Inhoud

• Stappen
• Tips

Piano leren spelen kan een uitdaging zijn en duurt meestal lang, maar het zal u in de toekomst grote beloningen opleveren. Hoewel het moeilijk is om de inhoud van traditionele lessen te extraheren, is het mogelijk om jezelf piano te leren spelen. Lees verder voor een basisinleiding tot het lezen van pianomuziek en bekijk andere handleidingen over het lezen van muziek voor meer informatie.

Stappen

Methode 1 van 3: Leer hoe u de sleutel speelt

1. 

   Herken lijnen en spaties. Als je een partituur bekijkt, zie je vijf regels met vier spaties ertussen. Deze worden gezamenlijk "staf" of "pentagram" genoemd. Zowel lijnen als spaties worden gebruikt om noten te lokaliseren, en waar deze noten vallen, zal de toon van elke noot bepalen. De toon die op de lijn of spatie wordt gezet, wordt bepaald door de toets, die hieronder wordt besproken.
   • Lijnen en spaties kunnen ook boven en onder de traditionele worden gemaakt, waarbij indien nodig korte lijnen worden getrokken om de nieuwe noten aan te geven.
2. Herken sleutels. Sleutels hebben verschillende vormen, aan het begin van elk pentagram, en zullen dienen om u te vertellen op welke schaal de lijn of spatie van de volgende maten zal zijn. Ze zijn meestal herkenbaar omdat ze allemaal groot zijn en alle vijf regels beslaan, en hoewel er meerdere toetsen zijn, hoef je er maar twee te kennen om pianopartituren te lezen:
   • De g-sleutel is de sleutel of het symbool dat het meest voorkomt in verband met muziek en daarom moet het er bekend uitzien. Het heeft een vaag zandloper-uiterlijk (of het "&" -symbool). De lijnen, van onder naar boven, geven de volgende noten aan: E (Mi), G (Zon), B (Si), D (Opnieuw) en F (F.). De spaties, van onder naar boven, geven de noten aan: F (F.), DE (Ginder), Ç (Van) en is (Mi).
   • De F-sleutel lijkt een beetje op een omgekeerde C met twee punten achter de boog. De lijnen, van onder naar boven, geven de volgende noten aan: G (Zon), B (Si), D (Opnieuw), F (F.) en de (Ginder). De spaties, van onder naar boven, geven de noten aan: A (Ginder), Ç (Van), EN (Mi) en G (Zon).

3. 

   
   
   Herken sleutelframes. De toonsoort of armatuur geeft aan welke noten zijn gewijzigd. De normale hoogte wordt aangeduid met letters (ABCDEFG), maar er zijn ook halve spaties tussen deze noten die worden aangegeven met een # (scherp) of ♭ (plat). De kruizen en mollen aan het begin van de notenbalk tonen de toonsoort, en de lijnen of spaties waar hun noten vallen, geven aan dat ze met die scherpe of platte toon moeten worden gespeeld.
   • Extra fakkels en fakkels kunnen altijd aan de song worden toegevoegd, vóór de noot die zal veranderen.
   • Het scherpe teken geeft aan dat de hoogte zal stijgen, terwijl de flat het tegenovergestelde verandert.
   • De scherpte van een noot vertegenwoordigt hetzelfde als de vlakte van de direct hogere noot.
   • Toetsen en mollen worden aangegeven door de zwarte toetsen op de piano, iets dat later zal worden besproken.

4. 

   
   
   Erken de tijdpantser. Het tempo, aangegeven door twee cijfers aan het begin van de notenbalk, geeft aan hoeveel tellen een noot zal weergeven. Het onderste nummer staat voor het type noot dat een tel aanhoudt (overeenkomsten zijn hieronder) en het bovenste nummer, hoeveel van diezelfde noot er in een maat (of sectie van de song) aanwezig zijn.

5. 

   Herken bars. Als je naar de notenbalk kijkt, zie je af en toe verticale lijnen langs de horizontale lijnen. De ruimte tussen deze lijnen wordt een "kompas" genoemd. Beschouw het als een muzikale zin, en van de regel als het eindpunt (hoewel dit niet betekent dat je moet pauzeren voordat je aan de volgende begint). Kompassen helpen bij het verdelen van de muziek en werken samen met de tijd om aan te geven hoeveel tellen een bepaalde noot zal ontvangen.

Methode 2 van 3: leer hoe u notities moet interpreteren

1. 

   
   
