Inhoud

• Stappen
• Waarschuwingen

Malabsorptie is een aandoening die optreedt wanneer een ontsteking, ziekte of letsel het vermogen van voedingsstoffen om in de dunne darm te absorberen vermindert. Er zijn verschillende oorzaken die tot een slechte opname leiden, zoals kanker, coeliakie en de ziekte van Crohn. Door de symptomen van malabsorptie te identificeren en een passende behandeling te krijgen, is het mogelijk de aandoening te behandelen en te voorkomen dat deze zich opnieuw voordoet.

Stappen

Deel 1 van 2: De symptomen van malabsorptie herkennen

1. 

   Maak uzelf vertrouwd met de risicofactoren die tot malabsorptie leiden. Iedereen kan het ervaren, maar bepaalde factoren kunnen het risico op het lijden aan de aandoening vergroten. Als u zich bewust bent van het risico, kunt u het effectiever identificeren.
   • Als het lichaam bepaalde spijsverteringsenzymen niet aanmaakt, kan er sprake zijn van malabsorptie.
   • Aangeboren, structurele of pancreas-, galblaas-, lever- of darmafwijkingen kunnen het risico op het probleem vergroten.
   • Ontstekingen, infecties en verwondingen in het darmkanaal vergroten ook de kans op het ontstaan ​​van de aandoening. Het verwijderen van delen van de darm kan invloed hebben.
   • Stralingstherapie verhoogt het risico op malabsorptie.
   • Bepaalde aandoeningen en ziekten - zoals de ziekte van Crohn, coeliakie, aids, kanker en chronische leveraandoeningen - maken de patiënt vatbaarder voor verminderde opname van voedingsstoffen.
   • Er is een hoog risico op malabsorptie bij het gebruik van bepaalde antibiotica, zoals tetracycline en colestyramine, naast laxeermiddelen en soortgelijke middelen.
   • Als u onlangs naar Zuidoost-Azië, het Caribisch gebied, India of landen bent gereisd waar vaker problemen met darmparasieten voorkomen, ga dan naar een arts om te beoordelen of er een parasitaire infectie is die leidt tot een tekort aan voedingsstoffen.

2. 

   
   
   Identificeer mogelijke symptomen. Malabsorptie heeft verschillende duidelijke symptomen, die kunnen variëren van mild tot ernstig, afhankelijk van de voedingsstoffen die het lichaam niet kon opnemen. Identificeer manifestaties die mogelijk lijken om zo snel mogelijk de beste behandeling te krijgen.
   • Gastro-intestinale problemen - zoals chronische diarree, opgeblazen gevoel, gasvorming en krampen - zijn de meest voorkomende symptomen. Bovendien kan er overtollig vet in de ontlasting zitten, waardoor deze consistenter en anders van kleur wordt.
   • Veranderingen in massa (vooral gewichtsverlies) is een veelvoorkomend gevolg.
   • Zwakte en vermoeidheid kunnen gepaard gaan met malabsorptie.
   • Bloedarmoede of overmatig bloeden zijn ook manifestaties van onvoldoende opname van voedingsstoffen. Bloedarmoede kan het gevolg zijn van een tekort aan vitamine B12, foliumzuur of ijzer, terwijl een tekort aan vitamine K zware bloedingen kan veroorzaken.
   • Lijden aan dermatitis en nachtblindheid duidt op een mogelijk tekort aan vitamine A.
   • Hartritmestoornissen en onregelmatige hartritmes kunnen optreden als gevolg van onvoldoende kaliumspiegels en andere elektrolyten.

3. 

   
   
   Observeer lichaamsfuncties. Sommige lichaamsfuncties signaleren problemen met de opname van voedingsstoffen, waardoor niet alleen de symptomen gemakkelijker worden geïdentificeerd, maar ook de diagnose wordt gesteld en zo snel mogelijk de juiste behandeling wordt gegeven.
   • Let op lichte, zachte, consistente en sterk ruikende ontlasting. Ze kunnen ook aan elkaar kleven en moeilijk uit het toilet te verwijderen zijn.
   • Controleer uw maag op een opgeblazen gevoel of winderigheid na het nuttigen van bepaald voedsel.
   • Vochtophoping - een aandoening die oedeem wordt genoemd - kan leiden tot zwelling in de benen, enkels of voeten.

4. 

