Inhoud

• Stappen

Bilirubine wordt geproduceerd als bijproduct van het vervangen van oude bloedcellen door nieuwe. De lever is verantwoordelijk voor het afbreken van bilirubine, zodat het kan worden uitgescheiden. Hoge concentraties bilirubine in het bloed (hyperbilirubinemie) leiden tot geelzucht (gele verkleuring van de huid en het oogwit), wat duidt op leverproblemen. Veel baby's hebben in de eerste levensweek last van geelzucht. Volwassenen kunnen ook hoge bilirubinespiegels hebben als gevolg van een leveraandoening. De behandelingen voor baby's en volwassenen zijn verschillend. Door meer te weten te komen over de effecten en oorzaken van bilirubine in deze twee gevallen, is het mogelijk om de aandoening nauwkeuriger te identificeren en te behandelen.

Stappen

Deel 1 van 2: Bilirubinespiegels bij baby's verlagen

1. 

   
   
   Beoordeel de risicofactoren van de baby voor hyperbilirubinemie. De factoren die tot hoge bilirubinespiegels leiden, kunnen erfelijk zijn, omgevingsfactoren of verband houden met andere gezondheidsproblemen.
   • Premature baby's zullen minder snel bilirubine verwerken omdat ze niet voldoende ontwikkelde levers hebben.
   • Pasgeborenen met een bloedgroep die onverenigbaar is met die van de moeder - een aandoening die bekend staat als ABO-systeemincompatibiliteit - kunnen hogere bilirubinespiegels in het bloed hebben.
   • Als de baby wordt geboren met veel blauwe plekken, kan de afbraak van rode bloedcellen het bilirubinegehalte in het bloed verhogen.
   • Sommige pasgeborenen kunnen "geelzucht in de moedermelk" ontwikkelen om twee redenen: de aanwezigheid van bepaalde eiwitten in dit type melk of de onvoldoende inname van melk door de baby, wat leidt tot uitdroging.
   • Het hoge bilirubinegehalte bij sommige baby's kan het gevolg zijn van lever-, bloed- of enzymstoornissen. Bovendien kunnen pasgeborenen een infectie hebben die een verhoogd bilirubine veroorzaakt.

2. 

   
   
   Geef de kleine regelmatig borstvoeding. De arts zal de juiste hoeveelheid bepalen, die tot 12 keer per dag kan zijn bij baby's met geelzucht.
   • De pasgeborene kan uiteindelijk minder moedermelk drinken vanwege problemen met het zuigen. Er zijn borstvoedingsadviseurs die zijn opgeleid om moeders te helpen bij het voeden van hun baby's.
   • Door het vaker te voeren, wordt de stoelgang verhoogd, waardoor bilirubine wordt geëlimineerd.
   • Als verhoogde borstvoeding de bilirubinespiegel niet verlaagt, kan de kinderarts dieet- of moedermelkformules aangeven als aanvulling op het dieet van de pasgeborene.

3. 

   
   
   Vraag uw kinderarts of fototherapie mogelijk is. Deze behandeling bestaat uit het blootstellen van de baby aan licht van blauwe en groene stralen. De lichtgolven gaan door het lichaam van de baby en bereiken het bloed, waarbij bilirubine wordt omgezet in materialen die door het lichaam kunnen worden uitgescheiden.
   • De pasgeborene moet radiopake bescherming dragen om schade aan de ogen te voorkomen. Bovendien kan tijdens de therapie een luier worden geplaatst.
   • De baby zal hoogstwaarschijnlijk regelmatig ontlasting hebben, met zachte, groenachtige ontlasting. Deze bijwerkingen zijn normaal bij fototherapie en verdwijnen wanneer de behandelingen worden gestopt.
   • Hoewel direct natuurlijk licht kan helpen om de bilirubinespiegel te verlagen, is dit geen aanbevolen behandeling vanwege de moeilijkheid om het niveau van blootstelling aan zonlicht en de lichaamstemperatuur van het kind tijdens het proces te meten en te controleren.

4. 

