Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Andere secties

Details kunnen het verschil maken tussen saai gelezen en aangrijpend verhaal, of tussen een zwak argument en een sterk argument. Met name details kunnen beschrijvingen tot leven brengen, waardoor een "versleten paar sneakers" verandert in "een paar Air Jordans met gerafelde veters en het loopvlak dat allang is versleten". Hoewel de instellingen en karakters van fictie en literaire non-fictie het meest profiteren van gedetailleerd schrijven, zijn er een aantal stappen die u kunt nemen om meer details in elk schrijven te krijgen, van gedetailleerd onderzoek doen tot het uitroeien van bijwoorden tot het oproepen van zintuigen zoals smaak en ruiken.

Stappen

Methode 1 van 3: Details toevoegen aan uw schrijven

1. 

   Laat zien, vertel het niet. Of je nu fictie, creatieve non-fictie of een afsluitende procesverklaring schrijft, dit fundamentele schrijfadvies is waar. Vertel ons niet dat je karakter boos is, laat het ons zien aan de hand van de beklemming in haar kaak, of de scherpe kantjes in haar stem, of de manier waarop haar houding een beetje verstijft. Vertel ons niet dat het appartementengebouw vervallen was; beschrijf de gebroken ramen, de afbladderende verf en de doordringende geur van urine. De sleutel is details, details, details.
   • Neem dit voorbeeld van een huis van Alexander McCall Smith's Het nummer 1 recherchebureau voor dames. Hij beschrijft een traditionele lemen hut, maar hij geeft ons zoveel meer dan dat: 'Het was een huis van kale aarde in traditionele stijl; bruine lemen muren, een paar glasloze ramen, met een muur tot kniehoogte rond de tuin. de vorige eigenaar, lang geleden, had ontwerpen op de muur geschilderd, maar verwaarlozing en de jaren hadden ze weggeschaald en alleen hun geesten bleven over. "

2. 

   
   
   Focus op de belangrijkste details. Te veel details kunnen het tempo van uw verhaal verpesten of uw argumentatie verstoren. De sleutel is niet om alles te beschrijven, maar om een ​​paar precieze details te kiezen en de lezer de rest te laten invullen. Bedenk waarom u details opneemt. Vertellen ze je iets over een personage of je verhaal? Dragen ze op een specifieke manier bij aan het argument dat u aanvoert?
   • In dit fragment uit De God van kleine dingen, Put Arundhati Roy uit één aspect van een kerk - de hitte - die ze gebruikt om een ​​contrast te tekenen dat de emotionele toestand van een personage onthult: 'Het was warm in de kerk en de witte randen van de aronskelken waren knapperig en gekruld. Een bij stierf in een doodskistbloem. Ammu's handen beefden en haar gezangboek ermee. Haar huid was koud. '

3. 

   
   
   Vermijd lege beschrijvende woorden. Een manier om ervoor te zorgen dat u laat zien en niet vertelt, is door in uw schrijven lege descriptoren op te zoeken. Dit zijn woorden - meestal bijvoeglijke naamwoorden - zoals 'heerlijk', die beschrijven zonder je echt iets te vertellen. Dus het eten was heerlijk. Hoezo dat? Hebben licht gebakken sardientjes, vergezeld van een zoete wijn die naar abrikozen ruikt, plaatsgemaakt voor een tartraat van ei en scherpe kaas, gekruid met kardemom en een dozijn andere kruiden die ze niet kon identificeren? Was het brood dik en rijk, met een vleugje aardsheid, alsof het rechtstreeks uit de donkere aarde buiten de hut was gegroeid? Enkele lege descriptoren om op te letten zijn:
   • Mooi
   • Geweldig, ongelooflijk
   • Grootte bijvoeglijke naamwoorden (lang, kort, groot, groot, klein)
   • Goed of slecht
   • Jong oud
   • Lege taal komt ook voor in academische non-fictie. Bijvoorbeeld een scriptieverklaring die zegt: "Shakespeare's Gehucht is een goed stuk over het contrast tussen goed en kwaad "is oppervlakkig en geeft geen details over uw bewering. Vergelijk daarentegen deze gedetailleerde stellingverklaring:" Shakespeare's Gehucht onderzoekt de nuances van intentie. De bedoeling van Hamlet om zijn vader te wreken is misschien nobel, maar zijn bereidheid om iedereen die op zijn pad naar die wraak staat te vernietigen, weegt uiteindelijk zwaarder dan al het goede in zijn doel, waardoor hij net zo goed een schurk is als koning Claudius. '

4. 

