Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen

Stel je voor: je hebt een scriptidee - een Super goed idee - en wil er een komedie of drama van maken. Hoe verder te gaan? U wilt misschien zelfs meteen naar de redactiekamer gaan, maar het stuk zal veel beter zijn als het stap voor stap goed wordt gepland. Doe een brainstormsessie en maak een schets van de structuur om het proces te segmenteren en te vereenvoudigen.

Stappen

Deel 1 van 3: Ideeën verzamelen

1. 

   Bepaal wat voor soort verhaal je wilt vertellen. Hoewel elk verhaal anders is, vallen de meeste toneelstukken in categorieën die het publiek helpen de relaties en gebeurtenissen die in de tekst plaatsvinden te begrijpen en interpreteren. Denk na over de personages die u wilt portretteren en hoe hun verhalen zich zullen ontvouwen. Ze:
   • Moet je een mysterie oplossen?
   • Ga je door een reeks delicate situaties om als mens te groeien?
   • Zijn ze niet langer naïef en doen ze levenservaring op?
   • Ze staan ​​voor een gevaarlijke reis, zoals Odysseus in 'De Odyssee?
   • Brengen ze orde in de dingen?
   • Overkomen ze verschillende obstakels bij het nastreven van een doel?

2. 

   
   
   Brainstorm over de basisonderdelen van de verhalende boog. De verhalende boog is de voortgang van het stuk van het begin naar het midden en het einde. De technische termen van deze drie delen zijn "blootstelling", "toenemende actie" en "resolutie" - altijd in die volgorde. Ongeacht de lengte of het aantal acts in het stuk, de auteur ooit je moet deze drie elementen ontwikkelen. Organiseer hoe u ze allemaal gaat verkennen voordat u de definitieve tekst schrijft.

3. 

   
   
   Bepaal wat u in de tentoonstelling wilt opnemen. De tentoonstelling begint het stuk en brengt de basisinformatie van de plot: waar en wanneer speelt het verhaal zich af? Wie is het hoofdpersonage? Wie zijn de bijpersonen, inclusief de antagonist (de persoon die het centrale conflict veroorzaakt)? Wat is het centrale conflict tussen de personages? Wat is het theatrale genre (komedie, drama, tragedie etc.)?

4. 

   
   
   Verander blootstelling in groeiende actie. In de groeiende actie worden de situaties waarmee de personages worden geconfronteerd steeds gecompliceerder. Het centrale conflict is het belangrijkste element en helpt het publiek steeds meer gespannen te maken. Dit conflict kan gebeuren met een ander personage (de antagonist), met een externe conditie (oorlog, armoede, scheiding van de geliefde) of met de protagonist zelf (bijvoorbeeld onzekerheden overwinnen). De groeiende actie leidt tot de climax van het verhaal: het meest gespannen moment, wanneer het conflict zich in een kritieke situatie bevindt.

5. 

   Beslis hoe het conflict zichzelf oplost. De resolutie maakt een einde aan de spanning van het climaxconflict en maakt daarmee een einde aan de verhalende boog. Je kunt denken aan een happy end (waarin de hoofdpersoon krijgt wat hij wil), tragisch (waarin de lezer iets leert van het falen van de hoofdrolspeler) of een ontknoping (waarin alle vragen worden beantwoord).

6. 

   Begrijp het verschil tussen plot en verhaal. Het verhaal van het stuk is samengesteld uit de "plot" en het "verhaal" - twee verschillende elementen die samen worden ontwikkeld om de aandacht van het publiek te trekken. De Britse romanschrijver E. M. Forster definieerde 'geschiedenis' als wat er in het stuk in chronologische volgorde gebeurt. De 'plot' is op zijn beurt de logica die de gebeurtenissen in het stuk met elkaar verbindt, waardoor ze emotioneel impact hebben. Een voorbeeld van het verschil:
   • Verhaal: de vriendin van de hoofdrolspeler maakte het uit met hem. Toen verloor hij zijn baan.
   • Plot: de vriendin van de hoofdrolspeler maakte het uit met hem. Ontroostbaar kreeg hij een emotionele inzinking op het werk en werd uiteindelijk ontslagen.
   • Je moet een verhaal ontwikkelen dat interessant is en helpt om het stuk te ontvouwen in een tempo dat de aandacht van het publiek trekt, terwijl je laat zien hoe ze op een informele manier met elkaar verbonden zijn. Dat is hoe het publiek om de personages en gebeurtenissen begint te geven.

