Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen

Chronische pijn is pijn die weken, maanden en zelfs jaren aanhoudt. Acute pijn is een natuurlijke reactie van het zenuwstelsel op mogelijke verwondingen. Bij chronische pijn wordt het pijnsignaal echter nog steeds abnormaal verzonden. Voor mensen met chronische pijn kan dit zowel vermoeiend als pijnlijk zijn. In sommige van deze gevallen was er een verwonding, ziekte of infectie waardoor de pijn begon. In andere gevallen ontstond echter chronische pijn en bleef deze zonder een geschiedenis van dergelijke gebeurtenissen. Om de persoon die aan chronische pijn lijdt te begrijpen, moet u meer over het probleem leren, ondersteunend zijn en weten wat u wel of niet moet zeggen.

Stappen

Deel 1 van 3: Leren over chronische pijn

1. 

   Leer meer over de pijn van de persoon. Elke ervaring van lijden is uniek. Het kan enorm helpen als de persoon over de aandoening praat en over zijn dagelijkse worsteling met pijn. Hoe meer je weet wat de persoon doormaakt, hoe beter je kunt begrijpen hoe het is.
   • Heeft ze in het verleden last gehad van rugklachten, een ernstige infectie of is er een actuele oorzaak van de pijn, zoals artritis, kanker of een oorontsteking? Ontdek wanneer de pijn begon en doe onderzoek of lees rapporten van mensen met vergelijkbare aandoeningen.
   • Dring er niet op aan dat de persoon die dit doormaakt, praat over iets dat hij niet wil. In veel gevallen geeft het ter sprake brengen van het onderwerp haar een slechter gevoel.
   • Tot de meest voorkomende chronische pijnklachten behoren hoofdpijn, lage rugpijn, kankerpijn, artritis, pijn door beschadiging van het perifere en centrale zenuwstelsel, of pijn zonder bekende oorzaak.
   • Het individu kan meer dan één ziekte hebben die tegelijkertijd chronische pijn veroorzaakt, zoals chronisch vermoeidheidssyndroom, endometriose, fibromyalgie, inflammatoire darmziekte, interstitiële cystitis, temporomandibulaire gewrichtsdisfunctie en vulvodynie.
   • Accepteer het feit dat woorden misschien niet voldoende zijn om te beschrijven hoe iemand zich voelt. Probeer je een keer te herinneren dat je veel pijn hebt gevoeld en stel je deze pijn voor, 24 uur per dag, elke dag, zonder verlichting, voor de rest van je leven. Het is moeilijk om woorden te vinden voor zo'n sensatie.

2. 

   
   
   Ken de code. Om de intensiteit van pijn te meten wordt een numerieke schaal gebruikt, zodat zorgprofessionals de effectiviteit van een behandeling kunnen controleren. Er is een schaal van één tot tien om pijnniveaus te beschrijven. Nummer één betekent "geen pijn, ik voel me uitstekend" en nummer tien is "de ergste pijn die ik ooit heb gevoeld". Vraag waar de pijn van de persoon zich op die schaal bevindt.
   • Denk niet dat de chronische patiënt geen pijn heeft, alleen maar omdat hij zei dat het goed gaat. Veel mensen die aan het probleem lijden, proberen de pijn te verbergen omdat ze anderen niet begrijpen.
   • Als je iemand vraagt ​​naar hun pijnniveau, zeggen ze misschien niet het juiste aantal. Omdat de pijn chronisch is, is de persoon eraan gewend een bepaald niveau van ongemak te doorstaan ​​en kan hij deze situatie zelfs als normaal accepteren of zelfs het gevoel hebben dat hij geen pijn heeft. Het geeft alleen de juiste informatie als u een episode van acute pijn ervaart, of als het dagelijkse niveau van 'normale' pijn verandert, of als het soort pijn verandert (bijv. 'Hechtingen' in plaats van 'constante pijn' "," brandend "in plaats van" kloppende pijn "), of indien direct gevraagd naar het huidige niveau van zowel chronische als acute pijn.

3. 

