Inhoud

• Stappen

De emoties van mensen lezen is een fundamenteel onderdeel van menselijke communicatie. Het herkennen van gezichtsuitdrukkingen is een manier om een ​​idee te krijgen van wat iemand voelt. U moet echter niet alleen gezichtsuitdrukkingen interpreteren, maar ook weten hoe u met iemand moet praten over wat die persoon voelt. We raden je aan om te leren wat de zeven belangrijkste gezichtsuitdrukkingen zijn, de situaties waarin ze worden gebruikt en om je interpretatievermogen te ontwikkelen.

Stappen

Methode 1 van 3: De zeven meest gebruikte gezichtsuitdrukkingen leren

1. 

   Denk aan het verband tussen emoties en uitdrukkingen. Charles Darwin was de eerste die suggereerde dat de uitingen van bepaalde emoties universeel waren. Studies uit die tijd waren niet doorslaggevend, maar het onderzoek naar het onderwerp ging door en in 1960 voerde Silvan Tomkins de eerste studie uit die aantoonde dat gezichtsuitdrukkingen feitelijk verband houden met bepaalde emoties.
   • Studies tonen aan dat wanneer emoties spontaan ontstaan, mensen met een aangeboren visuele beperking dezelfde uitingen voortbrengen als mensen die zien. Bovendien kunnen gezichtsuitdrukkingen die bij mensen als universeel worden beschouwd, ook worden gezien bij niet-menselijke primaten, vooral bij chimpansees.

2. 

   
   
   Leer geluk te lezen. Een gezicht dat geluk of vreugde uitdrukt, komt met een glimlach (de mondhoeken omhoog en naar achteren), met blootliggende tanden en rimpels gevormd vanaf de zijkanten van de neus naar de zijkanten van de lippen. De wangen zijn opgetrokken en de onderste oogleden zijn gerimpeld; aanscherping van de ogen veroorzaakt kraaienpootjes - kleine rimpels in de buitenste ooghoeken.
   • Een lachend gezicht waarbij de oogspieren niet betrokken zijn, geeft aan dat dit een valse of beleefde glimlach is, niet een van geluk of vreugde.

3. 

   
   
   Identificeer verdriet. Bij een droevig gezicht zijn de wenkbrauwen naar binnen en naar boven getrokken, de huid onder de wenkbrauwen is driehoekig uitgelijnd met de verhoogde binnenhoeken en de hoeken van de lippen zijn naar beneden. De kaak is naar voren geprojecteerd en de onderlip is duidelijker.
   • Studies hebben aangetoond dat dit de moeilijkste uitdrukking is om te vervalsen.

4. 

   
   
   Leer minachting te lezen. Een gezicht dat minachting of haat toont, heeft een verheven kant van de mond, als een halve grijns.

5. 

   Identificeer walging. Een walgend gezicht heeft gefronste wenkbrauwen, maar het onderste ooglid is opgetrokken (waardoor de ogen smaller worden), de wangen zijn opgetrokken en de neus is gerimpeld. De bovenlip is ook verhoogd.

6. 

   Let op verrassing. Een verbaasd gezicht toont de opgetrokken en gebogen wenkbrauwen. De huid eronder is uitgerekt en er zijn horizontale rimpels langs het voorhoofd. De oogleden zijn zo open dat het witte deel van de ogen boven en onder de iris verschijnt. De kin gaat open en de tanden staan ​​iets uit elkaar, maar er is geen spanning in de mond.

7. 

   Realiseer de angst. Een angstig gezicht heeft rechte opgetrokken wenkbrauwen, niet gebogen; er zijn rimpels op het voorhoofd tussen de wenkbrauwen, niet van de ene slaap naar de andere. De bovenste oogleden zijn opgetrokken, maar de onderste oogleden zijn gespannen, zodat het witte deel van het oog bovenaan zichtbaar is, maar niet onderaan. De lippen zijn strak en naar achteren getrokken, de mond kan open zijn en de neusgaten kunnen verwijd zijn.

8. 

   Identificeer woede. Een boos gezicht toont gefronste en getrokken wenkbrauwen met verticale rimpels ertussen, uitpuilende ogen en verstijfde onderste oogleden. De neusgaten kunnen worden verwijd en de mond wordt samengedrukt, met de hoeken iets verlaagd of in een vierkante vorm, zoals bij een schreeuw. Bovendien is de kin duidelijk.

Methode 2 van 3: Begrijpen wanneer elke uitdrukking wordt gebruikt

1. 

   Bekijk de macro-uitdrukking. Macro-expressie is wanneer we een gezicht maken dat overeenkomt met een bepaald gevoel en het duurt tussen de drie en een halve seconde en vier seconden. Het betreft meestal het hele gezicht.
   • Dit soort uitdrukking gebeurt meestal wanneer we bij familie en goede vrienden zijn. Ze gaan langer mee dan micro-expressies omdat we ons op ons gemak voelen met de omgeving en we emoties niet hoeven te verbergen.
   • Macro-expressies zijn relatief gemakkelijk te zien als je weet waarnaar je in iemands gezicht moet zoeken.

2. 

   Let op de micro-expressies. Micro-expressie is een ondergeschikte versie van een emotioneel gezicht en gaat meestal in een fractie van een seconde, soms 1/30 van een seconde door het gezicht. Ze gebeuren zo snel dat je ze kunt missen als je knippert.
   • Micro-expressies zijn meestal tekenen van onderdrukte emoties; soms worden deze emoties niet per se geveinsd, maar kunnen ze eenvoudig snel worden verwerkt.
   • Onderzoek suggereert dat micro-expressies plaatsvinden omdat gezichtsuitdrukkingen niet volledig vrijwillig kunnen worden gecontroleerd, zelfs als de persoon zichzelf probeert te beheersen. Er zijn twee neurale paden die gezichtsuitdrukkingen bemiddelen en ze gaan in een soort "touwtrekken" om het gezicht te beheersen als de persoon zich in een emotioneel intense situatie bevindt, maar proberen te verbergen wat ze voelen.