   Analyseer de mogelijkheid om glasvezel-fototherapie (biliblanket) te gebruiken.
   • Deze methode van fototherapie bestaat uit het gebruik van vezeloptische materialen die direct tegen de baby worden geplaatst en hem volledig aan licht blootstellen. Het zorgt ervoor dat de baby veilig kan zijn en door de moeder kan worden verzorgd zonder de behandeling te onderbreken.
   • Biliblanket kan de huid van de baby er bevlekt, witachtig of roodachtig laten uitzien, maar dit maakt deel uit van het behandelingsproces en verdwijnt nadat de bilirubinespiegel is gedaald.

5. 

   Bespreek andere vormen van behandeling met de arts. Als de geelzucht wordt veroorzaakt door een infectie of een andere medische aandoening, zoals een verhoogde afbraak van rode bloedcellen, kan de arts andere behandelmethoden aanbevelen, zoals bloedtransfusie of het gebruik van medicijnen.

Deel 2 van 2: Het verminderen van bilirubine bij volwassenen

1. 

   Beoordeel de gezondheidsstatus om aandoeningen te identificeren die de bilirubinespiegel bij volwassenen kunnen verhogen. Het bilirubineproductiesysteem kan op drie momenten problemen opleveren: voor, tijdens en na de productie van de stof. Elk van deze problemen kan het gevolg zijn van een reeks gerelateerde aandoeningen:
   • Volwassenen kunnen geelzucht ontwikkelen door ongeconjugeerde of indirecte bilirubinemie wanneer het probleem zich voordoet vóór de productie van bilirubine. Het wordt meestal veroorzaakt door de reabsorptie van een groot bloedstolsel of door hemolytische anemie.
   • Tijdens de productie van bilirubine kunnen volwassenen geelzucht ontwikkelen door bepaalde virussen, zoals hepatitis of Epstein-Barr, auto-immuunziekten en overmatig alcoholgebruik of bepaalde medicijnen, zoals paracetamol, steroïden en orale anticonceptiva.
   • Als de volwassene geelzucht krijgt door stoornissen na de productie van bilirubine, kan het probleem in de galblaas of pancreas zitten.

2. 

   Een dokter raadplegen. Als u geelzucht heeft, moet u een onderzoek ondergaan om uw bilirubinespiegel te beoordelen. Geelzucht kan een ernstiger gezondheidsprobleem verbergen. Over het algemeen zal de arts proberen de ziekte te vinden en te behandelen en te veroorzaken, waarbij complicaties worden verholpen. Geelzucht zelf wordt meestal niet behandeld. In sommige gevallen zal de professional een medicijn voorschrijven om jeuk, een veel voorkomend symptoom van deze aandoening, te bestrijden.
   • Enkele andere symptomen gaan gepaard met geelzucht, waardoor de arts de oorzaak kan achterhalen:
     • Kortdurende geelzucht - die wordt veroorzaakt door infecties - kan gepaard gaan met koorts, koude rillingen, buikklachten en andere griepachtige symptomen.
     • Wanneer de ziekte wordt veroorzaakt door cholestase - de onderbreking van de galcirculatie - kan er jeuk, gewichtsverlies, donker gekleurde urine en dunne ontlasting optreden.

3. 

   Controleer of de persoon met een hoog bilirubinegehalte geen zeldzame medische aandoening heeft. Sommige medische aandoeningen kunnen leiden tot hoge niveaus van bilirubine en geelzucht.
   • Het Gilbert-syndroom is een genetische leveraandoening. Patiënten hebben veel lagere hoeveelheden leverenzymen nodig om bilirubine af te breken. Ondanks dat ze aanwezig zijn sinds de geboorte, kunnen de symptomen - waaronder geelzucht, vermoeidheid, zwakte en gastro-intestinaal ongemak - pas op de adolescentie verschijnen.
   • Het Crigler-Najjar-syndroom is een uiterst zeldzame aandoening en wordt ook veroorzaakt door een enzymtekort. Deze ziekte kent twee soorten; de meest voorkomende, het Arias-syndroom, kan worden behandeld zodat de patiënt een normale of bijna normale levensverwachting heeft.
   • Mensen met sikkelcelanemie of een ander bloedprobleem hebben ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van geelzucht.

