Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap
• Waarschuwingen

Andere secties

Als u niet kunt stoppen met aan uw gewicht te denken en u vaak moet overgeven of laxeermiddelen gebruikt, is het belangrijk om hulp te zoeken. Hoewel u misschien niet te licht bent, wat een teken is van anorexia, of eetaanvallen, wat kenmerkend is voor boulimie, kan een zuiveringsstoornis (PD) net zo schadelijk zijn voor uw gezondheid. Een zuiveringsstoornis is geclassificeerd als een andere gespecificeerde voedings- of eetstoornis (OSFED) en u kunt samenwerken met een specialist in eetstoornissen om de aandoening te behandelen. Met hulp en ondersteuning kunt u zich beter voelen over uw lichaamsbeeld en uw gezondheid herstellen.

Stappen

Methode 1 van 3: De symptomen van een zuiveringsstoornis herkennen

1. 

   Let op fysieke tekenen van een zuiveringsstoornis, zoals geschaafde knokkels of bevlekte tanden. Als u vaak moet braken, kunnen uw tanden verkleurd raken en kunt u gebitsproblemen krijgen. Bovendien kunt u gebroken bloedvaten in uw ogen, gezicht en nek opmerken. Uw wangen en keel kunnen ook opzwellen en u kunt laesies of eeltplekken op uw knokkels zien.
   • Als u reinigt met laxeermiddelen, diuretica of klysma's, ziet u geen veranderingen in uw wangen, ogen of knokkels, maar u kunt regelmatig last krijgen van diarree.

2. 

   
   
   Controleer of u regelmatig reinigt na het eten. Mensen met een zuiveringsstoornis eten geen eetbuien, maar u kunt de aandoening hebben als u de behoefte voelt om te zuiveren na het eten van een standaardmaaltijd.
   • U kunt zelfs vasten als u een zuiveringsstoornis heeft, omdat u probeert af te vallen.

3. 

   
   
   Herken stemmingswisselingen of prikkelbaarheid die op een zuiveringsstoornis kunnen duiden. Bedenk of u zich verdrietig of angstig heeft gevoeld over uw lichaam en of deze zorg uw werk, sociale of persoonlijke leven heeft verstoord. U kunt zich meer prikkelbaar of depressief voelen als u een zuiveringsstoornis heeft.
   • Houd er rekening mee dat u zich niet altijd angstig of geïrriteerd voelt. Stemmingswisselingen zijn een teken van een zuiveringsstoornis, dus u kunt zich soms tevreden of gelukkig voelen.

4. 

   
   
   Erken negatieve lichaamsproblemen die je hebt. Denk aan uw lichaamsbeeld om te bepalen of u PD heeft. Wees eerlijk over hoe je jezelf ziet. Mensen met PD zijn bang om aan te komen of zijn geobsedeerd door hun lichaamsvorm.
   • Mensen met PD hebben de neiging om buitensporig te trainen in een poging hun gewicht of lichaamsvorm onder controle te houden.

5. 

   Let op tekenen van uitdroging of lage elektrolyten. Regelmatig spoelen kan leiden tot uitdroging en verstoringen van de elektrolytenbalans, die te zien zijn in laboratoriumrapporten op het kantoor van uw arts. Controleer op tekenen van uitdroging, zoals onregelmatig urineren, donkere urine, extreme dorst, vermoeidheid, duizeligheid en verwarring. Let ook op tekenen van een verstoorde elektrolytenbalans, zoals krampen, onregelmatige hartslag, duizeligheid en verwarring.
   • Als u voor laboratoriumwerk naar uw arts gaat, vraag hem dan om te controleren of u uitgedroogd bent of een verstoorde elektrolytenbalans heeft.

6. 

   Leer het verschil tussen zuiveringsstoornis en boulimie. Hoewel PD overeenkomsten vertoont met boulimie, is het grootste verschil dat je geen zin hebt om eetaanvallen te hebben als je PD ervaart.
   • Sommige mensen met PD hebben niet zoveel of zo intense symptomen als mensen bij wie boulimie is vastgesteld.

   Wist u? Veel mensen met een zuiveringsstoornis hebben een normaal gewicht of licht overgewicht, wat vergelijkbaar is met mensen met boulimie. Aan de andere kant is ondergewicht meestal een teken van anorexia.

Methode 2 van 3: een medische diagnose krijgen

1. 

   Maak een afspraak met uw arts. Als u niet zeker weet of u een zuiveringsstoornis heeft, maar vermoedt dat u dit zou kunnen, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Aangezien een zuiveringsstoornis geen aandoening is die vanzelf overgaat, is het belangrijk om een ​​diagnose te stellen, zodat u begrijpt hoe u de aandoening kunt behandelen.
   • Indien onbehandeld, kan een zuiveringsstoornis leiden tot complicaties, zoals uitdroging, spierverlies, maagzweren en overlijden.

2. 

   Schrijf een lijst met vragen of opmerkingen op om mee te nemen naar de afspraak. Het is begrijpelijk als u nerveus bent over de afspraak. Om een ​​deel van de druk weg te nemen, bereidt u zich voor op het bezoek door uw symptomen, vragen die u aan de arts wilt stellen en eventuele zorgen die u wilt bespreken op te schrijven.
   • Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: "Ik hou er niet van om in het openbaar uit eten te gaan of openbare toiletten te gebruiken. Ik ben bang dat ik bij elke maaltijd te veel eet, maar alle anderen eten hetzelfde."

   Tip: Houd een dagboek bij of schrijf uw exacte zuiveringsgewoonten op, zoals hoe u reinigt, wanneer u reinigt en hoe u zich in deze tijden voelt. Al deze informatie kan uw arts helpen een juiste diagnose te stellen.

