Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen

In de ideale wereld zou slaan niet eens moeten bestaan. Maar sommige ouders denken dat dit in meer extreme gevallen de enige uitweg is. Dit artikel is niet bedoeld om deze daad te promoten of te ontmoedigen, maar om ouders te laten begrijpen wat er achter deze straf schuilgaat en hoe ze deze op de best mogelijke manier kunnen toepassen.

Slaan is het onderwerp van veel discussie en de meeste psychologen bevelen het niet aan als een vorm van discipline. Toch denken veel mensen dat deze straf, wanneer ze met zorg wordt toegepast, even effectief is als andere. De beslissing om het te gebruiken of niet, is aan de ouders en moet altijd in overeenstemming zijn met de wetten.

Stappen

Deel 1 van 3: Geweldloos disciplineren

1. 

   Doe het rustig aan. Sla uw kind nergens voor. Probeer allereerst alles in het gesprek op te lossen met een niet-gewelddadige methode. Maar als u denkt dat dit de enige manier is, zorg er dan voor dat alle andere opties eerder zijn uitgeput.
   • Sporadisch slaan (zeer lichte klopjes bij kinderen tussen twee en zes jaar die ongehoorzaam waren aan een andere vorm van lichtere discipline) is volgens sommige onderzoeken in het begin minder riskant.

2. 

   
   
   Vraag rustig waarom het kind deed wat hij deed. Misschien had ze niet eens door dat ze iets verkeerds had gedaan of wat er was gebeurd verkeerd had geïnterpreteerd. Door middel van een gesprek weet u of uw kind zich niet realiseerde dat hij de verkeerde beslissing had genomen of dat hij zich niet eens slecht gedroeg.
   • Als je te overstuur bent om kalm te blijven, zeg dan gewoon "nu ben ik erg nerveus en heb ik wat tijd nodig om te kalmeren". Als dat gebeurt, ontsnap dan aan de verwarring, haal diep adem en pas dan op wat er is gebeurd.

3. 

   
   
   Praat met het kind over de gevolgen van zijn of haar daden. Oudere vrouwen kunnen met eigen ogen zien wanneer ze iets verkeerds doen. Vraag hen hoe ze denken dat andere mensen denken over wat er is gebeurd of wat de gevolgen zijn van wat ze hebben gedaan. Je kunt geweldloze communicatie gebruiken en spreken in de eerste persoon, in situaties als "als je zoiets doet, voel ik me zo". Hier zijn enkele voorbeelden:
   • 'Hoe denk je dat je zus was toen je haar speeltje brak?'
   • 'Toen ik je niet op de markt vond, maakte ik me grote zorgen. Ik heb je nodig om altijd dicht bij me te zijn, om te weten dat alles goed met je is. "
   • 'Hoe denk je dat papa zich voelde toen hij de poep uit de kuip moest schoonmaken?'

4. 

   
   
   Kijk of uw kind echt gestraft moet worden. Niet elke leermogelijkheid hoeft straf te omvatten.
   • Als hij bijvoorbeeld na een gesprek zijn gedrag verandert, hoeft hij hem niet meer te straffen: hij heeft zijn lesje geleerd.
   • Soms moet je leren. Er zijn momenten dat we teveel van onze kinderen verwachten of ze in stressvolle situaties brengen, waarvan ze niet weten hoe ze ermee om moeten gaan. Kinderen hebben niet altijd de nodige tools om zaken op een volwassen manier op te lossen. Laat het in dergelijke gevallen los en houd de volgende keer rekening met de beperkingen van uw kind.

5. 