   
   
   Let op structurele zwakheden. Malabsorptie kan het lichaam verzwakken, zoals spierzwakte en broze botten. Let op veranderingen in botten, spieren en zelfs het haar wanneer u de aandoening vermoedt en behandeling zoekt.
   • De haarlokken kunnen erg droog worden en meer dan normaal uitvallen.
   • Sommige mensen zullen merken dat ze zich niet ontwikkelen en dat de spieren niet gedefinieerd zijn, zelfs niet bij oefeningen. Soms worden ze zelfs nog meer verzwakt.
   • Pijn in botten of spieren en zelfs neuropathie kunnen wijzen op bepaalde soorten malabsorptie van voedingsstoffen.

Deel 2 van 2: Een diagnose stellen en behandelen

1. 

   Een dokter raadplegen. Raadpleeg zo snel mogelijk een arts als u een van de symptomen of tekenen van malabsorptie of een verhoogd risico op het ontwikkelen van dit probleem waarneemt of voelt. Een vroege diagnose is belangrijk om tot een betere behandeling van het probleem te komen.
   • De arts zal de aandoening kunnen diagnosticeren op basis van een gedetailleerde patiëntgeschiedenis.
   • Hij kan ook verschillende tests bestellen om te bevestigen met de diagnose van malabsorptie.

2. 

   Meld symptomen aan de dokter. Het is belangrijk om de manifestaties die optreden te identificeren, op te schrijven en te informeren tijdens het consult. Dit zal u niet alleen helpen uw symptomen nauwkeuriger uit te leggen, maar het zorgt er ook voor dat specifieke informatie niet over het hoofd wordt gezien.
   • Omschrijf in detail wat u voelt. Gebruik bijvoorbeeld omschrijvende woorden als u last heeft van stoten en krampen, zoals "ernstige zwelling", "scherpe pijn" of "ernstige pijn". Deze termen kunnen nuttig zijn bij het beschrijven van veel lichamelijke symptomen.
   • Vertel hoe lang u al last heeft van de symptomen. Hoe specifieker het is, hoe gemakkelijker het voor de arts zal zijn om de aandoening te achterhalen die ertoe heeft geleid.
   • Merk op hoe vaak gastro-intestinale manifestaties voorkomen. Deze informatie helpt ook de arts, die de onderliggende oorzaak van de symptomen kan achterhalen. Zeg bijvoorbeeld: "Ik heb elke dag veel winderigheid en constante ontlasting" of "Af en toe merk ik dat er oedeem aan mijn voeten zit".
   • De arts moet op de hoogte zijn van alle veranderingen in uw leven, zoals verhoogde stress.
   • Als u medicijnen gebruikt die astma verergeren, informeer dan de professional.

3. 

   Laat u testen en krijg een diagnose. Als de arts een slechte opname van voedingsstoffen vermoedt, kan hij na de fysieke tests laboratoriumtests bestellen, naast het stellen van verschillende vragen over symptomen, waarbij andere oorzaken worden uitgesloten. De tests zullen de diagnose van de aandoening bevestigen.

4. 

   Verzamel een ontlastingsmonster. Hoogstwaarschijnlijk zal een ontlastingstest worden besteld wanneer malabsorptie van voedingsstoffen wordt vermoed. Het helpt de diagnose te bevestigen en de professional te begeleiden bij het bepalen van de meest effectieve behandeling.
   • Overtollig vet zal worden opgezocht in het ontlastingsmonster, omdat in veel gevallen van slechte opname van voedingsstoffen ook de vetopslag onvoldoende is. De arts kan voorstellen om één tot drie dagen vet te eten, waarbij tijdens deze periode ontlastingsmonsters worden verzameld.
   • Het opsporen van bacteriën en parasieten kan ook door de arts worden besteld.

5. 

   Laat bloed- of urinetests uitvoeren. In bepaalde gevallen zal de arts dergelijke tests ook voorschrijven bij het vermoeden van het onvermogen van de patiënt om voedingsstoffen op te slaan, bij het analyseren en detecteren van specifieke tekortkomingen, zoals bloedarmoede, lage eiwitgehaltes en vitamine- en mineralentekorten.
   • De arts zal de plasmaviscositeit, magnesiumconcentratie, vitamine B12, ijzer-, calcium- en folaatspiegels in bloedcellen, antilichamen en stollingsvermogen onderzoeken.

6. 