   
   
   Herken coping-mechanismen. Als je griep krijgt, voel je je waarschijnlijk een paar dagen of weken ongelukkig, maar doe je best om je routine bij te houden. Mensen met chronische pijn hebben zich waarschijnlijk al heel lang zo gevoeld. Het individu kan een coping-mechanisme hebben aangenomen dat de ware mate van pijn verbergt die hij voelt, anders zou hij niet de kracht hebben om normaal door te gaan met het leven.

4. 

   
   
   Let op de symptomen van depressie. Chronische pijn kan in de tweede plaats depressie veroorzaken. Zou u niet depressief of verdrietig zijn als u maanden of jaren aanhoudende pijn voelde? Hoewel depressie kan bestaan ​​door chronische pijn, wordt chronische pijn niet veroorzaakt door depressie.
   • Depressie kan ervoor zorgen dat sommige mensen minder emotie vertonen, wat de pijn kan maskeren, aangezien degene die eraan lijdt, stopt met het uiten ervan. Let altijd op tekenen van depressie en verwar het niet met pijnstilling.
   • Depressie kan er ook voor zorgen dat mensen meer emoties vertonen (huilen en tranen, angst, prikkelbaarheid, verdriet, eenzaamheid, hopeloosheid, angst voor de toekomst, gemakkelijke opwinding, woede, frustratie, overmatig praten vanwege medicatie / behoefte om te luchten / gebrek slaap). Dit, evenals het pijnniveau, kan variëren van dag tot dag, van uur tot uur, van minuut tot minuut.
   • Een van de ergste dingen die u kunt doen, is iemand met chronische pijn in de steek laten. Verlating geeft haar gewoon nog een reden om depressief te zijn, zich eenzaam te voelen en niet erg positief te zijn. Probeer op elke mogelijke manier aanwezig te zijn en steun te bieden.

5. 

   Respecteer fysieke beperkingen. Bij veel ziekten vertonen we duidelijke tekenen van de aandoening, zoals verlamming, koorts of botbreuken. Bij chronische pijn is er echter geen manier om te weten of iemand op een bepaald moment in staat is om met een beweging om te gaan. Je kunt haar gezichtsuitdrukking of lichaamstaal niet altijd interpreteren.
   • De patiënt weet misschien van de ene op de andere dag niet hoe hij zich zal voelen als hij wakker wordt. Elke dag zal moeten worden aangepakt en geaccepteerd. Dit kan voor iedereen erg verwarrend zijn, maar het is erg frustrerend voor de patiënt.
   • Als de persoon in staat is om tien minuten op te staan, betekent dit niet dat hij twintig minuten of een uur kan staan. Het feit dat ze gisteren dertig minuten heeft kunnen opstaan, wil niet zeggen dat ze vandaag hetzelfde zal kunnen doen.
   • Bewegingsbeperking is niet de enige beperking die iemand met chronische pijn kan ervaren. Ook het vermogen om te zitten, lopen, focussen en sociaal te zijn kan worden beïnvloed.
   • Wees erg begripvol als de persoon zegt dat hij moet gaan zitten, liggen, in bed moet blijven of medicijnen moet nemen direct. Waarschijnlijk heeft hij geen keus en kan hij het niet uitstellen alleen omdat hij ergens of middenin een activiteit is. Chronische pijn heeft geen afspraak.

6. 

   Let op de tekenen van pijn. Grimassen, opwinding, prikkelbaarheid, stemmingswisselingen, handenwringen, gekreun, slaapstoornissen, tandenknarsen, lage concentratie, verminderde activiteit en misschien zelfs zelfmoordgedachten schrijven kunnen duiden op lijden en pijn. Wees gevoelig voor de situatie.

7. 

   Weet dat chronische pijn waar is. U denkt misschien dat de patiënt met chronische pijn alleen naar de dokter gaat omdat hij aandacht wil, omdat hij het leuk vindt of omdat hij hypochonder is. Wat hij in feite doet, is een verbetering van de kwaliteit van leven zoeken en in het algemeen wil hij de oorzaak van de pijn ontdekken, als die niet bekend is. Niemand wil zich slecht voelen, maar de patiënt heeft geen keus.

