Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen
• Benodigde materialen

Zelfinductie is het vermogen van een lus om te voorkomen dat er een elektrische stroom doorheen stroomt. De inductieve lus stopt dus de stroom van de ene stroom, zodat een andere kan vooruitgaan. Televisies en radio's maken bijvoorbeeld gebruik van inductantie om verschillende frequenties te ontvangen en af ​​te stemmen. Zelfinductie wordt meestal gemeten in een eenheid genaamd mili-henry of micro-henry​Het wordt meestal beoordeeld met behulp van een frequentiegenerator en een oscilloscoop of een LCM-multimeter. Het is ook mogelijk om het te berekenen met behulp van de spanningsstroomhelling en het meten van de variatie in de elektrische stroom die door de lus gaat.

Stappen

Methode 1 van 3: Een weerstand gebruiken om de inductantie te bepalen

1. 

   Kies een weerstand met weerstand. De weerstanden hebben gekleurde banden die het identificatiewerk vergemakkelijken. De weerstand heeft bijvoorbeeld een bruine, zwarte en bruine identificatie - de laatste krijgt deze kleur om de weerstand weer te geven. Als je meerdere weerstanden hebt om uit te kiezen, kies dan degene met een bekende weerstandswaarde.
   • Weerstanden krijgen een label als ze nieuw zijn, maar het kan gemakkelijk zijn om ze te verwarren als ze uit de verpakking komen. Voer altijd inductantietests uit op een bekende weerstand om er zeker van te zijn dat het resultaat nauwkeurig is.

2. 

   
   
   Verbind de inductorlus in serie met de weerstand. De term "in serie" betekent dat de stroom sequentieel door de lus gaat. Begin met het voorbereiden van een circuit, waarbij u de lus en de weerstand dicht bij elkaar laat - en met een aansluiting die elkaar raakt. Om het af te maken, moet u de voedingsdraden aanraken op de blootgestelde uiteinden van de weerstand en inductor.
   • Koop netsnoeren online of bij bouwmarkten. Ze zijn meestal in rood en zwart om de differentiatie te vereenvoudigen. Raak rood aan aan het blootliggende uiteinde van de weerstand en zwart aan het andere uiteinde van de inductor.
   • Als je het nog niet hebt, koop dan een testplaat. De gaten helpen veel bij de verbinding tussen draden en componenten.

3. 

   
   
   Sluit een functiegenerator en een oscilloscoop aan op het circuit. Neem de uitgangskabels van de functiegenerator en plaats ze op de oscilloscoop. Sluit vervolgens beide apparaten aan om ervoor te zorgen dat ze volledig operationeel zijn. Als ze zijn aangesloten, neemt u de rode uitgangsdraad van de functiegenerator en sluit u deze aan op de rode voedingsdraad in het circuit. Sluit de zwarte ingangskabel van de oscilloscoop aan op de zwarte draad op uw circuit.
   • De functiegenerator is een apparaat dat wordt gebruikt bij elektrisch testen en dat elektrische signalen door een circuit stuurt. Hiermee kunt u het signaal regelen dat door de bochten reist om de inductantie nauwkeurig te berekenen.
   • De oscilloscoop wordt gebruikt om de spanning van het signaal dat door het circuit gaat, te detecteren en weer te geven. Het is noodzakelijk om het signaal dat wordt geconfigureerd met de functiegenerator te visualiseren.

4. 

   
   
   Leid een stroom door het circuit met de functiegenerator. Het simuleert stromen die zouden worden opgevangen door de inductor en weerstand als ze daadwerkelijk zouden worden gebruikt. Gebruik de knop op het apparaat om de stroom te starten en probeer de generator in te stellen op iets in het bereik. Het is belangrijk dat het is ingesteld om sinusgolven weer te geven - u zult grote, gebogen golven constant over het scherm zien stromen.
   • Open de generatorinstellingen als u het weergegeven type golf wilt wijzigen. Functiegeneratoren hebben de mogelijkheid om vierkante, driehoekige golven en andere varianten weer te geven die niet bruikbaar zijn bij het berekenen van de inductantie.

5. 

   Bewaak de ingangs- en weerstandsspanningen die op het scherm worden weergegeven. Bekijk het oscilloscoopscherm voor een paar sinusgolven. Een van hen zal bestuurbaar zijn via de functiegenerator, terwijl de kleinste het resultaat is van de ontmoeting tussen de inductor en de weerstand. Pas de frequentie van de generator zo aan dat de junctiespanning op het scherm de helft is van de oorspronkelijke ingangsspanning.
   • In een voorbeeld kunt u de generatorfrequentie zo instellen dat de spanning tussen de pieken van beide golven wordt weergegeven op een waarde die wordt weergegeven op de oscilloscoop. Verander het dan totdat het binnen is.
   • De junctiespanning is het verschil tussen de sinusgolven die op de oscilloscoop worden weergegeven. Het moet de helft zijn van de oorspronkelijke generatorspanning.

