Inhoud

• Stappen
• Waarschuwingen
• Benodigde materialen

Horrorverhalen kunnen net zo leuk zijn om te schrijven als om te lezen. Een goed horrorverhaal kan uw slaap walgen, beangstigen of verstoren. Omdat het van de lezer vereist dat hij het verhaal gelooft en genoeg "binnenkomt" om bang, gestoord of walgelijk te zijn, kan het een moeilijk genre zijn om goed te schrijven; maar net als elk ander kan het worden beheerst met planning, geduld en oefening.

Stappen

Methode 1 van 5: Het horror-genre begrijpen

1. 

   Wees je bewust van de subjectieve aard die horror met zich meebrengt. Net als komedie kan terreur moeilijk te schrijven zijn, want wat de ene persoon in paniek brengt en schreeuwt, kan de ander doen gapen. Maar net als goede grappen werden veel horrorverhalen bedacht door meesters van het genre. Zelfs als je verhaal niet alle lezers aanspreekt, of als het bij velen niet tot tranen van angst leidt, weet dan dat waarschijnlijk ten minste één lezer doodsbang zal zijn voor je verhaal.

2. 

   
   
   Lees veel horrorwerken. Maak uzelf vertrouwd met het genre. Lees verbluffende voorbeelden, van klassieke spookverhalen tot hedendaagse horror. Zoals de veelgeprezen horrorschrijver Stephen King zei: om een ​​echte schrijver te zijn, moet je "veel lezen en schrijven". Denk aan spookverhalen of urban legendes die verteld worden in die "kampen" die je vrienden vroeger in de slaapkamer deden, of bekroonde horrorverhalen die je las vanwege school (of omdat je dat echt wilde). Specifieke voorbeelden die mogelijk interessant zijn:
   • "The Monkey's Paw", een 18e-eeuws kort verhaal van William Wymark Jacobs over drie vreselijke wensen die worden vervuld door een mystieke apenpoot.
   • "The Revealing Heart", door de briljante Edgar Allan Poe, een kort verhaal over achtervolging en moord om het hoofd te storen.
   • Het werk van Neil Gaiman, "Coraline".
   • Als je geen verhaal van de genremaster Stephen King leest, is het nalatigheid. Hij heeft meer dan 200 korte verhalen geschreven en gebruikt veel verschillende technieken om zijn lezers bang te maken. Hoewel er veel lijsten zijn met de beste verhalen aller tijden, lees het verhaal "The Moving Finger" of "Damn Harvest" om een ​​idee te krijgen van zijn stijl.
   • De uitstekende hedendaagse schrijfster Joyce Carol Oates heeft ook haar verhalen, waarvan sommige aanwezig zijn in het boek "The Female of the Species"; psychologische horrorverhalen van de beste kwaliteit.

3. 

   
   
   Kijk naar deze voorbeelden van terreur. Kies er een of twee die je met plezier hebt gelezen of die je erg interessant vindt in termen van plot, personages en verrassend einde om een ​​verhaal te maken.
   • Laten we het korte verhaal "The Finger" van Stephen King gebruiken; in dit verhaal wordt horror gecreëerd door een combinatie van shock en angst, waarbij mogelijk bovennatuurlijke elementen worden gebruikt en elementen die psychologisch storend zijn (een vinger die uit de wastafel komt, kan bovennatuurlijk zijn en behoorlijk storend).
   • In het verhaal Waar ga je heen, waar ben je geweest? (nog steeds onvertaald in Brazilië), introduceert schrijfster Joyce Oates de hoofdpersoon, een jonge vrouw genaamd Connie, door middel van het verhaal van haar dagelijkse leven. Het thematische fragment vindt plaats op de dag dat twee mannen een auto voor haar huis parkeren terwijl ze alleen is. De schrijver gebruikt dialoog om een ​​aanhoudend gevoel van ontzag te creëren en laat de lezer de groeiende angst van Connie voor de twee mannen ervaren.
   • In beide verhalen wordt terreur gecreëerd door een combinatie van schokkende en spookachtige (waarschijnlijk bovennatuurlijke) geluiden, zoals de onvrijwillige beweging van een vinger, en psychologisch storende elementen (een jonge vrouw alleen met twee onbekende mannen).