4. 

   Beperk alcoholgebruik. Alcohol kan de lever aantasten, waardoor de bilirubinespiegel stijgt, dus probeer niet meer in te nemen dan de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid (één of twee glazen, afhankelijk van de leeftijd). Voor sommige personen kan de arts de totale eliminatie van alcoholgebruik aanbevelen, wat de lever op drie manieren kan beschadigen:
   • Overtollig vet in levercellen. Deze aandoening staat bekend als leververvetting of leververvetting. Veel mensen met dit probleem hebben geen symptomen, maar als ze verschijnen, zijn ze in de vorm van vermoeidheid en ongemak.
   • Leverschade en ontsteking veroorzaken. Dergelijke symptomen kunnen wijzen op alcoholische hepatitis, met de mogelijkheid van braken, buikpijn en koorts. Soms is het voldoende om geen alcohol te gebruiken om de situatie van alcoholische hepatitis om te keren.Dit kan ook het gevolg zijn van virale of auto-immuunhepatitis.
   • Het verstoren van de werking van de lever. Levercirrose wordt gekenmerkt door fibrose en ernstige orgaanschade, waardoor het vermogen om voedsel te verwerken en schadelijke stoffen uit het bloed te verwijderen afneemt.

5. 

   Zorg voor een gezond dieet en gewicht. Studies hebben aangetoond dat obesitas schadelijker kan zijn voor de lever dan alcoholgebruik. Obesitas kan zelfs bij kinderen levervet veroorzaken.
   • Vezelrijk voedsel is geweldig voor de lever, zoals fruit, groenten en volle granen.
   • Sommige voedingsmiddelen hebben een grotere kans om de lever aan te vallen, vooral voedingsmiddelen met veel vet, suiker of zout. Daarnaast moeten gefrituurd voedsel en rauwe of onvoldoende verhitte zeevruchten worden vermeden.

6. 

   Bescherm uzelf tegen hepatitis. Hepatitis A, B en C worden allemaal veroorzaakt door virussen die de lever op een negatieve manier beïnvloeden. Neem de volgende voorzorgsmaatregelen om te voorkomen dat u deze ziekten oploopt:
   • Vaccinatie tegen hepatitis B wordt voor alle mensen kort na de geboorte aanbevolen. Het hepatitis A-vaccin is daarentegen geïndiceerd voor sommige personen bij wie de kans op het ontwikkelen van de ziekte groter is of die naar gebieden met een hoog risico reizen.
   • Als u naar plaatsen met veel hepatitis reist, moet u zich vóór het instappen laten vaccineren.
   • Hepatitis kan ook worden opgelopen door risicovol gedrag, zoals het gebruik van intraveneuze medicijnen en onbeschermde seks.

7. 

   Wees heel voorzichtig bij het innemen van medicijnen. Houd er rekening mee dat sommige medicijnen, waaronder vrij verkrijgbare ontstekingsremmers en geneesmiddelen op recept, zoals geneesmiddelen die gericht zijn op het verlagen van cholesterol, antibiotica en anabole steroïden, ook toxische hepatitis kunnen veroorzaken. Raadpleeg een arts als u vermoedt dat de medicijnen schadelijk kunnen zijn voor de lever.
   • Sommige alternatieve remedies - die voorheen als gunstig werden beschouwd voor de lever en de goede werking ervan - zijn getest en vastgesteld dat ze leverschade veroorzaken. Het is essentieel om een ​​afspraak te maken voor een medische afspraak voordat u alternatieve geneesmiddelen gebruikt. Groene thee wordt vaak gebruikt om ziekten te behandelen en bevat kruiden die schadelijk kunnen zijn voor de lever, evenals kava-extract en smeerwortel-, maretak- en kalotjesplanten.
   • De lever is verantwoordelijk voor het afbreken van medicijnen, dus ze kunnen je tijdens zo'n proces aanvallen. Het vrij verkrijgbare medicijn dat het meest schadelijk is voor de lever, is paracetamol.