6. 

   Zoek de huidige frequentie van de functionele generator. Het wordt weergegeven op de oscilloscoop. Kijk naar de nummers in de basis van de informatie om er een te vinden die vergezeld gaat van kilo-hertz (). Noteer dit nummer, dat nodig is bij een berekening om de inductantiewaarde te bepalen.
   • Als u hertz () naar kilo-hertz () moet converteren, onthoud dat dan - bijvoorbeeld.

7. 

   Bereken de inductantie met behulp van een wiskundige formule. Gebruik de vergelijking. Daarin vertegenwoordigt het de inductantie, die nodig is om de eerder berekende weerstand () en frequentie () in de hand te hebben. Een andere optie zou zijn om de waarden in te voeren op een inductantiecalculator, zoals deze.
   • Vermenigvuldig eerst de weerstandsweerstand met de vierkantswortel van. Bijvoorbeeld, .
   • Vermenigvuldig dan, en de frequentie. Als de weerstand bijvoorbeeld gelijk is aan :.
   • Sluit af door het eerste getal door de tweede te delen. In dit geval (mili-henry).
   • Om mili-henry naar micro-henry () te converteren, vermenigvuldigt u het met :.

Methode 2 van 3: Bepalen met een LCR-multimeter

1. 

   Schakel de LCR-multimeter in en wacht tot deze start. De standaard LCR-multimeter lijkt veel op de multimeter die conventioneel wordt gebruikt om eigenschappen zoals spanning en stroom te meten. De meeste modellen zijn draagbaar en hebben een afleesscherm waarop het nummer wordt weergegeven wanneer de aan / uit-knop wordt ingedrukt. Is dit niet het geval, druk dan op de knop. Reset om de meting te resetten.
   • Er zijn ook grotere elektronische machines die het testproces nog eenvoudiger maken. Ze hebben over het algemeen voldoende ruimte voor het inbrengen van de inductieve lus, wat een nauwkeuriger resultaat mogelijk maakt.
   • Multimeters kunnen niet worden gebruikt om inductantie te meten, omdat ze deze mogelijkheid niet hebben - gelukkig zijn er echter goedkope LCR-multimeters op internet verkrijgbaar.

2. 

   Configureer de LCR om de inductantie te meten. Het apparaat kan verschillende metingen ontvangen, die op de schijf worden vermeld. In dit geval vertegenwoordigt het inductantie, wat het doel is. Draai in het geval van draagbare multimeters aan de draaiknop en richt deze op. Als u een elektronische multimeter gebruikt, drukt u op de knoppen op het scherm om deze instelling te bereiken.
   • LCR-multimeters hebben meerdere configuraties, dus let op dat u de juiste gebruikt. De instelling wordt gebruikt voor capaciteit, terwijl de instelling wordt gebruikt voor weerstand.

3. 

   Zet de multimeter aan. LCR-multimeters bieden over het algemeen verschillende testconfiguraties. De laagste inductantietest is meestal in het bereik van. Als u een desktopmultimeter installeert, is deze meestal perfect voor de meeste gevallen.
   • Als u de verkeerde instelling gebruikt, zal uw testnauwkeurigheid nadelig worden beïnvloed. De meeste LCR-multimeters zijn ontworpen om te testen bij een lage stroomsterkte, maar u moet toch voorkomen dat u deze sterker maakt dan de inductieve lus kan weerstaan.

4. 

   Sluit de kabels aan op de LCR-multimeter. Het heeft een kabel in zwarte en rode kleur en een multimeter. Rood moet in de als positief gemarkeerde stekker worden gestoken, terwijl zwart in de met negatief gemarkeerde stekker moet worden gestoken. Raak ze aan op de aansluitingen van het apparaat dat wordt getest om de stroom te verzenden.
   • Sommige LCR-multimeters hebben een ruimte waar u objecten zoals condensatoren en windingen kunt aansluiten. Plaats de apparaataansluitingen in de bussen om te testen.

5. 

   Bekijk het scherm om de inductantiewaarde te bepalen. LCR-apparaten voeren vrijwel onmiddellijk inductantietests uit. U zult de leeswijziging onmiddellijk op het scherm opmerken, met een cijfer in micro-henry (). Zodra u hem in de hand hebt, kunt u de multimeter uitschakelen en het apparaat loskoppelen.

Methode 3 van 3: Berekening van de inductantie op de spanningsstroomhelling

1. 

   Verbind de inductorlus met een pulserende spanningsbron. De eenvoudigste manier om dit type stroom te verkrijgen, is door een pulsgenerator te kopen. Het werkt op dezelfde manier als de conventionele functiegenerator en maakt ook op dezelfde manier verbinding met het circuit. Sluit de uitgangsdraad van de generator aan op een rode voedingsdraad die moet worden aangesloten op de gevoelige weerstand.
   • Een andere manier om een ​​puls te krijgen, is door het circuit te creëren dat zijn eigen circuit beheert. Het kan elektronica in de buurt beschadigen, dus wees voorzichtig bij het gebruik ervan.
   • Pulsgeneratoren geven meer controle over de stroom dan een aangepast circuit, dus het is het beste om op de generator te vertrouwen als die beschikbaar is.