7. 

   Ontwikkel het verhaal. Je kunt de emotionele resonantie van de plot niet verdiepen zonder dat het verhaal interessant is. Denk na over de basiselementen van het stuk voordat u begint met schrijven. Beantwoord hiervoor de volgende vragen:
   • Waar vindt het verhaal plaats?
   • Wie is de hoofdpersoon (hoofdpersoon) en wie zijn de belangrijke bijpersonages?
   • Wat is het centrale conflict tussen deze personages in het stuk?
   • Wat is het "eerste incident" dat de actie van het stuk initieert en leidt tot het centrale conflict?
   • Wat gebeurt er met de personages tijdens het conflict?
   • Hoe wordt het conflict aan het einde van het spel opgelost? Hoe beïnvloedt het de personages?

8. 

   Ontwikkel het plot om het verhaal te verdiepen. Onthoud dat de plot helpt om de relatie tussen alle elementen van het verhaal te ontwikkelen (vermeld in de vorige stap). Probeer als u erover nadenkt de volgende vragen te beantwoorden:
   • Wat is de relatie van de personages met elkaar?
   • Hoe gaan de personages om met het centrale conflict? Welke worden het meest beïnvloed? Leuk vinden?
   • Hoe kun je het verhaal (de gebeurtenissen) structureren om de juiste personages te laten interageren met het centrale conflict?
   • Wat is de logische, willekeurige progressie van de ene gebeurtenis naar de volgende - en een die helpt bij het opbouwen van een continue stroom naar climax en resolutie?

Deel 2 van 3: Nadenken over de structuur van het stuk

1. 

   Begin met een toneelstuk in een act als je geen ervaring hebt. Voordat u het stuk schrijft, moet u een idee hebben van hoe u het wilt structureren. De eenakter heeft geen pauzes en is daarom ideaal voor beginnende toneelschrijvers. Een voorbeeld van een toneelstuk in een act is Rafameia of Boi-de-Fogo, door Gilvan de Brito. Hoewel dit de eenvoudigste structuur is, moet u er rekening mee houden dat elk verhaal een verhalende boog nodig heeft met belichting, toenemende actie en resolutie.
   • Omdat de toneelstukken in een act geen pauze hebben, zijn de scenario's, de kleding van de acteurs en andere technische details eenvoudiger.

2. 

   Beperk de lengte van uw spel niet in één handeling. Deze structuur heeft niets te maken met de duur van de show. De stukken kunnen een verschillende tijdsduur hebben: sommige hebben tien minuten, andere een uur.
   • Sommige stukken in één bedrijf duren een paar seconden tot tien minuten. Ze zijn uitstekend geschikt voor schoolpresentaties en dergelijke, maar ook voor wedstrijden voor dat specifieke formaat.

3. 

   Schrijf een toneelstuk in twee bedrijven om een ​​complexer verhaal te creëren. Dit is de meest voorkomende structuur in hedendaags theater. Hoewel er geen specifieke regel is met betrekking tot de lengte van de stukken, duurt elke act over het algemeen ongeveer een half uur - met een pauze ertussenin. Tijdens deze pauze kan het publiek naar de badkamer gaan of ontspannen, nadenken over wat er is gebeurd en het conflict bespreken dat in het eerste deel wordt getoond. Ondertussen past het team het landschap, de kleding en de make-up van de acteurs aan. Elke pauze duurt ongeveer 15 minuten. Houd hier bij het schrijven rekening mee.
   • Het werk Een robijn in de navel, door Ferreira Gullar, is een voorbeeld van een toneelstuk in twee bedrijven.

4. 