8. 

   Erken dat je jezelf niet in zijn schoenen kunt verplaatsen. Pijn is erg moeilijk te omschrijven. Het wordt op een persoonlijke manier gevoeld en is zowel fysiek als psychologisch gebaseerd. Zelfs als je veel empathie hebt, denk nooit dat je precies weet hoe de patiënt zich voelt. Je weet natuurlijk hoe je je voelt, maar we zijn allemaal verschillend en het is onmogelijk om te weten wat de ander op de huid voelt.

Deel 2 van 3: Ondersteuning bieden

1. 

   Oefen empathie. Empathie hebben betekent proberen de gevoelens, perspectieven en gedragingen van anderen te begrijpen, de wereld door hun ogen zien. Gebruik die kennis als leidraad voor uw acties en voor wat u tegen de persoon gaat zeggen. Mensen met chronische pijn verschillen in sommige opzichten van jou, maar ze lijken ook erg op elkaar, dus concentreer je op wat jullie allebei gemeen hebben en probeer de verschillen te begrijpen.
   • Ziek zijn betekent niet dat de persoon geen mens meer is. Hoewel de persoon die het probleem heeft het grootste deel van de dag met aanzienlijke pijn doorbrengt, heeft hij nog steeds dezelfde verlangens als een gezond persoon. Hij wil ook genieten van werk, familie, vrienden en vrijetijdsbesteding.
   • Deze patiënt kan het gevoel hebben dat hij gevangen zit in een lichaam waarover hij weinig of geen controle heeft. Pijn brengt alles wat je zou willen doen buiten bereik en kan bijdragen aan het ontstaan ​​van gevoelens als hopeloosheid, verdriet en depressie.
   • Probeer je te herinneren hoeveel geluk je hebt dat je fysiek in staat bent om alle dingen te doen die je wilt. Dus stel je voor dat je dat niet zou kunnen.

2. 

   Respecteer degenen die pijn hebben en probeer hun best te doen. Ze kunnen proberen het te overwinnen door er gelukkig en normaal uit te zien, zo vaak als ze kunnen. Deze mensen leven hun leven met zoveel mogelijk inspanning. Onthoud dat wanneer de persoon in deze toestand zegt dat hij pijn heeft, dat komt doordat hij pijn heeft!

3. 

   luister. Een van de beste dingen die u voor een patiënt met chronische pijn kunt doen, is naar hem luisteren. Om een ​​goede luisteraar te zijn, moet u opletten en proberen te begrijpen wat hij in zijn hart voelt, zodat u kunt begrijpen hoe hij is en wat hij echt nodig heeft.
   • Maak duidelijk dat u wilt horen wat de patiënt te zeggen heeft. Veel mensen met chronische pijn hebben het gevoel dat anderen ze niet geloven of maken ze belachelijk omdat ze zwak zijn.
   • Probeer te ontcijferen wat ze verbergt of minimaliseert door middel van lichaamstaal en toon.
   • Sta jezelf toe kwetsbaar te zijn. Als je iets deelt, hebben de twee partijen iets te bieden. Om een ​​sterke band van empathie te creëren en de uitwisseling echt zinvol te maken, is het nodig om ook je ware gevoelens, overtuigingen en ervaringen te onthullen.
   • Lees dit artikel om te leren hoe u goed kunt luisteren.

4. 

   Worden geduldig. Als je denkt dat je ongeduldig bent of wilt dat de patiënt "gewoon het leven accepteert en volgt", loop je het risico hem schuldgevoelens op te leggen, waardoor je vastbeslotenheid om te vechten wordt ondermijnd. Hij wil waarschijnlijk de aanbeveling opvolgen en doorgaan met zijn leven, maar hij heeft geen kracht of vermogen om het te overwinnen vanwege de pijn.
   • Wees niet ontmoedigd als de patiënt gevoelig lijkt. Hij heeft veel meegemaakt. Chronische pijn verwoest het lichaam en de geest. Ze doen hun best om te gaan met uitputting en irritatie door pijn, maar het lukt niet altijd. Probeer ze te accepteren zoals ze zijn.
   • Een persoon met chronische pijn moet mogelijk op het laatste moment een afspraak annuleren. Als dit het geval is, vat het dan niet persoonlijk op.

