Inhoud

• Stappen
• Tips
• Waarschuwingen

De tenen bestaan ​​uit kleine botten (vingerkootjes genoemd) die vatbaar zijn voor breuken bij blootstelling aan plotseling trauma. De meeste fracturen in de tenen worden fracturen genoemd spanning, inspanning of overbelasten, zijnde een kleine oppervlakkige scheur die niet ernstig genoeg is om de botten verkeerd uit te lijnen of het huidoppervlak te breken. In minder voorkomende situaties kan een teen zo worden verpletterd dat de botten volledig worden verbrijzeld (fractuur fijngemaakt) of, in andere gevallen, zodat de botten radicaal niet goed uitgelijnd raken en uit de huid steken (breuk Open​Inzicht in de ernst van uw voetblessure is cruciaal, aangezien dit het behandelprotocol bepaalt dat moet worden gevolgd.

Stappen

Methode 1 van 4: De diagnose ontvangen

1. 

   
   
   Maak een afspraak met een huisarts. Als u plotselinge teenpijn ervaart door een trauma en merkt dat deze na een paar dagen niet weggaat, maak dan een afspraak met een arts. Hij zal uw vinger en voet onderzoeken, vragen stellen over hoe het ongeval is ontstaan ​​en in sommige situaties röntgenfoto's maken om de omvang van het letsel en het type breuk te bepalen. De professional die u vertrouwt, is echter mogelijk geen musculoskeletale specialist, dus u moet mogelijk worden doorgestuurd naar een professional met meer gespecialiseerde training.
   • De meest voorkomende symptomen van een gebroken teen zijn onder meer ernstige pijn, zwelling, stijfheid en, meestal, blauwe plekken als gevolg van inwendige bloedingen. Lopen wordt moeilijk, en rennen of springen bijna onmogelijk zonder ondraaglijke pijn.
   • Andere soorten beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg die kunnen helpen bij de diagnose en behandeling van gebroken vingers, zijn onder meer osteopaten, podotherapeuten, chiropractoren en fysiotherapeuten.

2. 

   
   
   Raadpleeg een specialist. Kleine stressfracturen, de aanwezigheid van botfragmenten en kneuzingen worden niet als ernstige medische aandoeningen beschouwd, maar ernstig gedeukte tenen of verplaatste fracturen vereisen bijna altijd chirurgische ingreep, vooral als het om de grote teen of hallux gaat. Medisch specialisten zoals de orthopedist (specialist in botten en gewrichten) of de fysio (specialist in spieren en botten) kunnen de ernst van uw fractuur beter inschatten en een passende behandeling aanbevelen. Gebroken tenen kunnen soms verband houden met ziekten en problemen die botten aantasten of verzwakken, zoals botkanker, botontstekingen, osteoporose of complicaties die verband houden met diabetes - de medisch specialist dient hier rekening mee te houden bij het onderzoek van uw teen.
   • Röntgenfoto's, botscans, MRI's, CT-scans en echografie zijn enkele van de modaliteiten die specialisten kunnen gebruiken bij de diagnose van uw gebroken teen.
   • Gebroken tenen zijn meestal het gevolg van het laten vallen van iets zwaars op uw voet of door met uw vinger tegen iets hards en onbeweeglijks te tikken.

3. 

   
   
   Begrijp wat het type fractuur is en wat de meest geschikte behandelingen zijn. Vraag uw arts om de diagnose duidelijk uit te leggen (inclusief het type breuk) en om verschillende behandelingsopties voor het letsel te geven, aangezien eenvoudige stressfracturen meestal thuis kunnen worden behandeld. Aan de andere kant is een verminkte, verdraaide of vervormde teen meestal het teken van een ernstigere breuk, en het is het beste om deze onder professionele zorg achter te laten.
   • De kleinste (vijfde) en grootste (eerste) vingers breken vaker dan de andere.
   • Dislocaties in de gewrichten kunnen de tenen buigen, waardoor ze op een breuk lijken. In dergelijke gevallen zullen lichamelijk onderzoek en röntgenfoto's onderscheid maken tussen de twee problemen.

Methode 2 van 4: Stressfracturen behandelen

1. 