Methode 2 van 5: Verhaalideeën hebben

1. 

   
   
   Denk aan de dingen die u het meest beangstigen of in opstand brengen. Dompel jezelf onder in je angst om familieleden te verliezen, om in volledige eenzaamheid te zijn, om nodeloos geweld te ondergaan, misschien van clowns, demonen en zelfs moorddadige eekhoorns; het wordt op de pagina gestempeld en uw ervaring of verkenning van deze angsten zal ook de lezer arresteren.
   • Maak een lijst van dergelijke angsten. Bedenk hoe u zou reageren als u zich in een situatie zou bevinden waarin u hen zou moeten confronteren.
   • Je zou ook wat onderzoek kunnen doen naar wat je familie, vrienden en collega's het meest bang maakt van werk of studie. Krijg wat subjectieve en persoonlijke ideeën over horror.

2. 

   Neem een ​​gemeenschappelijke situatie en creëer er iets gruwelijks bovenop. Een andere benadering is om naar een veelvoorkomende situatie te kijken, zoals een wandeling in het park, een vrucht snijden met een mes of een vriend bezoeken en een angstaanjagend bizar element toevoegen. Zoiets als het zien van een oor op de grond tijdens het wandelen in het park, of een stuk fruit dat je in een tentakel snijdt, of een bezoek aan een vriend, zal ertoe leiden dat hij je niet herkent (hoewel je heel dichtbij bent).
   • Gebruik je fantasie om een ​​draai te geven aan een routinescène.

3. 

   Gebruik een situatie om je personages in het verhaal te beperken of in het nauw te drijven. Een manier om een ​​situatie te creëren die lezers afschuw opwekt, is door de bewegingen van het personage te beperken, zodat ze gedwongen wordt om persoonlijke angsten onder ogen te zien en een uitweg te vinden.
   • Bedenk welke soorten opsluitingen u het meest bang maken. Waar zou je het meest bang zijn om vast te zitten of in het nauw gedreven te worden?
   • Sluit je personage op in een ruimte zoals een cel, een kist, een verlaten ziekenhuis of stad, of een eiland. Dit creëert onmiddellijk conflict en dreiging en zal je verhaal met spanning en spanning markeren.

4. 

   Laat je karakter zijn eigen bewegingen beperken. Ze is misschien een weerwolf die niemand pijn wil doen bij de volgende volle maan, dus sluit ze zichzelf op in een kerker om niemand aan te vallen.Of misschien heeft ze een overweldigende angst voor een afgehakte vinger in de badkamer, waardoor ze zo bang is dat ze zichzelf dwingt de badkamer in te gaan en hem te confronteren.

5. 

   Wek extreme emoties op bij je lezer. Omdat het afhankelijk is van de subjectieve reactie van de lezer, moet het verhaal verschillende intense gevoelens oproepen, waaronder:
   • Shock: de eenvoudigste manier om de lezer bang te maken is met een verrassend einde, een plotseling beeld van iets bloedigs of een snel moment van terreur. Het creëren van angst door shock kan echter leiden tot beestachtige beesten, en als deze functie te veel wordt gebruikt, kan je verhaal voorspelbaar en minder beangstigend worden.
   • Paranoia: het gevoel dat iets niet normaal is, dat de lezer kan zenuwachtig maken, waardoor hij aan zijn eigen omgeving gaat twijfelen. Bij correct gebruik kan een dergelijke bron ervoor zorgen dat de lezer zelfs twijfelt aan zijn eigen overtuigingen of ideeën over de wereld. Dit soort angst is geweldig om langzaam spanning op te bouwen in psychologische horrorverhalen.
   • Dread: Dat soort angst is het vreselijke gevoel dat er iets heel, heel ergs gaat gebeuren. Dread werkt goed wanneer de lezer zich diep met het verhaal verbindt en genoeg om de personages geeft om bang te zijn dat er iets ergs met hen zal gebeuren. Het inspireren van angst bij de lezer is ingewikkeld, omdat het verhaal veel meer werk zal vergen om je bewust en betrokken te houden, maar het is een krachtig soort angst.

