebaseerd op het idee dat de gewoonte om de schelpen aan te raken geconditioneerd gedrag is. Het proces helpt de patiënt situaties te herkennen waarin hij vatbaarder is voor verslaving en ruilt deze negatieve acties in voor positieve, zoals het balanceren van zijn vuisten of het trommelen met zijn vingers.

6. 

   Probeer ook stimulusbeheersing. Dit is een andere methode die de sensorische factoren in de omgeving vermindert die de drang veroorzaken om de wonden aan te raken. Hiermee leert de patiënt omstandigheden te vermijden die tot verslaving kunnen leiden, zoals het veranderen van uw gewoonten om naar de badkamer te gaan als u bijvoorbeeld geneigd bent in de spiegel te kijken.

Waarschuwingen

• Hoe meer u de wonden aanraakt, hoe vatbaarder u bent voor infecties en littekens.
• Zoek hulp als u een ernstige infectie ontwikkelt of als u niet in staat bent uzelf onder controle te houden.
• Raadpleeg een arts voordat u tot een behandeling overgaat (zoals bij elke situatie waarin uw gezondheid betrokken is).