5. 

   Wees behulpzaam. De chronische pijnpatiënt is sterk afhankelijk van gezonde mensen om hem te ondersteunen of om hem thuis te bezoeken als hij zich te slecht voelt om te vertrekken. Soms heeft hij hulp nodig met winkelen, koken, schoonmaken, problemen oplossen of zelfs babysitten. Hij heeft misschien hulp nodig om naar de dokter te gaan. Je kunt de brug zijn naar het 'normale' leven en hem helpen contact te houden met de dingen in het leven die hij mist en die hij wanhopig wil hervatten.
   • Veel mensen bieden hulp, maar als ze die nodig hebben, komen ze niet. Als u hulp aanbiedt, moet u uw belofte nakomen. De persoon die aan het probleem lijdt, is afhankelijk van uw zorg.

6. 

   Breng verantwoordelijkheden in evenwicht als verzorger. Als u samenwoont met iemand die aan chronische pijn lijdt of iemand die in dergelijke omstandigheden voortdurend steun geeft, moet u uw eigen leven in evenwicht houden. Als u niet zorgt voor uw eigen behoeften, gezondheid en harmonie tussen het persoonlijke en professionele leven, kan het erger zijn als u dicht bij iemand met chronische pijn bent. Wees geen uitgeputte verzorger die niet voor uzelf zorgt en roep andere mensen op om te helpen om vrij te nemen. Zorg zo goed mogelijk voor de patiënt, maar zorg ook voor jezelf.

7. 

   Behandel hem waardig. Hoewel de chronisch zieke is veranderd, denkt hij hetzelfde. Onthoud wie hij was en de dingen die hij deed voordat de pijn zo erg werd. Hij is nog steeds de slimme persoon die de kost verdiende van zijn werk, maar hij moest opgeven omdat hij geen keus had. Wees aardig, attent en onderschat hem niet.
   • Als je een zieke straft omdat hij iets niet kan afmaken, voelt hij zich slechter en laat hij zien dat je hem echt niet begrijpt. Wie met dit probleem leeft, heeft meer verdragen dan de meesten kunnen begrijpen. Probeer te begrijpen waarom ze niet verder kon komen.

8. 

   Betrek het in je leven. Het is niet omdat de patiënt bepaalde activiteiten niet vaak kan doen of omdat hij een aantal andere activiteiten heeft geannuleerd voordat u hem niet mee uit moet vragen of zijn programma's voor hem moet verbergen. Er kunnen enkele levensvatbare dagen zijn waarop hij activiteiten kan ondernemen. Chronische pijn isoleert je genoeg! Begrijp dit en nodig hem zeker uit.

9. 

   Bied een knuffel aan. In plaats van hem te adviseren over wat hij moet doen om de pijn te genezen, leef je in en geef hem een ​​zachte knuffel om te laten zien dat je er bent om ondersteuning te bieden. Hij is al bij verschillende artsen geweest die hem hebben geïnformeerd over manieren om chronische pijn te behandelen of te verbeteren.
   • Plaats vaak een hand op iemands schouder om hem te troosten. Denk eraan om aardig te zijn. Gebruik een zachte aanraking, iets dat u zal helpen er verbinding mee te maken.

Deel 3 van 3: Weten wat je moet zeggen

1. 