6. 

   Gebruik afschuwelijke details om lezers angst aan te jagen. Stephen King zegt dat er verschillende manieren zijn om het gevoel van horror in een verhaal te creëren, die in elk verhaal verschillende reacties kunnen laten zien.
   • Groteske details zoals een afgehakt hoofd dat van een trap naar beneden rolt, iets groens en plakkerigs dat je arm aanraakt of een personage dat in een plas bloed duikt.
   • Voeg bovennatuurlijke items toe (of de angst voor het onbekende en het onmogelijke), zoals spinnen ter grootte van een beer, een zombieaanval of een buitenaardse klauw die je voet vasthoudt in een zeer donkere omgeving.
   • Angstaanjagende psychologische details, zoals een personage dat thuiskomt en een andere versie van zichzelf vindt, of iemand die verlammende nachtmerries heeft die haar realiteitszin beïnvloeden.

7. 

   Maak een plotoverzicht. Als je eenmaal je uitgangspunt, je situatie en omgeving hebt gevonden, bepaal dan welke emoties je gaat verkennen. Bepaal welke soorten horror het verhaal zal hebben en maak een schets
   • Je kunt de Freytag-piramide gebruiken om het concept te creëren, dat begint met het blootleggen van de omgeving, het leven of de dag van de personages, overgaat in conflict (een afgehakte vinger in de badkamer, twee sinistere mannen in een auto), verdergaat met de actie waarbij de personage probeert het conflict op te lossen of te bestrijden, maar wordt geconfronteerd met verschillende obstakels, bereikt de climax, begint af te dalen naar een oplossing totdat het een moment bereikt waarop het personage verandert of, in het geval van terreur, tegen een dood ingaat angstaanjagend.

Methode 3 van 5: de personages ontwikkelen

1. 

   Zorg ervoor dat de lezer zich identificeert met of gehecht raakt aan de hoofdpersoon door duidelijke details en beschrijvingen van haar routine, relaties en standpunten te presenteren.
   • Stel leeftijd en beroep vast.
   • Bepaal de burgerlijke staat of relatie van het personage.
   • Beschrijf hoe het personage de wereld ziet (of ze cynisch, sceptisch, angstig, onzorgvuldig, tevreden is, of ze succesvol is, enz.).
   • Voeg specifieke of unieke details toe. Laat het personage opvallen met bepaalde attributen of tics (een kapsel, een litteken) of een kenmerk van zijn uiterlijk (een kledingstuk, een juweel, een wandelstok). De spraak of het dialect van het personage wordt ook gebruikt om dit onderscheid te maken en te benadrukken.
   • De lezer zal het personage als een naaste en bekende persoon zien zodra hij aan haar gehecht raakt; hij zal empathie ontwikkelen voor de ervaren conflicten en hopen dat ze de obstakels die zich voordoen, overwint, terwijl hij zich realiseert dat dit onwaarschijnlijk is.
   • Deze spanning tussen wat de lezer wil voor het personage en wat er mis kan gaan voor haar, zal het verhaal voeden en het lezen stimuleren.

2. 

