Inhoud

• Stappen

Parvovirus is een uiterst ernstige en zeer besmettelijke virale infectie die honden treft. Het veroorzaakt plotseling braken en diarree, waardoor honden snel uitgedroogd en bloedarmoede krijgen, wat tot de dood kan leiden. Hoewel vaccinatiepreventie beslist de voorkeur verdient boven diagnose en behandeling, zorgt aandacht van de persoon wiens hond mogelijk in gevaar is voor onmiddellijke behandeling en geeft het dier een kans om te herstellen.

Stappen

Deel 1 van 3: Op zoek naar parvovirussignalen

1. 

   Zoek naar de eerste tekenen van de ziekte. De eerste symptomen zijn nogal vaag en omvatten opwinding, koorts, gebrek aan energie en verlies van eetlust. De ziekte en diarree ontwikkelen zich gewoonlijk binnen 24 tot 48 uur.
   • De incubatietijd voor parvo is vijf tot zeven dagen, maar het kan ook twee tot twintig dagen zijn.

2. 

   
   
   Maak je zorgen als de hond moet overgeven en diarree heeft. Diarree veroorzaakt door parvovirus heeft een zeer kenmerkende en andere geur dan gewone diarree. Dieren zijn niet in staat om orale vloeistoffen vast te houden en raken snel uitgedroogd vanwege de ernstige aard van braken en diarree.
   • De hond zal bedwelmd raken en snel in shock raken, waarbij hij het bewustzijn verliest.

3. 

   
   
   Controleer op bloed in de uitwerpselen van de hond. Misschien is het bloed vrij duidelijk vanwege ongecontroleerde diarree. Elke hond die bloed in zijn ontlasting begint te krijgen, moet onmiddellijk naar een dierenarts gaan, vooral als hij niet is gevaccineerd. Zoek een dierenkliniek met spoedeisende zorg en neem de hond op dezelfde dag mee.
   • Isoleer het dier om andere dieren niet in gevaar te brengen. Als u hem meeneemt naar het consult, leg dan aan de receptioniste uit wat uw bezorgdheid is, zodat de kliniek de hond goed kan isoleren.

4. 

   
   
   Wees nog meer alert op tekenen van de ziekte bij puppy's. Te jonge honden die nog niet zijn ingeënt, lopen duidelijk nog steeds het risico om het op te lopen. De idioot kan verwoestend zijn voor de ontwikkelingssystemen van honden en kan ze gemakkelijk doden.
   • Als ze door de acute gastro-intestinale fase (ziekte en diarree) worden gevoerd en overleven, kunnen ze alsnog blijvende schade aan de hartspier oplopen.

5. 

   Gooi andere mogelijke ziekten weg als de hond de vaccins up-to-date heeft. Een hond ouder dan vier maanden die de volledige en bijgewerkte eerste vaccinatie heeft gekregen, moet worden beschermd tegen parvovirus. Daarom is het onwaarschijnlijk (maar niet onmogelijk) dat hij een dergelijk virus zal oplopen.
   • Een niet-gevaccineerde hond of puppy jonger dan 16 weken heeft echter een hoog risico op besmetting als hij in contact komt met het parvo.
   • Dit betekent niet dat u de hond niet meteen naar de dierenarts moet brengen! Een hond die met bloed braakt en ontlast, moet onmiddellijk door een dierenarts worden onderzocht.

Deel 2 van 3: Een diagnose van parvovirus krijgen van de dierenarts

1. 

   Breng de hond naar de dierenarts bij het eerste teken van parvovirus. Het is erg belangrijk om zo snel mogelijk met de behandeling te beginnen. Snelle actie kan het leven van de hond redden, terwijl een late behandeling hem in gevaar brengt.
   • In veel gevallen, vooral bij puppy's, kan de idioot niet vroeg genoeg worden geïdentificeerd om het leven van het huisdier te redden. Het sterftecijfer is een van de meest verwoestende aspecten van de ziekte.

2. 

   Praat met uw dierenarts als een specifieke diagnose nodig is. De gegeven behandeling blijft hetzelfde, ongeacht of het gaat om ernstige hemorragische gastro-enteritis (een andere ziekte met symptomen van braken en bloederige diarree) of parvovirus. Daarom is het over het algemeen niet essentieel om tot een specifieke diagnose te komen. Als u echter over het geld beschikt, zijn er tests die de aard van het probleem kunnen bevestigen.
   • Vraag de dierenarts indien mogelijk om een ​​bloedtest met een volledig bloedbeeld, zodat u het algehele beeld van de hond kunt analyseren. Parvovirus tast het beenmerg aan, en een laag aantal witte bloedcellen bij tekenen van infectie is een sterke indicator voor parvovirus bij honden met de bijbehorende symptomen.
   • Er zijn ook verschillende laboratoriumtests die kunnen worden uitgevoerd op de uitwerpselen van de hond, zoals ELISA., die werkt volgens een soortgelijk principe als een zwangerschapstest, waarbij de kleur verandert in aanwezigheid van parvovirus-eiwitten. De test duurt ongeveer 15 minuten, maar kan af en toe een vals positief of negatief resultaat opleveren.
   • Aanvullende tests kunnen de juistheid van de test bevestigen ELISA. Omdat het naar een extern laboratorium moet worden gestuurd, kunnen de resultaten enige tijd duren. Het laboratorium zoekt het virus onder een elektronenmicroscoop of voert een PCR-test uit, die kleine stukjes parvovirus-DNA in de ontlasting identificeert.