3. 

   Neem een ​​vriend of familielid mee als u zich gesteund wilt voelen. Het is normaal dat u zich angstig of overweldigd voelt over de afspraak, dus vraag iemand om met u mee te gaan voor ondersteuning. Uw vriend of familielid kan u naar de afspraak brengen en deelnemen aan het examen als u dat wilt.
   • Het kan handig zijn om een ​​andere persoon te hebben die u vertrouwt en die om u geeft tijdens de afspraak. Ze kunnen vragen stellen waar u misschien niet aan denkt en kunnen u helpen alles te onthouden wat de dokter u zegt.

4. 

   Laat u lichamelijk onderzoeken en geef uw volledige medische geschiedenis op. Op de afspraak zal uw arts een grondig lichamelijk onderzoek doen, waarbij hij u bijvoorbeeld zal wegen, bloed afnemen en in uw mond kijken. Ze zullen u vragen naar uw lichamelijke en geestelijke gezondheidsgeschiedenis en naar de geschiedenis van naaste familieleden.
   • Als je bang bent om tijdens de afspraak gewogen te worden, vraag dan of je achterover op de weegschaal kunt staan ​​zodat je het nummer niet ziet.

5. 

   Maak kennis met een specialist in eetstoornissen. Als uw huisarts denkt dat u een zuiveringsstoornis heeft, zal hij u doorverwijzen naar een specialist. U zult nog steeds met uw arts overleggen totdat u de specialist ontmoet, dus neem gerust contact met hem op als u vragen of opmerkingen heeft.
   • Als uw arts u niet doorverwijst naar een specialist en u denkt dat u een zuiveringsstoornis heeft, maak dan een afspraak met een andere arts. Het is belangrijk om de hulp te krijgen die u nodig heeft.

Methode 3 van 3: Behandeling van zuiveringsstoornis

1. 

   Praat met uw arts of specialist over een persoonlijk behandelplan. Omdat zuiveringsstoornissen uniek zijn voor elke persoon met de aandoening, moet u een gespecialiseerd behandelplan opstellen dat aan uw behoeften voldoet. De meeste behandelplannen combineren therapie, vooral als u zich ook bezighoudt met psychische problemen, voedingsadvies en deelname aan steungroepen.
   • U staat in nauw overleg met de specialist om te beslissen welke behandelmethoden werken en welke niet.

   Tip: Als een poliklinische behandeling niet werkt, vraag dan uw arts naar een intensieve intramurale behandeling. Dit is vooral belangrijk als u al te maken heeft met gezondheidsproblemen die worden veroorzaakt door zuivering, zoals een verstoorde elektrolytenbalans. Een intramurale behandeling kan uw herstel helpen.

2. 

   Werk samen met een therapeut om de oorzaken van uw zuiveringsstoornis aan te pakken. Er zijn verschillende therapieën die u kunt proberen, afhankelijk van uw specifieke toestand. Uw therapeut zal waarschijnlijk cognitieve gedragstherapie (CGT) aanbevelen om u te helpen uw denkproces over voedsel en uw lichaamsbeeld aan te passen.
   • Naast het veranderen van hoe u denkt of voelt, kunt u acceptatie- en commitment-therapie proberen om uw gedrag rond voedsel te veranderen.

   Tip: U kunt vragen stellen over dialectische gedragstherapie, die u helpt positieve gewoonten te ontwikkelen en uzelf te leren accepteren.

3. 

   Praat met een voedingsdeskundige om te creëren plannen voor gezond eten. Ze hebben ervaring met het maken van plannen op basis van caloriebehoeften die ook aan uw voedingsbehoeften voldoen. Door met de voedingsdeskundige samen te werken, kunt u een positieve houding ontwikkelen ten opzichte van eten en eten.
   • U kunt ook met geregistreerde diëtisten werken.

4. 

   Maak kennis met een steungroep terwijl u omgaat met een zuiveringsstoornis. U bent niet de enige die uw toestand beheert. Zoek naar ondersteuningsgroepen voor eetstoornissen in uw gemeenschap en ga naar bijeenkomsten om te praten met anderen die u hebt meegemaakt wat u doormaakt.
   • Als je geen lokale steungroepen kunt vinden, kijk dan online of er een zuiveringsstoornisgroep is waar je lid van kunt worden.

5. 

   Vraag uw arts naar medicatie om onderliggende aandoeningen te behandelen. Als uw arts u ook de diagnose depressie of angst stelt, kan hij of zij antidepressiva of angststoornissen voorschrijven. Medicatie nemen om andere psychische problemen te behandelen, kan uw stressniveaus verminderen, zodat u uw zuiveringsstoornis beter kunt behandelen.
   • Er zijn geen medicijnen die eetstoornissen genezen, maar het behandelen van andere psychische problemen kan uw welzijn verbeteren.

6. 

   Start een hobby of oefen om uw angst te beheersen. Omgaan met een zuiveringsstoornis kan soms vermoeiend aanvoelen, dus doe activiteiten die stress verlichten en je helpen ontspannen. Door actief te zijn of nieuwe vaardigheden aan te leren, kunt u uw zelfrespect verbeteren en uw gedachten afleiden van zuivering. Overweeg om te proberen:
   • Meditatie of mindfulness-instructie
   • Yoga
   • Dans of pilates
   • Kunst lessen

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Waarschuwingen

• Zelfs als u de diagnose van een zuiveringsstoornis heeft, heeft u nog steeds hetzelfde behandelingsniveau nodig als wanneer u de diagnose anorexia of boulimie zou hebben gekregen. Als u niet de juiste behandeling krijgt, kan de reinigingsopdracht uitgroeien tot een andere eetstoornis.