Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen

Diepe gebitsreiniging, ook bekend als schilfering en wortelpolijsten, stelt de tandarts in staat om plaques onder de tandvleesrand te verwijderen. Deze procedure helpt om de pockets te behandelen die zich vormen in het tandvlees van parodontitis. Deze procedure moet worden uitgevoerd door een tandarts, dus overleg met uzelf wat uw mogelijkheden zijn en wat de risico's van een behandeling zijn. Tijdens de procedure schraapt de professional de plaques en verzacht de wortels van de tanden. Verzorg daarna het tandvlees om infecties te voorkomen.

Stappen

Deel 1 van 3: Voorbereiding op het consult

1. 

   Maak een afspraak met een tandarts. Een grondige reiniging wordt over het algemeen aanbevolen na de diagnose parodontitis. Plan een reiniging direct na de diagnose om de vorming van diepere tandvleeszakjes te voorkomen.
   • Als er ernstige parodontitis bij u is vastgesteld, kan de tandarts een afspraak met een parodontoloog aanbevelen voor een grondige reiniging. Dit is de specialist in tandvleesaandoeningen.

2. 

   
   
   Praat met de tandarts over laserbehandeling. In sommige gevallen kan de professional de plaques verwijderen met nieuwe lasertechnieken, die minder pijnlijk zijn en na de ingreep minder bloeding en zwelling veroorzaken. Vraag of deze behandeling voor u een goede optie is als de tandarts over deze technologie beschikt.

3. 

   
   
   Geef uw medische geschiedenis aan de tandarts. Onder bepaalde omstandigheden kan het risico op een infectie na grondige reiniging toenemen. Informeer de tandarts over uw medische geschiedenis, inclusief eventuele gevallen van tandvleesaandoeningen. Hij kan een antibioticum voorschrijven om infecties te voorkomen als hij merkt dat u een hoog risico loopt. Laat het me weten als je:
   • Elk hartprobleem waarbij u risico loopt op endocarditis, zoals HIV, beschadigde hartkleppen of een aangeboren hartafwijking;
   • Elke ziekte of problemen in het immuunsysteem;
   • Onlangs uitgevoerde operatie;
   • Implantaten, zoals kunstmatige heupen of hartkleppen.
   • Een rookgeschiedenis.

Deel 2 van 3: De procedure uitvoeren

1. 

   
   
   Bepaal waar een grondige reiniging nodig is. Voordat u begint, moet de tandarts controleren welke delen van uw mond echt schoongemaakt moeten worden. Bij sommige mensen wordt slechts een deel van de mond aangetast en in andere gebieden hebben ze de procedure misschien niet nodig. Anderen kunnen hun hele mond hebben aangetast en hebben grondige procedures voor schalen en polijsten nodig.

2. 

   Vraag naar anesthesie. In de meeste gevallen wordt een plaatselijke verdoving op het tandvlees aangebracht om het tijdens de behandeling in slaap te laten vallen. Het meest voorkomende type wordt in het tandvlees geïnjecteerd en de tong en lippen worden ook gevoelloos. Een andere optie is om een ​​gel te gebruiken die alleen het tandvleesgebied verdooft.
   • Als uw mond verdoofd is, dient u niet te eten totdat het effect is verdwenen, omdat u dan per ongeluk in uzelf kunt bijten.
   • U heeft geen anesthesie nodig, hoewel het wordt aanbevolen. Vraag de tandarts om niet aan te brengen als u niet vertrouwd bent met het idee om anesthesie te gebruiken.

3. 

   Laat de tandarts het schrapen doen. Dit is het eerste deel van de diepe reiniging, waarbij de professional je zal vragen je mond zo wijd mogelijk te openen en een haakvormig instrument zal gebruiken om de platen onder de tandvleesrand te schrapen. Sommige tandartsen gebruiken een ultrasoon apparaat dat plaques op een vergelijkbare manier verwijdert. Beide methoden werken op de tanden aan de tandvleesrand.

4. 

   Poets de wortel. Dit is het tweede deel van de grondige reiniging, waarbij het tandvlees wordt verzacht met een instrument om de holtes te verminderen die zich mogelijk tussen het tandvlees en de tanden hebben gevormd.

Deel 3 van 3: Uw tandvlees verzorgen

1. 

   Houd het bloeden onder controle. Als uw tandvlees gevoelig en bloedend is, was uw mond dan met warm gezouten water. Druk op een vochtig gaasje of een vochtig theezakje om het bloeden te verminderen of te stoppen.
   • Het bloeden stopt meestal na een dag of twee, hoewel gevoeligheid en pijn tot een week kunnen aanhouden. Bel de tandarts als het bloeden na twee dagen aanhoudt.

2. 

   Neem het medicijn. De tandarts kan een pil voorschrijven om infecties te voorkomen en pijn te verminderen, of hij kan een speciaal mondwater voorschrijven. Volg de instructies nauwkeurig, ongeacht het type behandeling.
   • Soms brengt de arts, in plaats van een pil voor te schrijven, een medicijn rechtstreeks in het tandvlees. Als dit het geval is, eet dan 12 uur na de procedure niet en flos een week lang niet. Het kan ook nodig zijn om hard, taai of plakkerig voedsel te vermijden.

3. 

   Kom terug voor een controle. Op de afspraak kan de tandarts u vragen om een ​​nieuwe afspraak te maken voor tandvleeszorg. Het meet de diepte van de zakken die op hun plaats zitten na grondige reiniging. Als ze zijn toegenomen, moet u mogelijk een meer ingrijpende procedure uitvoeren, zoals parodontale chirurgie.
   • Het tweede bezoek kan enkele weken of maanden na de behandeling plaatsvinden.

4. 

   Oefen een goede mondhygiëne. Tandenverzorging voorkomt dat tandvleesaandoeningen erger worden en verkleint de kans op toekomstige problemen. Poets je tanden twee keer per dag en flos minstens één keer per dag.
   • Stoppen met roken helpt ook om tandvleesproblemen te verminderen.
   • Ga minimaal één of twee keer per jaar naar de tandarts voor schoonmaak en controle. De tandarts zal de diepte van de gingivale pockets blijven controleren om te zien of de ziekte niet voortschrijdt.

Tips

• Alle vormen van mondzorg zijn veilig tijdens de zwangerschap.
• Volg altijd het advies van de tandarts voor zorg na de ingreep.

Waarschuwingen

• Parodontitis kan erger worden als u de aanbevelingen van de tandarts niet opvolgt.
• Tijdens een grondige reiniging kunnen bacteriën uit tanden in de bloedbaan terechtkomen. Voor de meeste mensen is dit niet erg riskant, maar voor mensen met andere gezondheidsproblemen kan er sprake zijn van een infectie.