   Bereid je voor op de slechte tijden die het personage zal doormaken. Een groot deel van de terreur ligt in angst en tragedie en of het personage in staat is om deze angsten te overwinnen. Een verhaal waarin goede dingen gebeuren voor iemand die aardig is, kan ontroerend zijn, maar niemand zal er bang van worden. In werkelijkheid is de tragedie van het zien van goede mensen die door slechte situaties gaan niet alleen intrekbaarder, maar het zal je verhaal ook vullen met spanning en spanning.
   • Om conflicten in het leven van het personage te creëren, moet je het gevaar of de dreiging ervan introduceren, of het nu de mystieke poot van een aap, twee mannen in een auto of een moorddadige clown is.
   • In Stephen King's verhaal "The Moving Finger" is de hoofdpersoon, Howard, bijvoorbeeld een man van middelbare leeftijd die graag naar "Jeopardy" kijkt, een Amerikaanse versie van de Show of the Million. Howard heeft een comfortabele relatie met zijn vrouw en lijkt een fatsoenlijk middenklasse leven te leiden. Maar Stephen King laat de lezer zich niet al te comfortabel voelen met Howard's normale leven en introduceert een geluid dat lijkt op krassen in de badkamer. De ontdekking van de vinger in de badkamer en Howard's pogingen om hem te ontwijken, te verwijderen of te vernietigen, creëren het verhaal waarin het leven van een voorheen normale en prettige man wordt onderbroken door het onbekende of door iets onwerkelijks.

3. 

   Laat je personages verkeerde beslissingen nemen en fouten maken. Zodra de dreiging of het gevaar voor het personage is ontdekt, moet je hem met de verkeerde houding laten reageren, terwijl je hem ervan overtuigt dat je daadwerkelijk de juiste beslissing neemt.
   • Het is belangrijk om voldoende motivatie voor het personage te creëren, zodat hun verkeerde keuzes als gerechtvaardigd worden gezien en niet langer als ongelooflijke (of gewoon domme) onzin. Een mooie tiener oppas die reageert op de sinistere maskerade door niet naar de telefoon te rennen om de politie te bellen, maar op weg naar het dichte, donkere bos is geen terechte vergissing, het is ongelooflijk voor de lezer.
   • Maar als je je personage een eerlijke fout laat maken als reactie op een bedreiging, is de kans groter dat je lezer het gelooft en er achter komt.
   • In "The Moving Finger" besluit Howard bijvoorbeeld om zijn vrouw niets te vertellen over de vinger die hij in de badkamer heeft gevonden, omdat hij denkt dat hij hallucineert of verward is met het geluid van een rat of zoiets. Het verhaal rechtvaardigt Howard's beslissing om het aan niemand te vertellen door te beweren wat de meesten van ons zouden zeggen als we getuige waren van een vreemde of bizarre situatie: dat het hallucinatie is, dat we dingen zien.
   • Het verhaal blijft Howard's reacties rechtvaardigen, waardoor zijn vrouw de badkamer in kan gaan en vertrekken zonder ook maar een opmerking over de vinger te maken; het speelt in op Howard's perceptie van de werkelijkheid en geeft aan dat hij waarschijnlijk een hallucinatie had.

4. 

   Houd heel duidelijk wat er op het spel staat voor het personage. Het gaat om wat je personage moet verliezen als hij een bepaalde beslissing neemt of een dergelijke keuze maakt in het verhaal. Als de lezer niet weet wat de risico's zijn in dit hele conflict, zal hij geen verlies te vrezen hebben. En een goed horrorverhaal gaat over het creëren van extreme emoties zoals angst of angst bij de lezer door extreme emoties te creëren bij de personages.
   • Angst wordt geconstrueerd op basis van een goed begrip van de gevolgen van de actie van een personage of de risico's van zijn acties. Op die manier, als je personage besluit om de clown op zolder of de mannen in de auto onder ogen te zien, moet de lezer weten wat er op het spel staat als gevolg van die beslissing. Idealiter zou het gevaar voor je karakter iets groters en verder weg moeten zijn, zoals het verlies van gezond verstand, onschuld, het leven zelf of het leven van een andere persoon, iemand met wie het personage te maken heeft.
   • In het geval van het verhaal van Stephen King is de hoofdpersoon bang om de vinger te confronteren, omdat ze bang is gezond verstand te verliezen. Wat er voor Howard op het spel staat, is erg luidruchtig en heel duidelijk voor de lezer. Wanneer hij eindelijk de bewegende vinger onder ogen ziet, is de lezer al doodsbang voor het verlies dat zal worden veroorzaakt als gevolg van Howard's houding.