   Gebruik de R.G.C.E.​Het meest effectieve behandelprotocol voor kleine musculoskeletale letsels (inclusief stressfracturen) wordt afgekort als R.G.C.E., bestaande uit rust uit, ijs-, compressie en verhoging​De eerste stap is rust - stop tijdelijk alle activiteiten om het letsel op te lossen. Vervolgens moet cryotherapie (ijs gewikkeld in een dunne handdoek of bevroren gelpacks) zo snel mogelijk op de gebroken vinger worden gebruikt om inwendige bloedingen te stoppen en ontstekingen te verminderen, bij voorkeur terwijl uw been op een stoel of stapel wordt opgetild. Kussens (die ook bestrijdt ontstekingen). IJs moet 10 tot 15 minuten per uur worden aangebracht, waarna deze frequentie wordt verminderd naarmate de pijn en zwelling de komende dagen afnemen. Door het ijs tegen de voet aan te drukken met een compressieverband of een elastische spalk, kun je ook de ontsteking onder controle houden.
   • Trek het compressieverband niet te strak aan en laat het niet langer dan 15 minuten per keer op zijn plaats zitten, aangezien de volledige beperking van de bloedcirculatie nog meer schade aan uw voet kan veroorzaken.
   • De meeste gebroken tenen aan de voeten genezen zonder problemen, meestal binnen vier tot zes weken. Na die periode kunt u langzaamaan terugkeren naar uw sportieve activiteiten.

2. 

   Neem vrij verkrijgbare pijnstillers. De arts kan ontstekingsremmers aanbevelen, zoals ibuprofen, naproxen of aspirine, of veel voorkomende pijnstillers, zoals paracetamol, om ontstekingen en pijn die verband houden met het letsel te bestrijden.
   • Deze medicijnen zijn meestal sterk voor de maag, lever en nieren. Om deze reden is het belangrijk dat ze niet langer dan twee weken achter elkaar worden gebruikt.

3. 

   Verbind uw vingers voor extra ondersteuning. Wikkel de gebroken vinger naast een aangrenzende, intacte vinger, om te ondersteunen en te helpen bij het opnieuw uitlijnen, als er sprake is van verdraaiing. Reinig uw vingers en voeten grondig met alcoholdoekjes en doe dan een sterk, bij voorkeur waterdicht, medisch verband om baden te voorkomen. Vervang de tape gedurende een paar weken om de twee of drie dagen.
   • Gebruik een beetje gaasje of vilt tussen uw vingers om ze bij elkaar te houden en om irritatie van de huid te voorkomen.
   • Voor een eenvoudige, zelfgemaakte spalk die extra ondersteuning biedt, plaatst u gesneden ijslollystokjes aan beide zijden van de teen voordat u deze omwikkelt.
   • Kunt u uw vingers niet verbinden, vraag dan hulp van een huisarts, specialist, chiropractor, podoloog of fysiotherapeut.

4. 

   Draag comfortabele schoenen gedurende vier tot zes weken. Draag direct na het ongeval goed passende schoenen met voldoende ruimte voor uw teen om de zwelling en het verband op te vangen. Geef de voorkeur aan schoenen met harde zolen, resistent en met goede ondersteuning in plaats van trendy opties, en draag geen hakken gedurende ten minste een paar maanden, omdat ze al het gewicht van het lichaam naar voren duwen en de vingers op een serieuze manier opstapelen.
   • Sandalen met een goede ondersteuning en openingen voor de tenen kunnen worden gebruikt als de ontsteking overdreven is, maar vergeet niet dat ze geen enkele bescherming bieden.

Methode 3 van 4: Behandeling van open fracturen

1. 

   Krijg een reductie-operatie. Als de fragmenten van de gebroken vinger niet op één lijn liggen, zal de orthopedisch chirurg de stukjes terug naar hun normale positie manipuleren - een proces dat reductie wordt genoemd. In sommige gevallen kan de reductie worden bereikt zonder invasieve chirurgie, afhankelijk van de hoeveelheid en positie van de botfragmenten. In eerste instantie wordt een plaatselijke verdoving in de vinger geïnjecteerd om de pijn te verdoven. Als de huid door een trauma is gebroken, kunnen hechtingen nodig zijn om de wond te sluiten en plaatselijke antiseptica toe te dienen.
   • Bij open fracturen is tijd cruciaal vanwege het mogelijke bloedverlies en het risico op infectie of necrose (lokale weefselsterfte door zuurstofgebrek).
   • Sterke pijnstillers, zoals verdovende middelen, kunnen worden voorgeschreven totdat anesthesie is toegediend in de operatiekamer.
   • Soms zijn bij ernstige breuken pinnen of schroeven nodig om de botten tijdens de behandeling op hun plaats te houden.
   • De reductie wordt niet alleen gebruikt bij open fracturen, maar ook om elke fractuur met aanzienlijke verplaatsing te behandelen.

2. 

   Gebruik een spalk. Na een verkleining van de gebroken vinger wordt vaak een spalk geplaatst (ter ondersteuning en bescherming tijdens genezing). Als alternatief moet u mogelijk een compressie-opstart gebruiken voor ondersteuning. In beide situaties zult u waarschijnlijk op korte termijn (gedurende twee of drie weken) krukken moeten gebruiken. Op dit punt wordt het ten zeerste aanbevolen om het lopen en rusten te minimaliseren terwijl u uw voet hoog houdt.
   • Hoewel spalken ondersteuning en demping bieden, bieden ze niet veel bescherming, dus het is belangrijk dat u extra oplet dat u tijdens het lopen niet met uw vinger stoot.
   • Tijdens de genezingsfase is het belangrijk dat uw dieet naast vitamine D rijk is aan mineralen, vooral calcium, magnesium en boor, om de botsterkte te bevorderen.