3. 

   Begin deze uitdrukkingen bij mensen te observeren. Het kunnen lezen van gezichtsuitdrukkingen is erg handig voor veel beroepen, vooral voor diegenen die te maken hebben met doelgroepen zoals artsen, docenten, onderzoekers, ondernemers en iedereen die geïnteresseerd is in het verbeteren van interpersoonlijke relaties.
   • Als je met iemand praat, kijk dan eerst of je een basisuitdrukking op het gezicht van de persoon kunt aanbrengen. De basisexpressie is de algemene activiteit van de gezichtsspieren, wanneer we weinig of geen emotie voelen. Observeer tijdens het gesprek de micro- of macro-uitdrukkingen en kijk of ze overeenkomen met wat de persoon zegt.

Methode 3 van 3: Uw tolkvaardigheden ontwikkelen

1. 

   Bevestig uw observaties zorgvuldig. Onthoud dat het kunnen lezen van gezichtsuitdrukkingen niet onthult wat deze emotie veroorzaakte, alleen dat het op dit moment wordt gevoeld.
   • Gok niet en stel vragen op basis van uw gok. U kunt vragen "Wilt u hier meer over praten?" als u vermoedt dat iemand verbergt wat u voelt.
   • Vragen "Ben je boos?" of "Ben je verdrietig?" voor iemand die u niet zo goed kent of met wie u een professionele relatie heeft, kan het invasief en van streek zijn of de situatie van de persoon verergeren. U moet ervoor zorgen dat de persoon zich op zijn gemak voelt bij u voordat u naar zijn of haar emoties vraagt.
   • Als het iemand is die je goed kent, kan het leuk en nuttig zijn om direct te vragen wat ze voelt als je emoties opmerkt. Dit zou een soort spel kunnen zijn; praat vooraf met de persoon en zeg dat je gezichtsuitdrukkingen leert lezen en samen kunt oefenen.

2. 

   Wees geduldig. Het kunnen lezen van iemands gezichtsuitdrukkingen geeft je geen autoriteit over hun gevoelens en je moet niet alleen denken dat je weet wat er aan de hand is zonder nauwkeurigere communicatie.
   • Geef bijvoorbeeld geen slecht nieuws aan iemand, zoals een promotie die niet is doorgevoerd, en vraag dan "Ben je boos?" omdat je een micro-expressie zag. Zeg "Ik sta ervoor open om hier meer over te praten wanneer je maar wilt." het zou een veel beter antwoord zijn als je ziet dat de persoon van streek is.
   • Geef mensen de tijd om hun gevoelens te uiten. Mensen hebben heel verschillende manieren om te communiceren. Alleen omdat je denkt dat iemand zich zo voelt, wil dat nog niet zeggen dat ze er klaar voor zijn om er met je over te praten.

3. 

   Ga er niet vanuit dat iemand liegt. Als de micro-expressie van een persoon in tegenspraak is met waar hij het over heeft, is het mogelijk dat hij liegt. Het is normaal om emotioneel te zijn als we liegen, om verschillende redenen; angst om betrapt te worden op de leugen, schaamte en zelfs plezier in liegen over iets dat je wilt verbergen.
   • Tenzij u een professional bent die is opgeleid in het opsporen van leugens, kan als politie-onderzoeker ervan uitgaan dat iemand liegt en op basis daarvan actie ondernemen, uw relatie met de persoon schaden.
   • Mensen die bij de politie werken en aanverwante carrières besteden jarenlang training om lichaamstaal te leren lezen, niet alleen gezichtsuitdrukkingen, maar ook de toon van de stem, gebaren, manieren van kijken en houding. Wees altijd voorzichtig bij het lezen van iemands gezichtsuitdrukkingen, tenzij u een professional bent.

4. 

   Zoek naar duidelijke tekenen van liegen. Hoewel je niet kunt beoordelen of iemand liegt door alleen gezichtsuitdrukkingen, zijn er andere tekenen waarvan al is bewezen dat ze detecteren of iemand liegt, en ook of die persoon iets verbergt. Deze borden zijn:
   • schud plotseling je hoofd
   • toegenomen oppervlakkige ademhaling
   • extreme spanning
   • herhaling (bepaalde herhaalde woorden of zinnen)
   • overcompensatie (te veel informatie geven)
   • bedek uw mond of andere kwetsbare gebieden zoals uw keel, borst of buik
   • zwaai met je voet
   • moeite met spreken
   • abnormaal oogcontact - of het nu volledig uitblijven van oogcontact is, of snel knipperen, of langdurig oogcontact zonder te knipperen.
   • wijzen

5. 

   Overweeg culturele verschillen. Hoewel gezichtsuitdrukkingen worden beschouwd als de "universele taal van emotie", kunnen verschillende culturen geluk, verdriet en woede op heel verschillende manieren interpreteren.
   • Volgens studies hebben Aziatische culturen de neiging om meer naar de ogen te kijken bij het interpreteren van gezichtsuitdrukkingen, maar westerse culturen merken de wenkbrauw en mond meer op. Dit kan ertoe leiden dat u een signaal mist of signalen verkeerd interpreteert tijdens interculturele communicatie. Bovendien wordt er gezegd dat Aziatische culturen verschillende fundamentele emoties, zoals trots en schaamte, associëren met andere gezichtsuitdrukkingen dan de zeven meest voorkomende in de westerse cultuur.