Methode 4 van 5: Creëer een vreselijke climax en een onthutsend einde

1. 

   Manipuleer de lezer, maar verwar hem niet. Lezers zijn misschien in de war of bang, maar niet allebei. Uw lezers misleiden en manipuleren door middel van voorspellingen, veranderingen in karaktereigenschappen of plot-onthullingen werken om spanning te creëren en angst of angst bij de lezer te veroorzaken.
   • Kondig de angstaanjagende climax aan door kleine tips of details te geven, zoals het etiket op een fles dat in de toekomst nuttig zal zijn voor de hoofdrolspeler, een geluid of stem in een kamer waar een bovennatuurlijke aanwezigheid zich zal manifesteren, of zelfs een pistool onder een kussen, die later kan worden afgevuurd of gebruikt door het personage.
   • Compenseer de vrees door bizarre of gespannen momenten af ​​te wisselen met momenten waarop het personage ter plaatse kan ademen en zich veilig voelt; verhoog vervolgens de spanning waarmee het personage bij het conflict betrokken is, deze keer nog ernstiger of bedreigender.
   • In "The Moving Finger" laat King Howard in paniek raken vanwege zijn vinger, waarna hij een relatief normaal gesprek voert met zijn vrouw terwijl Jeopardy op televisie speelt; hij denkt aan de vinger en probeert die dan te ontwijken door te gaan wandelen. Hij begint zich veilig te voelen, ervan uitgaande dat de vinger niet echt is, maar zodra hij de badkamerdeur opent, lijkt de vinger natuurlijk groter en sneller dan voorheen.
   • King ontwikkelt langzaam spanning voor zowel personage als lezer door de dreiging te presenteren en de rest van het verhaal te laten overlappen. Als lezers weten we dat de vinger een teken is van iets slechts, of mogelijk demonische, en we bevinden ons in een positie om te zien hoe Howard deze dreiging probeert te vermijden en uiteindelijk het hoofd te bieden.

2. 

   Voeg een verrassend einde toe. Een goede ommekeer in een horrorfilm kan vitaal of fataal zijn, het is belangrijk om een ​​verrassing te creëren die de losse eindjes van het conflict met elkaar verbindt, maar die toch een grote vraag in de lucht laat die de verbeelding van de lezers prikkelt.
   • Hoewel je een einde wilt creëren dat je lezers tevreden stelt, wil je niet dat dat einde het conflict zozeer oplost dat het geen spoor van onzekerheid achterlaat.
   • Je zou het personage een moment van besef kunnen geven over het conflict of hoe het kan worden opgelost. De onthulling moet het resultaat zijn van een plot met details in het verhaal of de scène en mag voor de lezer niet willekeurig zijn.
   • In "The Moving Finger" komt Howard's moment van realisatie wanneer hij ontdekt dat de vinger een teken kan zijn van de kwalen van de wereld. Hij vertelt de politieagent, die er is om hem te arresteren voor een geluidsklacht van de buren, een laatste vraag van Jeopardy, in de categorie "onverklaard". 'Waarom gebeuren er soms vreselijke dingen met de coolste mensen?', Vraagt ​​Howard. De politieagent draait zijn rug om het toilet te openen, waar Howard zijn afgehakte vinger vasthoudt en "alles inzet" voordat hij het toilet opent om het onverklaarbare te zien.
   • Dit einde laat de lezer zich afvragen wat de politieagent erin zag, of de vinger echt was of gewoon Howard's verbeelding. Op deze manier is het een open einde, zonder de lezer te verrassen of te verwarren.

3. 