3. 

   Pleister de plaats. Als er meer dan één teen is gebroken of als andere botten aan de voorkant van de voet gewond zijn geraakt (bijvoorbeeld de middenvoetsbeentjes), kan uw arts een gips of glasvezel spalk over het hele ledemaat aanbrengen. Knie-cast pleisters worden aanbevolen als de botfragmenten niet goed gehecht zijn. De meeste gebroken botten genezen vanzelf nadat ze zijn verplaatst en beschermd tegen verder trauma of overmatige druk.
   • Na een operatie, vooral met behulp van een gipsverband, duurt het zes tot acht weken voordat meerdere gebroken vingers volledig genezen, afhankelijk van de locatie en de omvang van het letsel. Na zo lang met het gips te hebben gewerkt, heeft uw voet wellicht wat revalidatie nodig, zoals hieronder wordt beschreven.
   • Na een week of twee kan uw arts nog een serie röntgenfoto's bestellen om er zeker van te zijn dat de botten op één lijn liggen en volledig herstellen.

Methode 4 van 4: Omgaan met complicaties

1. 

   Let op tekenen van infectie. Als de huid is gebroken op een punt in de buurt van de gewonde vinger, heb je een grote kans op het ontwikkelen van een infectie in het bot of de omliggende weefsels. Infecties zwellen op, worden rood, warm en erg gevoelig voor aanraking. Soms destilleren ze pus (wat staat voor hun witte bloedcellen in werking) en ruiken ze vies. Als u een open fractuur heeft gehad, kan uw arts een voorzorgskuur van twee weken met orale antibiotica aanbevelen om te voorkomen dat bacteriën groeien en zich vermenigvuldigen.
   • De arts zal de voet controleren en antibiotica voorschrijven als er een infectie is.
   • Uw arts kan het tetanusvaccin aanbevelen na een ernstige breuk, als dit werd veroorzaakt door perforatie of scheurvorming van de huid.

2. 

   Gebruik orthesen. Orthesen zijn gepersonaliseerde inzetstukken voor schoenen die de voetboog ondersteunen en een verbetering van de biomechanica tijdens het lopen en hardlopen bevorderen. Na een gebroken vinger, vooral als de teen erbij betrokken is, kan de biomechanica van lopen en lopen negatief worden beïnvloed door mank gedrag en het vermijden van het gebruik van het getroffen gebied. Orthesen helpen het risico te verkleinen van mogelijke problemen die andere gewrichten kunnen bereiken, zoals enkels, knieën en heupen.
   • Bij een ernstige fractuur is er altijd een risico op artritis in de aangrenzende gewrichten - orthesen kunnen dit risico minimaliseren.

3. 

   Reken op fysiotherapie. Nadat de pijn en ontsteking zijn verdwenen en de gebroken teen is genezen, merkt u misschien dat het bewegingsbereik of de interne kracht van de voet is verminderd. Als dit het geval is, vraag dan uw arts om u door te verwijzen naar een sportgeneeskundig specialist of fysiotherapeut die een verscheidenheid aan krachtoefeningen, rekoefeningen en gepersonaliseerde therapieën kan aanbieden die uw bewegingsbereik, balans, coördinatie en kracht verbeteren.
   • Andere gezondheidswerkers die kunnen helpen bij de revalidatie van vingers en tenen zijn onder meer podotherapeuten, osteopaten en chiropractoren.

Tips

• Als u diabetes of perifere neuropathie heeft (verlies van gevoel in uw tenen), verbind uw tenen dan niet - u zult niet kunnen bepalen of de band te strak zit of dat er luchtbellen ontstaan.
• Het is niet nodig om volledig inactief te worden na het breken van uw teen, maar het is belangrijk om u te concentreren op activiteiten die ter plaatse minder druk uitoefenen, zoals zwemmen of gewichtheffen met uw bovenlichaam.
• Na ongeveer tien dagen kan het overschakelen van cryotherapie op vochtige warmte (met een rijst- of bonenpad dat in de magnetron wordt verwarmd) helpen bij het verzachten van vingerpijn en het stimuleren van de bloedcirculatie.
• Als alternatief voor ontstekingsremmers en pijnstillers voor gebroken vingers, kan acupunctuur pijnverlichting bieden en ontstekingen helpen verminderen.

Waarschuwingen

• Nee gebruik dit artikel als vervanging voor gezondheidszorg! Vraag altijd advies aan een arts.