   Pas de plot aan de structuur in twee bedrijven aan. Met deze structuur heeft het onderdelenmontageteam meer tijd om technische aanpassingen door te voeren. Omdat de show een pauze heeft, is het niet mogelijk om het verhaal zo vloeiend te vertellen. Structureer het met dit interval in gedachten om het publiek gespannen en angstig te maken voor wat er na het eerste bedrijf komt - onmiddellijk in de groeiende actie.
   • Het belangrijkste incident moet plaatsvinden in het midden van het eerste bedrijf, na contextualisering en blootstelling.
   • Schrijf na het hoofdincident verschillende scènes die het publiek gespannen maken - of ze nu dramatisch, tragisch of komisch zijn. Ze moeten leiden tot een conflict dat het eerste bedrijf beëindigt.
   • Voltooi de eerste akte direct na het meest gespannen punt in de geschiedenis. Het publiek zal angstig zijn voor het einde van de pauze en het begin van het tweede bedrijf.
   • Begin het tweede bedrijf met minder spanning dan het einde van het eerste bedrijf. Het publiek zal dus niet bang zijn of de plof voelen.
   • Schrijf verschillende scènes in het tweede bedrijf die de spanning vergroten in het conflict dat naar de climax leidt (de meer gespannen), net voor het einde van het stuk.
   • Schrijf de vallende actie en de resolutie op om het stuk niet abrupt te beëindigen. Niet elk stuk heeft een happy end nodig, maar het publiek moet de spanning voelen die is opgebouwd tijdens het loslaten van de acts.

5. 

   Gebruik de structuur met drie bedrijven voor langere, complexere plots. Als je onervaren bent, kun je het beste beginnen met een toneelstuk in één of twee bedrijven, want die met drie bedrijven zijn langer. Er is meer ervaring voor nodig om een ​​productie op te zetten die het publiek ongeveer twee uur lang boeit. Maar als het verhaal dat u wilt vertellen complexer is, is het misschien beter om de drie acts te schrijven. Net als wanneer er twee zijn, heeft het montageteam meer tijd om het landschap, de kleding enz. Aan te passen. in pauzes. Volg dit model:
   • Het eerste bedrijf is de tentoonstelling: introduceer de personages en relevante informatie geleidelijk. Breng het publiek ertoe om genegenheid te creëren voor de hoofdrolspeler en de situatie waarin hij zich bevindt, zodat er een emotionele reactie ontstaat wanneer het mis gaat. Deze handeling moet ook het probleem presenteren dat u in de rest van het stuk zult ontwikkelen.
   • Het tweede bedrijf is de complicatie: de situatie wordt riskanter en gespannener voor de hoofdrolspeler, terwijl het probleem ook ingewikkelder is. Je kunt bijvoorbeeld belangrijke informatie onthullen in de buurt van de climax. Deze openbaring moet de hoofdrolspeler laten zwaaien - totdat hij de kracht heeft om alles op te lossen. Het einde van het tweede bedrijf is hopeloos, met de plannen van het hoofdpersonage in puin.
   • Het derde bedrijf is de resolutie: de hoofdrolspeler overwint de obstakels van het vorige bedrijf en vindt een manier om het einde van het stuk te bereiken. Onthoud dat niet elk stuk een happy end heeft; de held kan bijvoorbeeld doodgaan. Het belangrijkste is dat het publiek iets leert van de ervaring.
   • Het werk Aranhol, door José Sizenando, is een voorbeeld van een toneelstuk in drie bedrijven.

Deel 3 van 3: Het stuk schrijven

1. 

   Schets de acts en scènes. In de eerste twee secties van dit artikel heb je gebrainstormd over basisideeën voor de verhaallijn, het verhaal en de plot, en de structuur. Nu, voordat u begint met het schrijven van het stuk zelf, zet u al deze elementen in detail op papier.
   • Wanneer ga je de belangrijke karakters introduceren?
   • Hoeveel verschillende scènes ga je opnemen? En wat gebeurt er precies in elk ervan?
   • Schrijf de gebeurtenissen op en denk daarbij altijd aan de voortgang die ze aan de plot geven.
   • Wanneer moet het team het scenario wijzigen? De kleren? Denk aan deze technische elementen bij het plannen van het onderdeel in meer detail.

2. 

   Ontwikkel de schets verder om het stuk te schrijven. Begin met de meest basale dialogen, zonder na te denken of ze natuurlijk zijn of hoe de acteurs de personages zullen spelen. In dat eerste overzicht hoef je je alleen zorgen te maken over de meer algemene delen.

3. 

   Creëer natuurlijke dialogen. Geef de acteurs een goed opgebouwd script zodat ze de regels op een menselijke, reële en emotionele manier interpreteren. Neem jezelf op terwijl je de dialogen hardop voorleest en luister vervolgens naar de audio. Let op onderdelen die robotachtig of papperig klinken. Onthoud dat zelfs als het om een ​​literair stuk gaat, de personages nog steeds natuurlijk moeten klinken. Probeer bijvoorbeeld niet aangeleerd te worden wanneer de hoofdpersoon klaagt over iets op het werk of tijdens het avondeten.