   Vermijd clichés. Zoals in elk genre, heeft horror zijn eigen clichés en figuurlijke betekenissen die schrijvers zoveel mogelijk moeten vermijden als ze een boeiend en uniek verhaal willen creëren. Van bekende beelden, zoals een gekke clown op zolder, of een eenzame oppas in een huis 's nachts, tot bekende uitdrukkingen als "Rennen!" of "Don't look back!", clichés zijn in dit genre moeilijk te vermijden.
   • Concentreer u op het creëren van een verhaal dat u persoonlijk beangstigend vindt. Of voeg een oneerbiedige toets toe aan de oude vampier, waardoor hij cake eet in plaats van bloed, of een man die vastzit in een afvalcontainer in plaats van een kist.
   • Onthoud dat veel bloed, lef en geweld de lezer ongevoelig kunnen maken, vooral als dezelfde plassen bloed door de geschiedenis heen herhaaldelijk verschijnen. Natuurlijk is er waarschijnlijk wat bloedvergieten nodig in een horrorverhaal, maar gebruik deze functie alleen in een deel van het verhaal dat indrukwekkend en zinvol is om de lezer te vangen bij het deel dat hem raakt in plaats van hem te vervelen.
   • Een andere manier om clichés te vermijden, is door je meer te concentreren op het creëren van een verstoorde mentale toestand in je personage en minder op bloederige beelden. Herinneringen aan afbeeldingen blijven bijna nooit bij de lezer, maar het effect van deze afbeeldingen op het personage creëert een sinistere sensatie. Richt niet op de verbeelding van je lezer, maar op het verstoren van zijn mentale toestand.

Methode 5 van 5: Het verhaal bekijken

1. 

   Analyseer uw taalgebruik. Lees de eerste versie van je verhaal opnieuw en zoek naar zinnen waarin je bijvoeglijke naamwoorden, zelfstandige naamwoorden of werkwoorden hebt gedupliceerd. Je hebt misschien een voorkeur voor het bijvoeglijk naamwoord 'rood' om een ​​jurk of plas bloed te beschrijven, maar andere zoals 'rood', 'karmijnrood' of 'karmozijnrood' verrijken de taal en veranderen conventionele zinnen als 'een plas rood bloed' in iets interessants, zoals "een rode plas bloed".
   • Neem uw woordenboek en vervang overtollige woorden door synoniemen om te voorkomen dat u in de loop van de geschiedenis steeds dezelfde woorden en woordgroepen gebruikt.
   • Zorg ervoor dat uw taal en de woorden die u kiest, overeenkomen met uw karakter. Een tiener zal andere uitdrukkingen en termen gebruiken dan een man van middelbare leeftijd. Door het vocabulaire te creëren voor de persoonlijkheid en het perspectief van je personage, wordt het consistentie en geloofwaardigheid.

2. 

   Lees je verhaal hardop voor. U kunt dit doen met behulp van een spiegel of voor een groep mensen die u vertrouwt. Horrorverhalen begonnen in de traditie om vrienden rond een vuur bang te maken, dus als je het hardop voorleest, kun je bepalen of het tempo gestaag en geleidelijk evolueert, of er voldoende shock, paranoia of terreur is, en of je karakter neemt alle verkeerde beslissingen totdat hij de bron van het conflict onder ogen ziet.
   • Als je verhaal veel dialogen bevat, kan het hardop voorlezen je ook helpen bepalen of het geloofwaardig en natuurlijk klinkt.
   • Als je verhaal een verrassend einde heeft, evalueer dan de reacties van je luisteraars door de uitdrukkingen van je publiek te analyseren, dit zal je helpen te weten of het einde definitief is of dat je meer werk nodig hebt.

Waarschuwingen

• Vermijd het aanbrengen van bestaand materiaal dat wordt beschermd door de wet of verhalen die al zijn gepubliceerd. Dergelijke attitudes vormen wat zij plagiaat noemen.

Benodigde materialen

• Een potlood of pen en papier, of een typemachine, of een computer met een tekstverwerker zoals Microsoft Word of OpenOffice.
• Een plot en een idee van zijn karakters en omgeving.
• Een woordenboek en een grammatica.