3. 

   Volg de instructies van de dierenarts voor de behandeling. De behandeling omvat intraveneuze therapie met agressieve vloeistof om uitdroging te corrigeren, medicijnen om misselijkheid onder controle te houden en antibiotica als de honden een secundaire infectie hebben. Met een snelle behandeling hoeft de idioot geen doodvonnis te zijn. Zonder behandeling heeft het echter een sterftecijfer van 91%.
   • Sommige clinici zijn succesvol geweest met het gebruik van interferontherapie (IFN), maar dit omvat hoge doses van een duur medicijn en daarom kunnen de kosten te hoog zijn.

Deel 3 van 3: Parvovirus voorkomen

1. 

   Laat uw hond vaccineren. Vaccinatie is zeer effectief bij honden met een goed immuunsysteem, dus doe het zodra het dier oud genoeg is. Dit is de beste en meest effectieve manier om de hond veilig te houden en de verspreiding van de ziekte te stoppen.
   • Puppy's kunnen niet worden gevaccineerd als ze heel jong zijn, omdat ze nog steeds antilichamen bevatten die zijn afgeleid van de moeder (MDA) die in de bloedbaan aanwezig zijn en die de opname van het vaccin verstoren, waardoor het onbruikbaar wordt. Daarom moet het eerste vaccin worden toegediend rond de leeftijd van 16 weken, waarna de MDA het lichaam van het dier al heeft verlaten.

2. 

   Houd niet-gevaccineerde puppy's en puppy's geïsoleerd. Als een hond te jong is om te worden gevaccineerd, moet hij uit de buurt van andere honden worden gehouden. Hoe belangrijk het omgaan met andere dieren ook is, het moet worden uitgesteld vanwege het risico op ziektes.
   • Je moet ook een geïnfecteerde hond geïsoleerd houden. Dit zal helpen om de verspreiding van de infectie te beperken. Praat met je buren zodat ze voorzorgsmaatregelen kunnen nemen om hun dieren te beschermen.

3. 

   Desinfecteer en voer besmette items af. Als u thuis een uitbraak van parvo heeft gehad, loop dan niet het risico om toekomstige honden ter plaatse te besmetten. Bleekmiddel doodt het virus: maak alles heel voorzichtig schoon en gooi items die niet kunnen worden schoongemaakt met het product weg.
   • Als u een hond met parvo heeft gehad, neem dan gedurende ten minste zes maanden na de behandeling van het virus geen puppy in huis, zelfs niet nadat u uw huis met bleekmiddel heeft gedesinfecteerd en items heeft vervangen die niet goed kunnen worden gedesinfecteerd. Het risico voor een puppy is te hoog om het te riskeren en hem bloot te stellen aan dit dodelijke virus.

4. 

   Desinfecteer gebieden waar honden het nodig hebben. Omdat het virus lange tijd in de omgeving kan overleven, is het ideaal om de gebieden die de hond gebruikt zo schoon mogelijk te houden. Als een hond met parvo in een bepaald gebied zijn behoefte heeft gedaan, moet hij worden gedesinfecteerd. Gebruik een oplossing van bleekmiddel en water voor het reinigen, met een verhouding van één deel bleekmiddel op 15 delen water. Giet het mengsel in de externe gebieden die mogelijk zijn geïnfecteerd met parvo.
   • Toch is het mogelijk dat het virus zal overleven. Schoonmaken is beter dan niets, omdat het in ieder geval de overlevingskansen van ziekten verkleint. Zelfs na het ontsmetten van een gebied, mag u er gedurende zes maanden geen ongeïnfecteerde honden naartoe brengen.
   • Parvovirus is extreem resistent en wordt niet geëlimineerd door hoge temperaturen. Het kan 60 minuten tot 60 ° C overleven, wat betekent dat het stoomreiniging en drogen (drogen) kan overleven. Het enige dat je zal doden, is bleekmiddel.

5. 

   Ken de ernst van het virus. Parvovirus veroorzaakt veel schade aan het lichaam omdat het cellen nodig heeft om te scheiden om te kunnen groeien. Het heeft de neiging om de darmwand te koloniseren omdat de cellen daar zich snel delen Deze snelle aanval van cellen leidt tot een snel slopende ziekte.
   • Dit is ook de reden waarom het hart bij honden gevaar loopt, omdat de cellen daar zich snel delen in jonge honden en daarom rijp zijn voor virale kolonisatie.
   • Geïnfecteerde uitwerpselen kunnen een risico vormen voor honden die weken, maanden of zelfs jaren niet zijn gevaccineerd. Dit, gecombineerd met de ernst van de effecten van het virus, is de reden waarom uitbraken van parvovirus zo ernstig en verwoestend zijn.