4. 

   Schrijf tangentiële gesprekken. Iedereen dwaalt een beetje als hij met vrienden en kennissen praat. Hoewel je moet nadenken over het verloop van conflicten in het stuk, is er nog steeds ruimte voor afleiding - wat de tekst realistischer maakt. Als de protagonist bijvoorbeeld met iemand praat over het beëindigen van een relatie, kun je twee of drie regels opnemen waarin die andere persoon vraagt ​​hoe lang de relatie heeft geduurd.

5. 

   Neem onderbrekingen op in de dialogen. Zelfs als ze niet onbeleefd willen zijn, onderbreken mensen elkaar de hele tijd - zelfs om positieve tussenwerpsels te maken, zoals "Ik begrijp het" of "Je hebt gelijk". Mensen onderbreken zelfs zich: "Ik - kijk, ik vind het niet erg om hem zaterdag een ritje te geven - maar ik heb het tegenwoordig erg druk met werk".
   • Wees niet bang om zinsfragmenten te gebruiken. Hoewel deze praktijk niet goed wordt gewaardeerd in bepaalde soorten tekst, komt het nog steeds veel voor in alledaagse gesprekken. Bijvoorbeeld: "Ik haat honden. Allemaal".

6. 

   Voeg instructies toe aan het team. Zo zullen de acteurs en andere agenten die bij de productie betrokken zijn, uw visie op het stuk begrijpen. Gebruik cursieve lettertypen of vierkante haken om deze richtlijnen te geven zonder ze te verwarren met de dialoogvensters. De acteurs gebruiken hun eigen creatieve licentie om de regels te interpreteren, maar je kunt een meer algemene richting geven:
   • Conversatierichtlijnen :.
   • Fysieke handelingen: e.
   • Emotionele toestanden: ,, etc.

7. 

   Herschrijf het concept van het onderdeel zo vaak als nodig is. Je stuk zal niet meteen perfect zijn. Zelfs ervaren schrijvers moeten de tekst meerdere keren proeflezen voordat het resultaat bevredigend is. Neem je tijd! Voeg bij elke nieuwe look meer details toe om het werk mogelijk te maken.
   • Zelfs als u meer details toevoegt, moet u er rekening mee houden dat de "Del" -toets erg handig kan zijn. Zie het op deze manier: je kunt zelfs iets goeds vinden door het slechte te nemen. Verwijder alle dialogen en gebeurtenissen die geen emotioneel gewicht hebben.
   • In het algemeen raden experts de auteurs aan om de delen te knippen die het publiek zou overslaan als ze het stuk lazen.

Tips

• De meeste toneelstukken spelen zich af op specifieke tijden en plaatsen. Wees consistent. Bijvoorbeeld: een personage dat in de jaren dertig woont, kan bellen of een telegraaf gebruiken, maar geen televisie kijken.
• Raadpleeg de referenties aan het einde van dit artikel (in het Engels) om te leren hoe u het juiste formaat van spelen kunt volgen.
• Improviseer waar nodig. Soms zijn spontane toespraken zelfs beter dan de originele!
• Lees het script hardop voor aan een klein publiek. De toneelstukken zijn gebaseerd op woorden - en de kracht of het gebrek eraan is duidelijk wanneer er deze test is.
• Houd het onderdeel niet voor uzelf. Probeer het te publiceren om te laten zien dat u aan het schrijven bent!
• Schrijf verschillende concepten, zelfs als u tevreden bent met de eerste.

Waarschuwingen

• De theaterwereld zit vol ideeën, maar je moet het verhaal een originele behandeling geven. Het stelen van andermans werk is niet alleen plagiaat, maar een misdaad die bijna altijd wordt ontmaskerd.
• Bescherm uw werk. Vermeld uw naam en het jaar waarin u het stuk hebt geschreven op de omslag, gevolgd door het copyright-symbool.
• Wees niet ontmoedigd als uw stuk wordt afgewezen. Als je een keer niet wordt geaccepteerd, probeer dan een ander (zelfs als je een ander stuk moet schrijven).