   Kies ervoor om les te geven zonder een beroep te doen op het fysieke. Wees standvastig en geduldig wanneer u uw kind streng onderricht en leg de gevolgen van zijn daden uit. Slaan mag nooit de eerste hulpbron zijn als er veel andere manieren zijn om het te disciplineren.
   • Zeg een heel duidelijk nee. Geef een kort, duidelijk antwoord op een meer rigide toon, zoals 'je kunt de bal niet in de gezichten van mensen trappen'.
   • Aandacht trekken. Als uw kind erg klein is, klap dan hoog genoeg in uw handen om hun aandacht te trekken. Zeg dan een ferme "nee" of herinner haar op dezelfde toon aan de regels.
   • Presenteer de logische consequenties. Vertel uw kind dat hij de rotzooi die hij heeft gemaakt op moet ruimen, iets moet repareren dat kapot is gegaan of moet betalen voor iets dat niet kan worden gerepareerd. Daarmee leert hij zijn fouten te corrigeren. (Als hij te klein is om schoon te maken of ergens voor te betalen, help hem dan.)
   • Geef het recht om te kiezen. Geef uw kind twee of drie opties en laat ze kiezen. Als ze veel weerstand vertoont bij het aankleden, zeg dan “wat wil je eerst? Je broek of t-shirt aantrekken? "
   • Compenseren. Als het kind iets voor iemand heeft gedaan, zeg het dan op de een of andere manier goed te maken. Als ze bijvoorbeeld met haar zus heeft gevochten, zeg haar dan dat ze iets aardigs voor haar moet doen door suggesties te geven voor het geval ze zelf niets kan bedenken.
   • Vraag tijd. Plaats het kind op een kruk, zodat het de tijd neemt om te kalmeren of na te denken over wat het heeft gedaan. Je moet haar één minuut per levensjaar geven (voorbeeld: als ze twee jaar oud is, moet ze twee minuten nadenken).
   • Neem privileges. Als uw kind de neiging heeft om anderen te duwen tijdens het spelen, pak dan speelgoed dat hij een tijdje leuk vindt en leg uit waarom.

6. 

   Als u erg boos wordt op uw kind, neem dan wat tijd voor uzelf. Vader zijn is geen gemakkelijke taak en het is normaal om af en toe geduld te verliezen. Als je merkt dat je gaat exploderen, verlaat dan de scène en probeer te kalmeren. Als u meer ontspannen bent, kunt u uw kind disciplineren.
   • Zeg hem: “Ik ben zo boos, ik weet niet eens wat ik moet doen. Ik moet een beetje rusten om mijn hoofd af te koelen. "

7. 

   Als uw kind problemen heeft met iets waar u om gevraagd heeft, help hem dan. Soms, als ze zich niet vaak aan een regel houdt, kan dat zijn omdat ze dat niet kan (en niet uit pure ongehoorzaamheid). Vraag haar wat er mis is met iets doen en begrijp wat er aan de hand is. Werk dan als team samen om de situatie op te lossen.
   • Als het altijd een strijd is om de kamer op te ruimen, kan het helpen van je kind een goede oplossing zijn.

8. 

   Vertel het kind hoe hij de volgende keer kan handelen. Soms misdraagt ​​ze zich omdat ze niet echt wist wat ze aan het doen was. Vraag haar of ze weet wat ze in die situatie had kunnen doen of stel andere manieren voor om met haar om te gaan, als het zich herhaalt. Een goed gesprek kan uw kind helpen te weten hoe het zich in de toekomst moet gedragen.
   • Als het kind ermee instemt zich de volgende keer beter te gedragen, hoeft hij hem niet eens te straffen. Leg anders een straf op op basis van de gevolgen van wat ze heeft gedaan, zoals de rotzooi opruimen of je excuses aanbieden aan degenen die haar pijn hebben gedaan. Waar het om gaat, is leren en daarvoor is bestraffing niet altijd nodig.

9. 

   Waardeer het goede gedrag van uw kind. Laat hem weten dat jij er ook bent om te herkennen wanneer hij het goed doet. Dus je motiveert hem om altijd het goede te doen. Hieronder vindt u enkele voorbeelden van hoe u moet handelen:
   • "Gefeliciteerd met het wachten op jouw beurt om op de schaal te spelen!"
   • “Ik zag dat je goed speelde met je broer, zonder met hem te vechten of zoiets, want je hebt je les al geleerd. Als je opgroeit, zul je een heel goed mens zijn! "
   • 'Bedankt voor het snel aantrekken van je schoenen! Nu hebben we nog meer tijd om in het park te spelen! "

10. 

    Wees een goed rolmodel. Uw kind leert zich te gedragen door naar u te kijken, dus gedraag u zoals u wilt dat hij handelt, ook al let hij niet op. Na verloop van tijd zal het uiteindelijk uw gewoonten overnemen.
    • Vermijd hypocrisie. Als je je kind een klap geeft en vervolgens zegt dat het verkeerd is om anderen te slaan, zal hij je niet serieus nemen.

Deel 2 van 3: Voorbereiden op slaan

1. 