   Laat motiverende lezingen over aan uw kinderen en gymcollega's. Realiseer je dat chronische pijn onstabiel is en dat een motiverend gesprek zelfs verergerend en demoraliserend voor de patiënt kan zijn. Als je wilt dat hij iets doet, vraag dan of hij het kan en respecteer het antwoord.
   • Probeer niet te zeggen: "Maar je deed dit eerder!", Of "Kom op, ik weet dat je het kunt!"
   • Praat niet over de waarde van lichaamsbeweging en frisse lucht. Voor degenen die chronische pijn hebben, omdat ze deze niet alleen niet helpen, maar ook vaak verergeren. Als je hem vertelt dat je moet oefenen of iets moet doen om 'jezelf van het probleem af te leiden', kan dat je frustreren. Als hij deze activiteiten ooit of altijd zou kunnen doen, zou hij het doen.
   • Een andere uitspraak die pijn doet is: "Je moet harder werken, harder werken." Vaak kan het uitvoeren van een enkele eenvoudige activiteit gedurende een korte of lange periode meer schade en fysieke pijn veroorzaken - om nog maar te zwijgen van de hersteltijd, die intens kan zijn.
   • Het is niet nodig om tegen iemand met chronische pijn te zeggen "Je bent erg gevoelig", "Je moet hier beter mee omgaan" of "Je moet dit voor zo en die doen". Natuurlijk is hij gevoelig! Je hebt geen idee wat ze doormaken en wat het betekent om zoveel pijn en zorgen onder ogen te zien.

2. 

   Speel niet voor de dokter. Een persoon met chronische pijn staat voortdurend in contact met artsen, worstelt om beter te worden en doet alles goed.Het kan zijn dat u de verkeerde begeleiding krijgt, vooral als u geen gezondheidswerker bent en geen idee heeft wat deze persoon doormaakt.
   • Wees voorzichtig bij het suggereren van alternatieve medicijnen en behandelingen. Geneesmiddelen op recept, zelfzorggeneesmiddelen en alternatieve therapieën kunnen bijwerkingen en onbedoelde gevolgen hebben.
   • Sommige patiënten vinden de suggesties misschien niet leuk, maar niet omdat ze niet willen verbeteren. Ze hebben er misschien van gehoord en het geprobeerd. Misschien zijn ze niet klaar om met een andere behandeling om te gaan, wat een nieuwe last kan worden voor uw toch al overbelaste leven. Behandelingen die niet werken, veroorzaken emotionele pijn met mislukking, waardoor iemand zich op zichzelf slechter kan voelen.
   • Als er iets is dat mensen met een bepaalde vorm van chronische pijn heeft genezen of heeft geholpen, vergelijkbaar met die van uw kennis, praat dan met hem wanneer hij ontvankelijk lijkt en bereid is te luisteren. Wees voorzichtig bij het invoeren van het onderwerp.
   • Houd geen toespraken over medicijnen als de medicatie is voorgeschreven door een arts. Pijnbestrijding is moeilijk te beheersen en soms heeft deze persoon meer medicatie nodig dan anderen. Tolerantie is GEEN verslaving.
   • Wees niet kritisch over het zoeken naar illegale drugs door mensen met chronische pijn.

3. 

   Gebruik nooit gemaakte zinnen. Denk niet dat je alles weet door dingen te zeggen als: "Wel, het leven is zo, je zult hiermee moeten omgaan", of "Je komt er snel overheen", "Tot die tijd moet je je best doen", of, het ergste van alles: "Je ziet er heel goed uit" enz. Zulke zinnen zijn een manier om afstand te nemen van de patiënt. Ze verslechteren meestal de toestand van de persoon en zorgen ervoor dat ze de hoop verliezen.
   • Personen die aan het probleem lijden, weten hoe ze zich voelen en zijn zich zeer bewust van hun situatie, dus probeer uw mening over het lijden van anderen niet op hen te projecteren.
   • In plaats van dat soort dingen te zeggen, kun je ondersteunende zinnen zeggen, zoals: "Hoe overwin je jezelf?"

4. 

   Vergelijk gezondheidsproblemen niet. Zeg niet: "Ik heb dit meegemaakt en het gaat nu goed." Dit soort dingen toont uw gebrek aan begrip en geeft de patiënt het gevoel een mislukking te zijn omdat hij het probleem niet heeft overwonnen en weet dat anderen veel beter zouden reageren als ze in dezelfde situatie zouden zijn.

5. 

   Wees positief. Het is vreselijk om met chronische pijn te leven, maar het is nog erger als mensen de zieken opgeven, het verkeerd interpreteren of negativiteit verspreiden. Elke dag van zijn leven kan moeilijk en erg eenzaam zijn. Je voortdurend steunen, hoop geven en liefde tonen zijn fundamentele zaken.
   • Troost iedereen die zo is en laat zien dat je aanwezig bent in zijn leven. Een trouwe vriend is een redder in nood!