   Bereid je voor op beeldonderzoeken. Sommige artsen zullen dergelijke tests bestellen om de schade te onderzoeken die is veroorzaakt door malabsorptie. Röntgenfoto's, echografie of computertomografie behoren tot de mogelijkheden voor de professional om de toestand van de darmen beter te kunnen analyseren.
   • Computertomografie of röntgenonderzoeken creëren afbeeldingen van de binnenkant van de buik, waardoor het voor de arts gemakkelijker wordt om niet alleen onvoldoende opname van voedingsstoffen te identificeren, maar ook precies welke gebieden door de aandoening worden beïnvloed. Op die manier kan hij een effectiever behandelplan opstellen.
   • Op de röntgenfoto moet de patiënt roerloos blijven terwijl de apparaattechnicus beelden van de dunne darm vastlegt. Hierdoor zal het veel gemakkelijker zijn om schade in het onderste deel van de darm te vinden.
   • Bij tomografie zal het echter nodig zijn om een ​​paar minuten in een machine te liggen. Dit onderzoek toont de ernst van de darmbeschadiging aan en zal de arts begeleiden bij het bepalen van de meest effectieve behandeling.
   • Abdominale echografie is nuttig bij het diagnosticeren van problemen in de galblaas, pancreas, lever, darmwand of lymfeklieren.
   • Bij sommige tests moet de patiënt een bariumoplossing nemen, zodat de technicus structurele afwijkingen duidelijker kan zien.

7. 

   Test op verlopen waterstof. Dit onderzoek kan een andere optie zijn waarmee de arts rekening houdt, waarbij lactose-intolerantie en vergelijkbare malabsorptietoestanden op basis van suiker worden gevonden, wat helpt bij het bepalen van het behandelplan.
   • Tijdens het examen zal het nodig zijn om te vervallen in een speciale verzamelcontainer.
   • Daarna moet de patiënt een oplossing van lactose, glucose of andere suikers drinken.
   • Andere ademmonsters zullen met tussenpozen van 30 minuten worden verzameld, waarbij waterstofsnelheden en bacteriegroei worden geanalyseerd. Abnormale niveaus van waterstof geven aan dat er iets mis is.

8. 

   Verzamel celmonsters door middel van een biopsie. Minder invasieve tests kunnen duiden op problemen in de darmwand als gevolg van malabsorptie; de arts zal een biopsie van de darmwand voorschrijven voor verdere laboratoriumanalyse.
   • Het biopsiemonster wordt meestal verzameld tijdens een endoscopie of colonoscopie.

9. 

   Volg de behandeling. De arts zal voor elk gediagnosticeerd geval van malabsorptie een andere behandeling voorschrijven op basis van de ernst van de situatie. Er zijn verschillende opties, variërend van de consumptie van vitamines tot ziekenhuisopname in ernstige gevallen.
   • Zelfs bij een vroege behandeling kan het enige tijd duren voordat het lichaam herstelt van deze aandoening.

10. 

    Vervang voedingsstoffen die verloren zijn gegaan. Zodra de arts constateert dat het lichaam de voedingsstoffen niet echt opneemt, worden ter vervanging vloeistof- en vitaminesupplementen voorgeschreven.
    • Milde en matige gevallen kunnen worden behandeld met orale supplementen of kleine doses voedingsrijke intraveneuze vloeistoffen.
    • De arts kan u een dieet met een hogere voedingswaarde-index aanbevelen. De ontbrekende voedingsstoffen zullen in grotere hoeveelheden worden geconsumeerd.

11. 

    Behandel samen met de arts de onderliggende oorzaak. Sommige gevallen van malabsorptie kunnen worden verholpen door de onderliggende oorzaak te behandelen; de exacte behandeling hangt af van het probleem dat leidt tot een slechte opslag van voedingsstoffen. Daarom is het noodzakelijk om de arts nauwlettend in de gaten te houden om te bepalen wat de beste manier is om hem op basis van de omstandigheden te behandelen.
    • Infecties en parasieten kunnen meestal met medicatie worden geëlimineerd, waardoor malabsorptie volledig wordt genezen.
    • Bij coeliakie is het nodig om gluten uit de voeding te verwijderen. Indien veroorzaakt door lactose-intolerantie, kan het nodig zijn om zuivelproducten te vermijden.
    • Pancreasinsufficiëntie kan langdurige toediening van orale enzymen vereisen. Vitaminetekorten kunnen ertoe leiden dat de patiënt de supplementen langer gebruikt.
    • Sommige oorzaken, zoals obstructies en blind-loop-syndroom, vereisen chirurgische ingrepen.

Waarschuwingen

• Maak een afspraak met een arts als u symptomen van malabsorptie opmerkt. Iedereen kan het probleem zelf diagnosticeren, maar alleen gespecialiseerde artsen kunnen de verborgen oorzaken achterhalen en aangeven hoe het het beste kan worden behandeld.