Inhoud

• Stappen
• Vragen en antwoorden van de gemeenschap
• Tips
• Waarschuwingen

Andere secties

Het leven kan een uitdaging zijn voor autistische kinderen. Het belangrijkste dat een ouder kan doen, is hun kind beoordelen, de diagnose vroeg in het leven van het kind laten stellen en een nuttige en respectvolle behandeling voor het kind vinden. Hieronder volgt een richtlijn voor het beoordelen van uw kind. Als ouder kunt u al vanaf een jaar oud uw kind thuis beoordelen, maar naarmate uw kind ouder wordt, zullen de kenmerken van een autismespectrumstoornis (ASS) duidelijker worden.

Stappen

Methode 1 van 2: uw kind observeren en beoordelen

1. 

   Organiseer je om te observeren. Zorg ervoor dat u elke dag minstens twee tot drie weken de tijd heeft om te observeren, met uw kind om te gaan en vervolgens de kamer te verlaten om uw observaties op te nemen. Zorg ervoor dat u een toegewijde, ononderbroken tijd hebt en een notitieblok om op te nemen wat u ziet.

2. 

   
   
   Noteer wat je waarneemt. Vermeld altijd de datum, het tijdstip en de duur van de observatie en ook het interactieve deel van de beoordeling. Wees zo objectief mogelijk - geef geen commentaar op uw gevoelens of interpreteer uw informatie niet. (U kunt de vertolking later doen als u eenmaal een feitelijk record heeft.)
   • Als u zonder interactie observeert, blijf dan op dezelfde plek zitten of staan ​​met zo min mogelijk beweging of geluid. Alles wat u doet om zintuiglijke input te geven (geluid, beweging, enz.), Kan het natuurlijke gedrag van het kind veranderen.
   • Kijk hoe uw kind met u omgaat tijdens gesprekken, speeltijd, routines, knuffelen, enz. Wees attent en onthoud wat er gebeurt. Als u klaar bent, noteert u zo getrouw mogelijk wat er is gebeurd.

3. 

   
   
   Laat de notebook een tijdje rusten en bekijk dan uw gegevens. Lees de observaties en andere notaties over interactie en vergelijk ze met de lijst in dit artikel over kenmerken van autisme.

4. 

   
   
   Overweeg het resultaat. Als er maar heel weinig kenmerken verschijnen, of als ze verschijnen maar niet significant interfereren met het vermogen van uw kind om te communiceren, bewaar dan het notitieboekje en beoordeel het opnieuw over zes maanden. Als het kind significante kenmerken vertoont, kan uw kind autistisch zijn. De kenmerken worden niet bepaald door één enkele gebeurtenis, maar door patronen in het gedrag te zien ontstaan.
   • Als uw kind meer dan drie kenmerken van autisme vertoont, onthoud dan dat beoordeling een doorlopende activiteit is. Als u er niet zeker van bent of uw kind geëvalueerd moet worden, ga dan verder met uw logboek en zorg ervoor dat er continu geplande observatieperioden zijn.
   • Als u ervan overtuigd bent dat uw kind gehandicapt is, aarzel dan niet om uw kind formeel te laten evalueren. Vier sterke kenmerken, of vijf of meer opmerkelijke kenmerken van een ASS-gedrag, suggereren dat het de moeite waard is om uw kind te laten evalueren.

5. 

   Opvolgen. Als u autisme vermoedt, neem dan contact op met uw plaatselijke schooldistrict en met een professional op het gebied van ontwikkelingsgerichte pediatrie of klinische specialisten in ASS. Laat een formele reeks tests afnemen om te bepalen of uw bevindingen geldig zijn, en zo ja, wat voor soort aandoening uw kind heeft en waar u zich kunt laten behandelen.

Methode 2 van 2: Op zoek naar tekenen van ASS

1. 

   Ken de tekens. Lees zowel deze als andere lijsten. Let tijdens uw observaties en beoordelingen op de volgende kenmerken die overeenkomen met ASS.

2. 