2. 

   Configureer de huidige monitoren met de gevoelige weerstand en de oscilloscoop. De stroomgevoelige weerstand moet in het circuit worden geplaatst. Plaats het achter de inductor en zorg ervoor dat de aansluitingen elkaar raken voordat u de rode voedingsdraad op het andere uiteinde aansluit. Voeg de onderstaande oscilloscoop toe en verbind de zwarte ingangsdraad met de zwarte voedingsdraad aan het einde van de inductor.
   • Test de monitoren nadat u alles op zijn plaats hebt gezet. Als alles werkt, zie je beweging op het oscillatorscherm wanneer de pulsstroom wordt geactiveerd.
   • De stroomgevoelige weerstand is een soort weerstand die zo min mogelijk energie ontvangt. Ook wel een weerstand genoemd shunt, is het noodzakelijk om een ​​nauwkeurige spanningsaflezing te verkrijgen.

3. 

   Stel de pulscyclus in op of lager. Bekijk de puls die over het oscilloscoopscherm beweegt. De hoge punten van de golf geven aan wanneer de puls actief is. De toppen moeten ongeveer even lang zijn als de valleien. De pulscyclus bestaat uit de lengte van een volledige golf op de oscilloscoop.
   • De puls kan bijvoorbeeld een seconde actief zijn en een seconde worden uitgeschakeld. Het weergegeven golfpatroon zal zeer consistent zijn, aangezien de puls slechts in de helft van de tijd wordt geactiveerd.

4. 

   Lees de hoogste stroomwaarde en de hoeveelheid tijd tussen spanningspulsen. Bekijk de oscilloscoop voor deze metingen. De maximale stroomsterkte is de piek van de hoogste golf op het scherm en wordt uitgedrukt in ampère. Het interval tussen pieken wordt weergegeven in microseconden. Met beide waarden in de hand kunt u nu de inductantie berekenen.
   • Er zijn microseconden in een seconde. Als u de meting in seconden wilt converteren, verdeel deze dan in microseconden door.

5. 

   Vermenigvuldig de spanning en de pulslengte. Gebruik de formule om de inductantie te berekenen. Alle benodigde waarden staan ​​op de oscilloscoop. Hier vertegenwoordigt het de spanning die van de pulsen komt, het vertegenwoordigt het tijdsinterval daartussen en het vertegenwoordigt de maximale stroom die eerder werd geëvalueerd.
   • Als bijvoorbeeld elke vijf microseconden een puls wordt afgegeven, dan :.
   • Een andere optie is om de cijfers op een rekenmachine in te voeren, zoals hier.

6. 

   Verdeel het product door de maximale stroom om de inductantie te bereiken. Lees wat er op de oscilloscoop wordt weergegeven om de maximale stroom te bepalen en voer deze waarde in de vergelijking in om de berekeningen te voltooien.
   • Bijvoorbeeld, .
   • Hoewel de wiskunde eenvoudig lijkt, is het configureren van deze maat complexer dan bij andere methoden. Als alles werkt, is het berekenen van de inductantie eenvoudig!

Tips

• Door hun vorm hebben grotere bochten doorgaans minder inductantie dan kleinere.
• Wanneer een groep smoorspoelen in serie wordt geplaatst, is de totale inductantie gelijk aan de som van elk.
• Bij het parallel plaatsen van een groep smoorspoelen zal de totale inductantie veel minder zijn dan normaal. U moet delen door elk bedrag, het totaal optellen en delen door het resultaat.
• Inductoren kunnen worden geconstrueerd als staafomwentelingen, ringkernen of dunne film. Hoe meer beurten of gebieden in een lus, hoe groter de inductie.

Waarschuwingen

• Inductiemultimeters van goede kwaliteit kunnen duur en moeilijk te vinden zijn. Bovendien doen de meest betaalbare LCR-multimeters vaak metingen bij een lage stroomsterkte, waardoor ze niet bruikbaar zijn voor het testen van grote inductoren.

Benodigde materialen

Gebruik een weerstand om de inductantie te bepalen

• Gepulseerde spanningsgenerator;
• Oscilloscoop;
• Inductieve lus;
• Verbindende draden;
• Rekenmachine.

Bepaal het met een LCR-multimeter

• LCR-multimeter;
• Inductor of ander apparaat;
• Zwarte en rode draden.

Berekening van inductie bij spanningsstroomhelling

• Gepulseerde spanningsgenerator;
• Oscilloscoop;
• Huidige gevoelige weerstand;
• Inductieve lus;
• Verbindende draden;
• Rekenmachine.