   
   
   Weg met de meeste bijwoorden. Stephen King gelooft dat "de weg naar de hel geplaveid is met bijwoorden", en hij is niet de enige. Bijwoorden - woorden die bijvoeglijke naamwoorden, werkwoorden of andere bijwoorden wijzigen en meestal eindigen op -ly - moeten voorzichtig worden gebruikt. Af en toe kunnen ze nuttig zijn, maar voor het grootste deel moet u zoeken naar een meer beschrijvend werkwoord of context toevoegen die het bijwoord overbodig maakt. Bijvoorbeeld:
   • Vermijd genoemde modificatoren. In plaats van "zacht gezegd", probeer "gefluisterd". In plaats van "angstig gezegd", "jammerde".
   • Vermijd bewegingsveranderaars. In plaats van "liep langzaam", probeer je "slenterde", "meanderde" of "wandelde". In plaats van "liep snel", "gehaast" of "rennen".
   • Vervang bijwoorden door gedetailleerde context: in plaats van 'ze liep zacht' te schrijven, bedenk je waarom ze zo loopt en hoe ze zich daardoor voelt. 'Ze liep op haar tenen langs de bewaker en elk gekraak van de vloerplanken klonk haar als onweer.'

5. 

   Maak gebruik van alle vijf de zintuigen. Geur, geluid, smaak en aanraking kunnen uw beschrijvingen levendiger en tastbaarder maken. Ze kunnen je naar een plek brengen op een manier die een visuele beschrijving vaak niet kan. Denk aan de zoute geur van zeelucht of het sissen van wind over pas gevallen sneeuw.
   • Geur - Patrick Suskind's parfum: het verhaal van een moordenaar heeft, toepasselijk, enkele bijzonder levendige omschrijvingen van geur. 'Mensen stonken naar zweet en ongewassen kleding; uit hun mond kwam de stank van rottende tanden, uit hun buik die van uien, en uit hun lichamen, als ze niet meer zo jong waren, kwam de stank van ranzige kaas en zure melk en tumorachtige ziekte."
   • Smaak - Bijzonder effectief bij eten, kan smaaktaal elders zelfs nog krachtiger zijn: "Een golf overspoelde hem. Hij kwam naar boven en spuugde het zilte water uit zijn mond."
   • Geluid - Luister naar hoe Robert Frost het geluid van een bos 's nachts beschrijft: "dat zijn geluiden heeft, vertrouwd, zoals het gebrul / van bomen en kraken van takken, gewone dingen, / maar niets zo als het slaan op een doos." (Robert Frost, "An Old Man’s Winter Night")
   • Touch - In "Once More to the Lake", E.B. Wit roept levendig het gevoel op van het aantrekken van natte, koude zwembroeken: "Hij trok zijn druipende zwembroek van de lijn ... Ik keek naar hem, zijn harde lijfje, mager en bloot, zag hem een ​​beetje ineenkrimpen terwijl hij zich om zijn vitale lichaamsdelen trok. , doorweekt, ijskoud kledingstuk. "

6. 

   Maak verstandig gebruik van vergelijkingen en metaforen. Een vergelijking is een stijlfiguur die "als" of "als" gebruikt om een ​​vergelijking te maken tussen twee dingen: "zijn ogen waren zo groot als schoteltjes terwijl hij naar de taart staarde". Een metafoor maakt een impliciete vergelijking zonder "like" of "as" te gebruiken: "zijn ogen waren schoteltjes toen hij naar de cake staarde". Een goedgekozen metafoor, zoals Shakespeare's beroemde ‘De hele wereld is een toneel’, kan verlichten, terwijl een arme alleen maar verwarring veroorzaakt. Volg deze regels om het goed te doen:
   • Maak uw metaforen en vergelijkingen eenvoudig en duidelijk. Hoe uitgebreider ze worden, hoe groter de kans dat ze eerder verwarren dan verhelderen.
   • Meng ze niet. Kies een vergelijking en blijf daar bij. Anders riskeer je dit soort onzin te schrijven: 'De president zal het staatsschip op de been brengen.'
   • Gebruik alleen originele exemplaren. Het gebruik van versleten vergelijkingen zoals "traag als een slak" voegt niets toe aan je schrijven. Als de vergelijking niet levendig en interessant is, blijf dan gewoon bij een duidelijke beschrijving.
   • Gebruik ze om sensaties levendig op te roepen. De krachtigste metaforen en vergelijkingen schetsen meestal een beeld of roepen een bepaald geluid, smaak, geur of gevoel op. Hoe tastbaarder hoe beter, zoals "Het water maakte een geluid als kabbelende kittens" (De jaarling door Marjorie Kinnan Rawlings)

Methode 2 van 3: Onderzoek naar meer detail

1. 