   Herken delen van een notitie. Aantekeningen bestaan ​​uit verschillende delen. Net als de lijnen en cirkels waaruit de Portugese taal bestaat, veranderen de lijnen en cirkels van de noten hoe het zal werken in je muzikale zin. Begrijp de delen van de noten om te begrijpen hoe ze zullen klinken.
   • De kop is het ronde deel van de noot en kan verschijnen als een open cirkel of als een gesloten punt. De locatie van het hoofd geeft aan hoe hoog het moet zijn.
   • De staaf is de lijn die aan het hoofd is bevestigd. Het kan omhoog of omlaag wijzen, zonder de uitvoering van de song te beïnvloeden (dit wordt alleen bepaald door de lijn waarop de kop van de noot staat).
   • De beugel is de kleine staart die zichtbaar is vanaf het uiteinde van de staaf. Een notitie kan maximaal vier vierkante haken bevatten.
2. Herken noottypen. Er zijn verschillende veelvoorkomende soorten aantekeningen die worden gemaakt door verschillende items in de delen van uw compositie te wijzigen. Er zijn nog steeds pauzes, die aangeven dat er gedurende een bepaalde tijd geen geluid gespeeld mag worden. Hier is een lijst met de meest voorkomende opmerkingen:
   • Hele noot: Een semibreve wordt aangegeven door een open kop en geen staaf. Deze worden weergegeven door het nummer 1 in het tijdsbestek.
   • Minimum: Een minimum wordt aangegeven door een open kop met een staaf. Deze worden weergegeven door het nummer 2 in het tijdsbestek.
   • Kwartnoot: Een kwartnoot wordt aangegeven door een gesloten kop met een staaf. Deze worden weergegeven door het cijfer 4 in het tijdsbestek.
   • Achtste noot: Een achtste noot wordt aangegeven door een kop gesloten met een staaf en een haakje. Deze worden weergegeven door het cijfer 8 in het tijdsbestek.
   • Zestiende noot: Een zestiende noot wordt aangegeven door een gesloten vel met een staaf en twee haakjes. Deze worden weergegeven door het nummer 16 in het tijdsbestek.
   • Fusa: Een spil wordt aangegeven door een gesloten kop met een staaf en drie beugels. Deze worden weergegeven door het nummer 32 in het tijdsbestek.
   • Semifuse: Een halfzekering wordt aangegeven door een gesloten kop met een staaf en vier beugels. Deze worden weergegeven door het nummer 64 in het tijdsbestek.

3. 

   Herken pauzes. Er is geen elegante manier om het uit te leggen: de pauze van een kwartnoot lijkt op een krabbel. Achtste notenpauzes zien eruit als een diagonale lijn met een staart, terwijl zestiende noten twee staarten hebben, enzovoort. Semibreve-pauzes zijn balken in de bovenste helft van de middelste ruimte, terwijl minimale pauzes zich in de onderste helft bevinden.

Methode 3 van 3: Leer muziek te spelen

1. 

   Herken de lijnen voor de verschillende handen. Als je naar een pianopartituur kijkt, zie je dat er sinds het begin van de maten twee notenbalken aan elkaar zijn bevestigd. Deze twee notenbalken geven aan welke hand welke noten zal spelen. Het bovenste pentagram vertegenwoordigt de noten die met de rechterhand moeten worden gespeeld, terwijl de onderste aangeeft welke met de linkerhand moeten worden gespeeld.

2. 

   Herken hoogtes op uw piano. Elk van de toetsen, wit en zwart, vertegenwoordigt een bepaalde hoogte en, net zoals het visuele patroon zich herhaalt, zo ook met de noten. Kijk naar je piano en je ziet twee zwarte toetsen in de buurt en dan nog drie. Beginnend met de eerste van de twee toetsen en naar de volgende (inclusief de witte), zijn de noten: C # / D ♭, D, D # / E ♭, E, F, F # / G ♭, G, G # / A ♭, EEN, A # / B ♭, B en C. De vetgedrukte tekst duidt op zwarte noten.
   • Het kan helpen om de sleutels te labelen terwijl je leert.

3. 

   Gebruik de pedalen als dat wordt aangegeven. U kunt pedalen vinden wanneer u een authentieke piano gebruikt in plaats van alleen een toetsenbord. Het linkerpedaal wordt "een touw" genoemd, het middelste "sostenuto" en het rechterpedaal "sustain" of "sterk". Het gebruik van het meest voorkomende pedaal, de sustain, wordt aangegeven in de partituur:
   • Het sustainpedaal moet worden ingedrukt als het woord "Ped." wordt onder een notitie geschreven en vrijgegeven wanneer er een asterisk is. Als alternatief kunt u horizontale, verticale of schuine lijnen naast elkaar zien. Een horizontale lijn geeft aan dat het pedaal moet worden gehandhaafd, een hoek symboliseert een lichte release, terwijl een verticale lijn het loslaten van het pedaal vertegenwoordigt.

4. 

   Lees de regels van het nummer. Muziek lezen is als een taal lezen. Beschouw het personeel als de zin en de aantekeningen als uw brieven. Combineer je kennis van het pentagram met de kennis van de noten en begin met het spelen van de muziek die je op de pagina's ziet. A priori, je zult er niet erg goed uitzien, maar het zal verbeteren met de tijd en oefening.

5. 

   Ga langzaam. Speel langzaam als je piano begint te leren. Na verloop van tijd zullen uw handen gewend raken aan de bewegingen, waardoor u ze gemakkelijker kunt aanraken zonder ze constant te observeren. Speel de nummers heel langzaam totdat u zich op uw gemak voelt en klaar bent om ze te versnellen.

6. 

   Praktijk. Het correct en vloeiend lezen en spelen van liedjes kost tijd en oefening. Wees niet ontmoedigd als u het niet meteen begrijpt. Immers, als het een gemakkelijke vaardigheid was, zouden mensen niet zo onder de indruk zijn van hoe goed je werd! Oefen elke dag en zoek waar mogelijk hulp.
   • Een muziekleraar op uw school kan u helpen bij uw zoektocht naar piano leren. U kunt ook aan leden van uw gemeenschap, als kennissen van een religieuze instelling, vragen of zij u willen helpen.
   • Als je veel lijdt, overweeg dan om lessen te volgen. Ze hoeven niet duur te zijn. Er zijn veel pianostudenten aan uw plaatselijke universiteit die u goedkope lessen kunnen aanbieden, of gemeenschapscentra die beschikbaar zijn om cursussen tegen lage prijzen te geven.

Tips

• Gebruik geheugensteuntjes voor extra hulp bij het onthouden van de volgorde van de noten.