   Heb je alle andere opties uitgeput? Billenkoek mag alleen als laatste redmiddel worden gebruikt, nadat alle hierboven beschreven niet-fysieke straffen zijn geprobeerd. Denk goed na voor alles en wees er 100% zeker van dat u dit echt wilt doen, voordat u uw kind vertelt dat hij een schouderklopje zal krijgen.
   • Lichamelijke straffen zijn in verschillende landen verboden en hoewel het in uw land legaal is, kunnen er verschillende beperkingen gelden.
   • Begrijp dat veel mensen slaan als een soort misbruik beschouwen, vooral als je hard slaat. Als u voorstander bent van deze vorm van straf, sla dan nooit hard met iets anders dan uw hand en laat geen sporen achter op het kind. Kindermishandeling is een misdrijf en de Voogdijraad zal worden bijeengeroepen.
   • Lees meer over andere vormen van discipline dan slaan.

2. 

   Lees wat onderzoek zegt over de gevolgen van slaan. Veel langetermijnonderzoeken tonen aan dat fysieke straffen gedrag eerder erger dan beter maken. Nadat het kind is geslagen, voelt het zich afgewezen, wrokkig en denkt het dat de ouders niet van hem houden. In plaats van te leren om niets verkeerds te doen, leert ze niet gepakt te worden. Bovendien tonen onderzoeken ook aan dat mensen die in hun kinderjaren aan fysieke straffen worden onderworpen, meer kans hebben om:
   • Minder grijze stof in de hersenen hebben;
   • Huidige leermoeilijkheden;
   • Ontwikkel mentale problemen, zoals depressie en angst;
   • Misbruik van drugs en alcohol;
   • Vertrouw mensen niet;
   • Wees beledigend in relaties;
   • Zich bezighouden met criminele activiteiten;
   • Jong doodgaan.
   • Overweeg dit onderzoek en bedenk of lichamelijke straf echt een goede optie is. Het beste is misschien om een ​​alternatief te vinden, zoals wordt voorgesteld in de sectie "Disciplining op een niet-gewelddadige manier". Maar als u denkt dat dit de enige manier is, volgt u de onderstaande stappen.

3. 

   Kies een plek om uw kind te straffen. Doe dit nooit in het bijzijn van anderen, vooral niet als ze vrienden of broers of zussen van het kind zijn. Dit creëert een gevoel van wrok dat negatief bijdraagt ​​aan haar opleiding. Het is nog belangrijker om wat privacy te hebben als je liever op je blote billen slaat.
   • Slaan is sterk genoeg. Maak het niet erger door uw kind te vernederen in het bijzijn van andere mensen.

4. 

   Laat het kind weten dat het slaan een gevolg zal zijn van zijn of haar gedrag. Ze is waarschijnlijk verdrietig, boos, wrokkig en zelfs in paniek. Deze reacties zijn normaal en u moet ermee omgaan en uw beslissing vasthouden.
   • Het is normaal dat het kind voor, tijdens en na het slaan huilt. Straf dit soort gedrag niet.
   • Probeer nog een laatste waarschuwing te geven, zoals "Ik tel tot tien, als je haar haar niet loslaat, word je geslagen". Soms is dit voldoende om het kind onder controle te houden.

Deel 3 van 3: Aaien

1. 

   Gebruik bij het slaan alleen uw handen en altijd in de open positie. Anders zou je het kind pijn kunnen doen.
   • Als je gek bent, lucht dan je hoofd en pas geen fysieke straffen toe.

2. 

   Als u ringen gebruikt, verwijder deze dan. Ze kunnen zowel uw kind als uw handen pijn doen, en dat is niet de bedoeling. Als je iets in je zakken hebt waardoor je kind zich misschien ongemakkelijk voelt op schoot, haal het er dan ook uit.
   • Op je blote billen slaan helpt om te zien of je je kind pijn doet en op het juiste moment stopt, maar het laat je ook minder beschermd en kan nog steeds een vernederende uitwerking hebben.

3. 

   Buig het over je schoot. Ga zitten en plaats het kind op uw benen, met het gezicht naar beneden. Vraag haar dan niet op te staan ​​en te zeggen wanneer ze er klaar voor is.

4. 

   Ontspan een hand en alle spieren, terwijl u de andere stevig op de rug van het kind legt. Het is ook belangrijk dat ze niet kronkelt en dat haar benen stevig zijn.
   • Zeg niets tijdens het slaan. Laat het later met uw kind praten.