   
   
   Begin met algemeen achtergrondonderzoek. Het beginpunt voor elk stuk schrijven zou algemeen onderzoek naar het onderwerp moeten zijn. Dit betekent verschillende dingen voor verschillende soorten schrijven:
   • Fictie - Ontdek diepgaande details die belangrijk zijn voor het verhaal. Dit kan betekenen dat je meer moet leren over de taak van de hoofdpersoon of de setting. Het doel is om genoeg te leren om te beginnen met schrijven. U hoeft zich geen zorgen te maken over het leren van elk klein detail.
   • Academische non-fictie - Achtergrondonderzoek betekent op de hoogte zijn van de literatuur in het veld over uw onderwerp. U had alle werken waarmee uw eigen artikel of boek in dialoog is, moeten hebben gelezen en verwerkt.
   • Professioneel schrijven - Of u nu een pitch of een pleidooi schrijft, u wilt opnieuw de belangrijke details hebben onderzocht. Weet genoeg om de hoofdlijnen van uw betoog te kaderen. Vul dan dat frame in terwijl u schrijft.

2. 

   
   
   Gebruik internet om te helpen bij achtergrondonderzoek. Wikipedia is een geweldige plek om te beginnen voor algemene informatie. Maar neem nooit genoegen met internetonderzoek. Online bronnen zijn beroemd onbetrouwbaar. Zorg ervoor dat u alle informatie die u gaat gebruiken verifieert met ten minste drie onafhankelijke bronnen.
   • Bij het doen van onderzoek zijn peer-reviewed tijdschriftartikelen in uw vakgebied de gouden standaard. Boeken van gerespecteerde uitgevers, met name universiteitspublicaties, en overheidsbronnen zijn ook plaatsen om te zoeken. Probeer altijd de meest betrouwbare bronnen te vinden.

3. 

   
   
   Begin met schrijven voordat u klaar bent met uw onderzoek. Of je nu fictie, non-fictie of een professioneel document schrijft, je zult uiteindelijk tijd verspillen als je alles probeert te onderzoeken voordat je begint met schrijven. Dit komt omdat het onmogelijk is om precies te weten welke informatie u nodig heeft totdat u begint met schrijven. Het is veel efficiënter om de basisprincipes te leren, een schets op te stellen en vervolgens de details in te vullen die u nodig heeft.

4. 

   Gebruik bibliografieën en notities om meer bronnen te vinden. Als je een interessant feit in een boek vindt, gebruik dan het citaat om erachter te komen waar het vandaan komt. Lees dat. Dit is een geweldige manier om naar primaire bronnen te gaan. Dat is waar je wilt zijn: naar het eigenlijke materiaal kijken, zodat je je eigen inzichten kunt geven of je eigen draai aan dingen kunt geven.

5. 

   Maak vrienden met bibliothecarissen. Met name bibliothecarissen van hogescholen en universiteiten kunnen een geweldige hulpbron zijn. Ze kunnen u naar nuttige bronnen leiden die u anders misschien niet zou vinden. En ze helpen meestal graag. Het is hun taak.

6. 

   Houd uw bronnen bij. Noteer zorgvuldig waar u informatie heeft gevonden die u overweegt te gebruiken. Voor non-fictie schrijven is het vermelden van uw bronnen essentieel om de legitimiteit van uw argument vast te stellen en om beschuldigingen van plagiaat te voorkomen. Maar zelfs als je op zoek gaat naar fictie, is het handig om te weten waar je dingen hebt gevonden voor het geval je ze opnieuw moet opzoeken.

Methode 3 van 3: meer gedetailleerde fictie maken

1. 

   Ga verder dan het fysieke uiterlijk met karakters. Het is belangrijk om te weten hoe personages eruit zien, maar hoe een personage denkt, praat of beweegt, kan een nog krachtigere indruk achterlaten. Denk aan Sherlock Holmes. Zijn kenmerkende kenmerken zijn dat hij belachelijk slim is, niet van andere mensen houdt en een beetje een drugsverslaafde is. Probeer bij het maken van een personage:
   • De reacties van andere personages gebruiken om informatie over te brengen, bijvoorbeeld: "Het gesprek stopte toen Esmeralda de kamer binnenkwam. Alle ogen waren op haar gericht."
   • Gebruik de geschiedenis van een personage om zijn of haar kwaliteiten over te brengen: "Zijn eetlust was legendarisch. Er werd gezegd dat hij ooit een heel zwijn in één keer had gegeten." Of: "Hij was ooit een jaar weggegaan zonder iets te zeggen dat verder ging dan’ ja, meneer ’,’ nee, meneer ’, of’ ik zou denken van niet, meneer. ’"
   • Concentreer je op de beweging van een personage in plaats van op zijn of haar uiterlijk, bijvoorbeeld 'Ze bewoog zich met de gratie van een danseres'.
   • Als je het over uiterlijk hebt, beschrijf dan niet alles. Kies een bepaald bepalend kenmerk: "Vic is een vierkante, vastberaden soort kerel, het soort kerel dat zijn handen tegen elkaar wrijft aan het begin van iets. Zijn handen zijn altijd schoon." (Graham Swift, Laatste bestellingen)

2. 