   Kijk naar sociale interacties en voorkeuren. Autistische kinderen hebben meestal een andere lichaamstaal en begrijpen niet altijd de lichaamstaal en verwachtingen van niet-autistische mensen. Borden in dit gebied zijn onder meer:
   • Terugtrekking, vanwege een desinteresse in anderen, of omdat interactie te stressvol / gecompliceerd is. Speelt liever alleen of met een paar vertrouwde mensen.
   • Zich verschuilen achter meubels, oprollen in een deken of achteruit in een hoek. In wezen betrokken zijn bij vermijdingsgedrag.
   • Oogcontact vermijden.
   • De volwassene niet imiteren, of een gebrek aan gezichtsuitdrukking hebben, of anderszins.
   • Aanraking vermijden of een afkeer hebben van bepaalde soorten aanraking (bijv. Houdt van knuffels, maar gestoord door een hand op de schouder of door aanraking van achteren)
   • In de war over wederkerigheid (zoals een bal naar één persoon rollen en deze vervolgens terug laten rollen).
   • Geen passend gedrag herkennen (bijv. Niet 'hallo' zeggen als iemand 'hallo' tegen hem zegt)
   • Moeilijke tijd om aanwijzingen op te volgen; wordt gemakkelijk verward of overweldigd
   • Weinig tot geen herkenning van gezichtsuitdrukkingen, stemvervormingen of enig algemeen sociaal gedrag. Verwar naleving niet met begrip.

3. 

   Kijk hoe uw kind taal gebruikt. Borden in dit gebied zijn onder meer:
   • Vertraagde spraakontwikkeling, ongebruikelijke spraakontwikkeling of helemaal geen spraakgebruik. Dit geldt ook voor een kind dat is begonnen te praten en later dat vermogen verliest, of een kind dat gewoonlijk kan praten maar stopt met praten als het gestrest is.
   • Sommige autistische kinderen ontwikkelen snel genuanceerde vocabulaires en begrip van grammatica.
   • Observeren dat het kind woorden begrijpt door eenvoudige instructies op te volgen, maar geen eigen woorden te gebruiken.
   • Herhaalt woorden of geluiden (echolalie), of creëert een niet-bestaande taal of woorden (neologismen).
   • Het kind leert lezen voordat hij leert spreken, of lijkt geschreven woorden beter te begrijpen dan gesproken.

4. 

   Kijk naar sensorische factoren. Veel autistische mensen hebben zintuigen die over- en / of ondergevoelig zijn. Ze kunnen met tekenen van pijn of ongemak reageren op sensorische prikkels die andere mensen niet storen. Of ze merken het niet op, of hebben er geen last van, zintuiglijke prikkels die voor andere mensen duidelijk of overweldigend zijn. Borden in dit gebied zijn onder meer:
   • Een gevoeligheid voor textuur hebben, meestal waargenomen door het vermijden van bepaalde soorten kleding. Ze kunnen aan kleding trekken of kleding uittrekken als het te ongemakkelijk is.
   • Sterke reacties hebben op bepaalde geuren, texturen, tonen, stemmen, volume of iets dat de zintuigen verstoort.

   Wist u? Gevoeligheid voor aanraking kan zich soms manifesteren als een lage pijntolerantie en de neiging om huiduitslag te krijgen als ze kleding met bepaalde texturen dragen.

5. 

   Kijk naar gefocust of repetitief gedrag. Tekenen hier zijn onder meer:
   • Zich bezighouden met zelfstimulerend gedrag (stimming), zoals schommelen, vingerspel voor de ogen, klappende armen, ijsberen of andere ongebruikelijke handelingen.
   • Van streek raken als je knoeit met hun herhaling, bijvoorbeeld als je een van de speeltjes verplaatst die ze in de rij staan ​​of als je hun rondjes lopen in de weg staat.

Vragen en antwoorden van de gemeenschap

Ik ben een vrouw met deze aandoening en mensen willen niet met me omgaan. Ik ben "gedwongen" om met iemand mee te gaan die volgens mij zo vervelend is. Kan iemand me helpen socialer te worden?

Het probleem is niet dat je niet sociaal genoeg bent. Het lijkt erop dat het probleem is (1) je wordt gedwongen om te socializen, wat niemand leuk zou vinden, en (2) je gaat om met iemand die je niet mag. De volgende keer dat iemand je ertoe aanzet om dit te doen, zeg dan "(naam) en ik kan het niet zo goed met elkaar vinden. Ik zou graag iets anders willen doen, misschien met iemand anders." Zoek clubs waarbij uw interesses betrokken zijn. Een autismevriendelijke sociale groep zou ook een manier kunnen zijn om mensen te vinden die gemakkelijk in de omgang zijn. Op deze manier kun je tijd doorbrengen met mensen die je leuk vindt. Wat betreft de mensen die je dwingen om te socializen, dat stinkt echt. Het leren van assertiviteitsvaardigheden, klein beginnen en oefenen, kan helpen.