6. 

   Vraag naar behandeling. Lees hoe tevreden hij is met de behandeling. Het is belangrijk om te vragen of hij de behandeling bevredigend vindt en of hij de pijn draaglijker vindt. Mensen stellen zelden ‘bruikbare’ vragen die chronisch zieken kunnen helpen om zich open te stellen en te zeggen wat ze voelen.

7. 

   Vraag hem hoe het met hem gaat. Zorg ervoor dat u een chronische patiënt vraagt ​​"hoe gaat het met u?" gewoon omdat het antwoord ongemakkelijk kan zijn. Dit is misschien de enige gelegenheid om te laten zien dat u om zijn welzijn geeft. En als het je niet bevalt wat je hoort, onthoud dan dat het zijn reactie is, niet jouw mening.
   • Wanneer een persoon zich uiteindelijk voor iemand openstelt, moet niet worden gezegd dat hij "veel over het probleem praat" of dat "dit zijn enige onderwerp is". Erken dat pijn waarschijnlijk een grote plaats in haar leven zal innemen. Ze wil misschien niet praten over zaken als vakantiereizen, winkelen, sporten of roddelen.

8. 

   Weet dat stilte ook goed is. Soms is het goed om de stilte te delen, en de patiënt is gelukkig alleen maar iemand bij zich te hebben. Je hoeft niet elke minuut stilte te vullen met een gesprek. Uw aanwezigheid zegt veel meer!

9. 

   Geef het toe als je geen antwoord hebt. Gebruik geen modewoorden of mooie beweringen die niet op feiten zijn gebaseerd om uw onwetendheid te verbergen. Zelfs de medische gemeenschap weet niet veel over chronische pijn. Het kan geen kwaad 'ik weet het niet' te zeggen en vervolgens voor te stellen er meer over te weten te komen.

Tips

• Een glimlach kan meer verbergen dan u denkt.
• Bied aan om naar de apotheek, het postkantoor te gaan, iets te koken, elke vorm van hulp.
• Onthoud dat ongemak of pijn en fysieke bekwaamheid op dezelfde dag sterk kunnen variëren.
• Hoewel het moeilijk is, kan het lonend zijn om voor iemand te zorgen die ziek is of met chronische pijn leeft. Je kunt getuige zijn van goede dagen en hem soms als zichzelf zien handelen. De persoon voor wie je zorgt, evenals anderen, erkent en waardeert alles wat voor hem wordt gedaan.
• Denk goed na over de verantwoordelijkheid die betrokken is bij de zorg voor iemand die ziek is voordat je met hem gaat daten. Begrijp dat er veel komt kijken en als je een vraag hebt, ook al is het maar een kleine, PROBEER jezelf dan NIET te overtuigen. Je bent ofwel bereid dit te doen, of je moet beide respecteren en een situatie niet forceren. Geloven dat u niet in staat zult zijn om voor iemand met gezondheidsproblemen te zorgen, maakt u nog geen slecht persoon. Wat jou tot een slecht persoon maakt, is dat je de ander pijn doet of hem zelfs de schuld geeft dat hij ziek is.
• Vergeet niet dat degene die aan chronische pijn lijdt, net zo normaal is als u, ook al heeft hij een andere worsteling. De persoon wil gezien en gewaardeerd worden voor wat hij is.
• Degene die aan chronische pijn lijdt, verzint het niet, en hij is ook geen hypochonder.

Waarschuwingen

• Chronische pijn verhoogt het risico op zelfmoord omdat het wordt geassocieerd met depressie, hogere doses opiaten voor pijnbeheersing en pijn die ondraaglijk kan worden. Zoek professionele hulp als u of iemand die u kent met chronische pijn tekenen van een ernstige depressie vertoont of als u suïcidaal bent. Het is ook mogelijk om contact op te nemen met het Life Valuation Centre (CVV) in uw stad, door te bellen naar 141 of het lokale postnummer. Raadpleeg de telefoonlijst op de website.