   Gebruik stem om karakter te creëren. De krachtigste personages worden vaak bepaald door de manier waarop ze praten of denken, zoals Balram Halwai, de held van Aravind Adiga's De witte tijger. Zijn stem is slim en humoristisch en levendig: 'Uit respect voor de liefde voor vrijheid die het Chinese volk toont, en ook in de overtuiging dat de toekomst van de wereld bij de gele man en de bruine man ligt nu onze voormalige meester, de man met de blanke huid, zichzelf heeft verspild door gekkigheid, het gebruik van mobiele telefoons en drugsmisbruik, ik bied u aan om u gratis de waarheid over Bangalore te vertellen. '

3. 

   Houd beschrijvingen van instellingen en objecten kort. U hoeft niet steeds maar door te gaan om een ​​levendig beeld te creëren. Dit zal je verhaal alleen maar vertragen. Concentreer u in plaats daarvan op een paar belangrijke details en laat de lezer de rest invullen.
   • Er zijn maar weinig schrijvers die dit beter doen dan Erik Morgenstern in The Night Circus, een boek vol duizelig slimme, maar verrassend compacte beschrijvingen, zoals deze van een fantastische klok: 'De behuizing van de klok, die zichzelf methodisch binnenstebuiten heeft gekeerd en uitzet, is nu volledig in subtiele tinten wit en grijs. En het zijn niet alleen stukjes, het zijn figuren en objecten, perfect gesneden bloemen en planeten en kleine boekjes met echte papieren pagina's die omslaan. "

4. 

   Gebruik oordeelkundig echte plaatsdetails. Voor veel boeken - vooral historische fictie - is de setting bijna een ander personage. Maar als je een echte plek beschrijft - zeg maar het 19e-eeuwse Frankrijk - wil je de lezer niet verdrinken in details. Kies er in plaats daarvan een paar om een ​​gevoel van plaats te geven, bijvoorbeeld de kleine lichtcirkels die door de gaslampen worden geworpen, die delen van de geplaveide straat verlichten; de geur van vers gebakken brood vermengd met de stank van de Seine; het luiden van klokken uit honderd kerken.
   • Bestrooi plaatsnamen om een ​​gevoel van plaats te geven. In plaats van "de rivier", "de Seine." In plaats van een breed plein, de "Place de la Bastille."
   • Vreemde woorden kunnen ook een gevoel van plaats creëren, als ze oordeelkundig door uw tekst worden gestrooid. James Clavell's Sjogoen, gevestigd in het feodale Japan, doet dit fantastisch werk. "Hai" wordt gebruikt in plaats van "ja". "Tomodachi" voor "vriend". "Domo" voor "dank u."

5. 

   Beschrijf door afwezigheid. Soms is het belangrijkste detail wat er niet is. Een vrouw kan een bal betreden in een fantastische jurk met een glimlach op haar gezicht, maar zonder vreugde in haar ogen. Een bos mag dan torenhoge eiken en weelderig kreupelhout bevatten, maar geen vogelgezang of dierengeluiden, zelfs niet het gezoem van insecten. Onthoud dat wat er niet is, soms meer kan onthullen dan wat er is.
   • Erin Morgenstern's The Night Circusgeeft wederom een ​​goed voorbeeld van beschrijving door afwezigheid. Door het circus te introduceren, definieert hij het door wat het mist: kleur. "De torenhoge tenten zijn gestreept in zwart en wit, geen goud en crimsons te zien. Helemaal geen kleur, behalve de naburige bomen en het gras van de omliggende velden ... Zelfs welke grond zichtbaar is van buitenaf is zwart of wit, geverfd of in poedervorm, of behandeld met een andere circustruc. "

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Helpt het volgen van schrijflessen ook?

Het zal absoluut helpen, vooral als je in een klas komt waar iedereen elkaars geschriften deelt en bekritiseert. U zult echter nog steeds in uw eigen tijd moeten werken om uw vak aan te scherpen. Een goede schrijver zijn, kost veel tijd en oefening.

Bij wikiHow werken we er elke dag hard aan om je toegang te geven tot instructies en informatie die je zullen helpen een beter leven te leiden, of het nu gaat om je veiliger, gezonder of om je welzijn te verbeteren. Temidden van de huidige volksgezondheid en economische crises, wanneer de wereld dramatisch verandert en we allemaal leren en ons aanpassen aan veranderingen in het dagelijks leven, hebben mensen wikiHow meer dan ooit nodig. Uw steun helpt wikiHow om meer diepgaande geïllustreerde artikelen en video's te maken en om ons vertrouwde merk van educatieve inhoud te delen met miljoenen mensen over de hele wereld. Overweeg om vandaag nog een bijdrage te leveren aan wikiHow.