Mijn dochter zet speelgoed op planken, draait graag in cirkels rond en zegt niet zoveel woorden als ze zou moeten voor haar leeftijd. Heeft ze autisme?

Ze kan autisme hebben en het kan nuttig zijn om haar te beoordelen. Ik ken uw kind niet, dus ik weet het niet zeker, maar ik zou zeggen dat het een goed idee zou zijn om een ​​professional te raadplegen.

Ik heb ze allemaal. Wat nu? Ik kan het aan niemand vertellen, omdat mijn ouders sterk worden beïnvloed door Autism Speaks.

Het kan moeilijk zijn voor autistische / neurodivergente mensen met sterk bekwame ouders. Je hoeft het je ouders niet te vertellen als je dat niet wilt; je kunt je leven nog steeds verbeteren zonder hun hulp. Bekijk de autistische gemeenschap en andere autisme-artikelen voor tips over een autistisch-vriendelijke levensstijl. Breng kleine veranderingen aan, zoals vrijer afslanken of speciale interesses nastreven om stress te verminderen. Op school kun je ook je docent (en) om accommodatie vragen. Onderzoek en veranderingen in levensstijl kunnen u helpen een gelukkiger en gezonder leven te leiden, zelfs zonder ouderlijke steun.

Komt autisme voort uit vaccinaties?

Vaccins veroorzaken geen autisme. Er was in 1998 een artikel in een medisch tijdschrift dat suggereerde dat ze dat deden, maar er werd ontdekt dat het onderzoek onjuist was. De dokter verloor zijn medische vergunning en het medische tijdschrift trok het artikel in. Sindsdien is door veel onderzoeken onomstotelijk bewezen dat vaccins geen autisme veroorzaken.

Autisme is een besmettelijke ziekte?

Nee. Autisme is geen ziekte, het is een neurologische ontwikkelingsstoornis die individuen op zowel positieve als negatieve manieren kan treffen. Autisme is niet besmettelijk aangezien het aangeboren en levenslang is, er is waargenomen dat het genetisch is, dit betekent niet dat een autistische ouder beslist een autistisch kind zal krijgen of een autistisch kind heeft altijd een autistische ouder, maar het is waarschijnlijker.

Tips

• Probeer het gedrag van uw kind niet te rechtvaardigen: "Hij is gewoon verlegen" of "Mijn zus sprak pas toen ze X maanden oud was". Onthoud dat je objectief bent (en autisme is een handicap, geen veroordeling).
• Als u zich bij het lezen van deze lijst afvraagt ​​of u autistisch bent, overweeg dan om het ook voor uw eigen bestwil te onderzoeken. Iedereen heeft een aantal autistische kenmerken, maar bij neurotypische stoffen zijn ze niet invaliderend. Als u denkt dat u mogelijk gehandicapt bent, denk dan eens goed na en vraag ook voor uzelf een professionele mening.
• Deze aandoeningen zijn wijdverbreid en ernstig. Na verloop van tijd creëren ze een grotere kloof tussen niet-ASS-gedrag en ASS-gedrag. Pas wanneer u merkt dat er iets tussen uw kinderen staat en effectief leven, is er waarschijnlijk sprake van een handicap. Vroegtijdige interventie (behandeling) wordt sterk aanbevolen, zodat het kind meteen goede coping-mechanismen kan leren.

Waarschuwingen

• Wanneer u doelbewust met uw kind omgaat: als u interactie toevoegt die uw kind van streek kan maken, let dan goed op zijn lichaamstaal en stop meteen als het hem lijkt te storen. Als je ze te ver duwt, kunnen ze in paniek raken of uithalen.
• Alleen bij het observeren: let erop dat wat uw kind aantrekt, op geen enkele manier gevaarlijk is. Sommige kinderen met ASS zijn gefascineerd door elektrische apparatuur, stopcontacten, glanzende voorwerpen die scherp kunnen zijn, enz.
• Wees voorzichtig bij het vinden van een therapeut voor een autistisch kind. Op naleving gebaseerde therapieën, zoals veel soorten ABA, kunnen meer kwaad dan goed doen.