5. 

   Geef jezelf een klein schouderklopje en vermijd hard te slaan. Er is niet veel kracht voor nodig om een ​​kind te disciplineren en het teveel ervan kan pijn doen. Bovendien is de betekenis van deze actie veel belangrijker dan de pijn die het veroorzaakt. Luister dus altijd naar je kind om te zien of hij te hard slaat.
   • Bewaar een veilige afstand tot de geslachtsdelen, het stuitje en de nieren van uw kind om u geen pijn te doen.

6. 

   Wees dan heel duidelijk tegen uw kind. Zeg hem dat je altijd van hem zult houden, zelfs als hij de verkeerde keuzes maakt. Benadruk het idee dat je weet dat hij een goed persoon is, dat hij gewoon een slechte beslissing heeft genomen en nooit, onder geen enkele omstandigheid, enige andere straf dan fysiek zal geven. Slaan mag alleen gevolgd worden door onmiddellijke vergeving.
   • Na een pak slaag kan het kind het gevoel hebben dat hij een slecht persoon is of dat u niet van hem houdt. Deze misvattingen kunnen later uiteindelijk tot nog erger gedrag leiden.
   • Dwing het kind na het slaan niet om genegenheid te ontvangen als hij dat niet wil. Onderzoek toont aan dat aanhankelijk zijn voor een kind nadat het hem fysiek heeft gestraft, het gevoel van angst kan verergeren. Dit kan je in verwarring brengen, omdat je denkt dat ouders onvoorspelbaar zijn. Als ze naar de kamer wil rennen, laat haar dan gaan.
   • Pas op dat je geen dingen zegt als "Ik doe dit alleen omdat ik van je hou". Als je kind ontdekt dat geweld een onderdeel is van liefde, dan kan het zijn dat hij het normaal vindt dat zijn partner hem slaat als hij opgroeit, of dat hij zelf de agressor is. Er is veel onderzoek dat slaat op huiselijk geweld.

Tips

• Gebruik niet vaak fysieke straffen. Als u uw kind altijd een klap moet geven, betekent dit dat deze methode niet werkt (aangezien elk kind anders is dan het andere) of dat hij eraan went, wat onder geen enkele omstandigheid mag gebeuren. Slaan moet iets heel punctueels zijn, wat maar een paar keer per jaar gebeurt (en wanneer het gebeurt).
• De beste leeftijd om spanking in de discipline van het kind te introduceren, is tussen de vier en vijf jaar. Geef jongere kinderen nooit fysieke straffen, en als ze oud genoeg zijn om te begrijpen wat er aan de hand is, praat dan voordat ze hun toevlucht nemen tot spanking.
• Kies geen straf op basis van het geslacht van het kind. Als een meisje degene is die zich slecht gedraagt, heb je het geduld om te praten, maar als je een jongen bent, ga je meteen slaan, het is heel oneerlijk. Dit kan hem zelfs nog meer boos maken, dus je moet altijd zowel meisjes als jongens disciplineren.
• Het kind moet weten waarom hij wordt geslagen.

Waarschuwingen

• Klop altijd op je achterste, waarbij je vooral het hoofd en de romp vermijdt.
• Als er wetten in uw regio zijn die slaan reguleren of verbieden, respecteer deze dan.
• Onthoud dat, zelfs als het kind zich nog niet in dat stadium bevindt, de kont een geseksualiseerd deel van het lichaam is. Slaan in deze regio kan leiden tot sadomasochistisch gedrag als je opgroeit.
• Sla nooit een kind als je boos bent.
• Als u besluit uw kind in het openbaar een klap te geven, wees dan bereid om te worden geconfronteerd met mensen die deze praktijk veroordelen, aangezien niet iedereen het eens is met dit soort straffen.
• In Brazilië is elke vorm van fysieke straf in leeromgevingen verboden.
• Aai een kind alleen als u de ouder of wettelijke voogd van het kind bent (tenzij zij u hiervoor toestemming hebben gegeven). Een oppas, bijvoorbeeld, mag een kind nooit een klap geven.
• Tieners slaan of blote billen kunnen als misbruik worden beschouwd.
• Sla nooit voertuigen in beweging, vooral niet in het openbaar vervoer.
• Als er geen manier is en je je toevlucht moet nemen tot slaan, geef dan geen andere vorm van straf, want dit is genoeg.